نکته تستی: قبل از اینکه بر حسب دغدغه های زندگی و روزمرگی ها ماجرای کتاب یادتان برود تنبلی را کنار بگذارید، عزم خود را جزم کنید یادداشت کتاب خوانده شده را بنویسید تا بعد عذاب وجدان گریبان گیر تان نشود و شب امتحان عربی ذهن شریف تان درگیر نشود. 

از ابتدا به دلیل جذابیت بسیار ظاهری کتاب( اعم از نام، طرح جلد، جعبه کتاب و...) با کتاب شرط بستم که: ببین من ازت خوشم میاد لطفا کتاب خوبی باش. 

جلد آخر کتاب هم تمام شد؛ به طور کلی قسمتی که روایتگر گذشته بود خیلی نکته داشت و مسئله ریز و درشتی که تقریبا می‌شود گفت همگی با هم جور بودند( ورود و خروج شخصیت ها علی الخصوص) اما به علت خصومت شخصی اینجانب با تاریخ و گذشته، ای کاش به زمان حال ماجرا و اتفاقاتی که پیش میومد کمی بیشتر پرداخته شده بود؛ حتی به قیمت بیشتر شدن جلد کتاب( کاملا بدلایل علاقه شخصی!)
خیلی وقت بود از داستان چند جلدی فاصله گرفته بودم برای همین اواسط جلد سه یکهو به خودم آمدم و گفتم: اصلا از کجا شروع شد داستان ؟ 
و اما پایان ماجرا: پایان نسبتا خوبی داشت، ولی مثل خیلی وقت های دیگه یک توقع خیلی بالاتری داشتم. مثلا یه اتفاق، یه تغییر، یچیز عجیب...

در مجموع، مجموعهٔ عزیزی بود و برای تاریخ ندوست پرداخت به تاریخ خوبی داشت.
        

          شروع و پایان کتابها جالب بود و با شگفتانه همراه بود. مثلا کتاب اول با پرت شدن کلاه رضا از طبقات بالای عمارت نویان‌خان پایان می‌‌‌یابد و خواننده را بین حقیقت و تخیل سردرگم می‌‌‌کند. کتاب دوم با باز بودن چشم رضی و اینکه رضا می‌‌‌فهمد رضی هم مثل شکور از سرزمین مردگان است. فصل سوم با بالنی که هوا رفته و ما نمی‌دانیم آیا می‌تواند پرواز کند یا باید منتظر سقوطش باشیم.
استفاده از شخصیت میرزا حسن رشدیه، علی یوشیج (نیما) بسیار جالب بود اما نیما به سرانجام نرسید و نویسنده خیلی کوتاه از کنار شخصیت او رد شد. گویی با حذف نیما یوشیج از این کتاب هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
شخصیت‌ها جان نمی‌‌‌گیرند ودر ذهن خواننده ته نشین نمی‌شوند. شاید به دلیل تعدد آنها یا برونگرا بودن یسیاری از آنهاست. ما از کنار همه شخصیت‌ها گذر می‌کنیم. هیچ شخصیتی فکر نمی‌‌‌کند. احساساتی مانند دلتنگی، غم، عشق و اندوه را در کار نمی‌بینیم. با مرگ راحت کنار می‌ آیند. در حالیکه برای یک مادر؛ غم و دوری مرگ عزیزش همیشه سنگین بوده و هست. رضا کمتر دلتنگ خانواده‌اش می‌شود. 
فضا خیلی مردانه و خشک است. می‌دانیم که تاثیری‌گذاری اجتماعی زن‌ها در آن زمان کم بوده است و اکثر بانوان در خانه درگیر بچه‌ها و مدیریت داخلی خانه بوده اند. اما برای داستان و بهتر شدن آن بهتر بود شخصیت‌های زن حتی شده به عنوان آشپز مدرسه به کار روند تا فضای داستان بهتر و دل‌نشین‌تر باشد. ما زن تاثیرگذار در داستان نداریم. لیلا خواهر مجید که کار خاصی نمی‌‌‌کند و ما راحت می‌‌‌توانیم حذفش کنیم. دده خانم(تنها زن قوی و مهم داستان) که خودش نمی‌تواند با ما حرف بزند. حرفش را با کمک مترجم دختر کوچک منتقل می‌‌‌کند و علامت سوال بزرگی در ذهن ما می‌‌‌گذارد. نویسنده چه منظوری از الکن بودن کلام دده خانم دارد؟
        

          مجموعه جالبی بود👌🏻
برای شخصیت اصلی اتفاقایی می افتاد و حقیقتی توی کتاب آشکار میشد که توی شوک میرفتم
دوست داشتم این مجموعه رو😍
        

          جلد سوم مجموعه دروازه مردگان و ادامه ماجراهای رضا قلی در تهران و دردسرهایش با حوض و افراد خانه نویان خان و انواع و اقسام داستان هایی که برای او و همچنین برای مجید که دست نوشته های رضا قلی را میخواند پیش آمده!
هیجان و جذابیت جلد سوم از دو جلد قبلی بیشتر بود و نویسنده به خوبی توانسته شخصیت ها را در جاهای مختلف به هم برساند و داستان های در هم تنیده خوبی را ایجاد کند
        

          کتاب جذابی بود.ولی ترجیح می دادم داستان ادامه پیدا کنه و  تکلیف بیماری آقا و بقیه ماجراهای نصفه نیمه مشخص بشه...نامردی رضا در حق قوقو هم برام قابل درک نبود.
        

          به لطف پروژه ی مدرسه 
اگر خواندن هر کتاب را نوعی متفاوت زیستن بدانیم 
زیستن و رشد کنار رضا  و مجید را بسی دوست میدارم 
آنها از من جدا نخواهند شد 
آنها با من اند 
هر گاه به محله بازار بروم
و به خیابان ها بنگرم 
و هرگاه اسمی  از مرگ به گوشم بخورد 
حالا آنها بخشی از من اند 
و بسی خوشحالم 🦋🤍
        

          برعکس دو جلد قبلی که دو راوی داشتند، شاه‌آبادی در چاه تاریکی از سه راوی بهره می‌جوید و همین به یکی از منابع جذابیت داستان تبدیل می‌شود اما جلد سوم نسبت به دو جلد دیگر، صفحات کمتری دارد که مانع از جاافتادن راوی جدید به شکلی شایسته برای مخاطب می‌شود. تلاش نویسنده برای آشنایی مخاطب نوجوان با برهه‌ای خاص از تاریخ ایران، همچنان واجد جزئیات دلپذیری است ولی خواننده نباید با اطلاعات این اثر داستانی، همچون سندی تاریخی برخورد کند. در انتها، اگر چه ماجراهای مربوط به تهران کنونی، به خوبی رفع و رجوع نمی‌شود، اما نویسنده به اغلب سوالات خواننده پاسخ می‌دهد و خطوط داستانی فرجامی معقول می‌یابند، از این‌رو چاه تاریکی پایانی شایسته بر مجموعه‌ی دروازه مردگان است اگر چه کتاب به‌نحوی نوشته شده که امکان وجود دنباله به کلی منتفی نباشد.
        

          مثل جلد یک و دو عالی بود یه قسمت های طنزی هم داشت
        

          و اما ... 
کتاب سوم هم تموم شد و مجموعه دروازه مردگان به پایان رسید💔🥺
بی نظیر بود .‌واقعا کتابش یه شاهکار بود 👌
آخرش رو خیلی خوب تموم کرد (برعکس فیلم و کتاب های ایرانی دیگه).
آخرای کتاب واقعا هیجان رو ۱۰۰ بود و قلبم تند تند می زد تا بخونم و ببینم چی میشه.
یکی از ویژگی های دروازه مردگان به نظرم این بود که ، خواننده واقعا وارد دنیای مردگان می شد . یعنی وقتی شما جلد اول رو باز کنید با رضاقلی به دروازه مردگان می رید و تا آخر جلد سه اونجا هستید و با شخصیت های متفاوتش زندگی می کنید.😶
و یکی دیگه از ویژگی های قلم آقای شاه آبادی این بود که جذابیت داستان رو تا آخر حفظ کرد یعنی از جمله اول کتاب تا آخر اون ، جذاب و هیجانی بود. ✨
خلاصه که بدون تردید می تونم بگم بهترین کتاب ایرانی در ژانر هیجان و فانتزی بود 🙌
دلم برای این کتاب و شخصیت های تنگ میشه🥺
خداحافظ  شکور ، میرزا حسن خان ، نادر ، الماس ،مجید ، لیلا ، کافور ، رضی ، فرخ ، نویان خان و در آخر رضاقلی🖐🏻🖐🏻
دیدار به دروازه مردگان😉
        

          مرور کلی مجموعه رو تو یادداشت جلد اول نوشتم :)

سرعت و هیجان این جلد هم مثل دومی از جلد اول بیشتر بود، منتها با منطق یه سری از وقایعش مشکل داشتم که خب بازش نمی‌کنم چون اون آخر آخر مجموعه رو لو میده!
        

          پایان مجموعه خفن و جذاب دروازه مردگان!
اتفاقاتی که تو این کتاب افتاد به نظرم به خوبی تاثیر اتفاقات دو کتاب اخیر روی رضا رو نشون میداد و اینکه رضا چقدر با کسی که از ساوه اومده بود فرق کرده ؛ از دست رفتن پاکی یا رو به رو شدن با واقعیت دنیا؟!
یه چیز دیگه جالب این جلد این بود که هرکس به عاقبت کارای خودش رسید ؛ یا با مرگ و خواری یا با موفقیت و پابرجا بودن!
مثل دو کتاب قبل از شخصیت پردازی ، روند داستان و اتفاقات هیجان انگیز و به موقعی که میوفتاد لذت بردم و مطمئنا قراره دلتنگ این مجموعه بشم.
پ.ن۱:حتما پیگیر آثار آقای شاه‌آبادی میشم!
        

          کتاب خوبی بود 
راضیم 👌
        

          خوب می تونم بگم، جلد آخر بهترین جلد بود
داستان پردازی و شخصیت پردازی ها رو واقعا دوست داشتم.
از همراه شدن کتاب و دنبال کردن اتفاقات هم خیلی لذت می بردم.

حتما به نوجوانان بالای ۱۲ سال که دنبال کتابای ترسناکن، پیشنهاد بدین
        

          خب این جلد و کمتر از جلدای قبلی دوست داشتم نمیدونم چرا
جلد اول بیشتر از همه جذبم کرد و توی بعدیا کمتر شد
اما در کل این جلد از این مجموعه هم جذابیتای خودشو داشت خوندنشو از دست ندید
        

          به زودی در این مکان یک دستگاه یادداشت احداث خواهد شد.
        

          در کششی که این سه جلد و قلم آقای شاه آبادی دارد هیچ شکی نیست
لکن به نظر من میتونست پایان بهتری داشته باشه به تعبیری جا داشت ادامه داشته باشه
حس بچه ای رو داشتم که تازه راه رفتن یاد گرفته و هنوز کسی دستشو رو گرفته اما یهو بعد از سه چهار قدم دستشو ول میکنند...
شایدم از جذابیت و روانی قلم و توصیفات بجای کتاب بود که دوست داشتم ادامه داشته باشه
        

          عالی عالی عالی
دو روزه تموم شد!
این جور کتاب خوندن در من بی‌سابقه‌ست!!
        

          مجموعه خیلی خیلی قشنگی بود و دلم  برای  همه شخصیت ها تنگ میشه🥺🫶🏻