نکته قابل توجه؛ در این کتاب: 
سرعت پیشروی اتفاقات زمان حال= نصف سرعت پیشروی مسائل زمان گذشته 

همان‌طور که فکر می‌کردم قضیه بو دار شد اما زود بوی قضیه خوابید، مسئله روشن شد و دوباره بوی جدیدی حاکی از ماجرا های جدید به مشام رسید...

اینکه نمی‌توانم ادامه قصه را حدس بزنم خیلی شیرین است و من را به خواندن ترغیب می‌کند.

خداروشکر که من در تهران نیستم، وگرنه احتمالا من هم می‌رفتم مجوز شهرداری برای عکاسی را می‌گرفتم تا وارد عمارت شوم؛ البته بعد از آنکه مطمئن شدم عمارتی هست ؛)

امیدوارم پایان جلد سه به مذاقم خوش بیاید و در ذوقم نخورد...
        

          جلد دوم مجموعه دروازه مردگان و بازگشت رضا قلی به تهران و ادامه ماجراهای خانه نویان خان!
پای شخصیت های جدیدی به داستان باز می شود که به جذابیت کتاب افزوده است
هیجان و غافلگیری از عناصر هم این جلد هستند و مانند جلد اول زمین گذاشتنش سخت است!
        

          جالب بود و خوشم اومد❤
        

          کتابی با موضوعی جالب و عجیب و خیلی روان باورم نمیشه کتابی به این خوبی از نظر متنی و موضوعی اثر نویسنده ایرانی باشه.
و جالب تر از این اینه که مکان ها و وقایع تا حد زیادی واقعی بوده.
تا الان بهترین کتاب رمان  فارسی به نظرم این اثر هست
خیلی خیلی خیلی توصیه میکنم بخونیدش

[پایان کتاب]
        

          مثل جلد اول هیجان انگیز و پر از جزئیات.
کتاب شما را درگیر داستانی میکنه که جدا از جذابیت خود ماجرا،در پس زمینه خیلی از مسائل اجتماعی و تاریخی و فرهنگی رو با گوشت و پوست حس میکنید.
خواندنش کمتر یک روز و نیم زمان برد و زمین گذاشتنش واقعا سخته.
هنوز هم مثل جلد اول، معتقدم این کتاب برای هر نوجوانی مناسب نیست.

        

          داستان‌هایی که دستمایه های تاریخی دارن کمتر میتونن انقدر جذاب و غیر قابل پیش بینی جلو برن
واقعا دستمریزاد به آقای شاه آبادی

بی‌صبررانه منتظرم جلد سومم که بدستم برسه و اونم یک نصف روز تمومش کنم

#رمان_تر_و_تمیز
#رمان_نوجوان
        

          خیلی خیلی عالی
درست مثل جلد اول
بعد از پایان جلد اول مطمئن بودم از جلدهای بعدیش هم لذت خواهم برد
        

          کمتر نویسنده های ایرانی هستن که کتاب تخیلی بنویسن ولی آقای شاه آبادی با نوشتن دروازه مردگان یک شاهکار بینظیر خلق کردن :)...!
        

          با خوندن جلد دوم داستان فهمیدم همینطور که جلد اول و دوم  داستان رو خوندم الان حتما  باید به سراغ جلد سوم از این داستان برم!!!
 چون این داستان از نظر سبک و سیاق خیلی خیلی زیبا و جالب نوشته شده و خواننده ی داستانو توی همه ی جلدای این مجموعه به هیجان  درمیاره و باعث می‌شه که خواننده خودشو رو به جای شخصیت‌های مختلف داستان تصور کنه!!!
 به خصوص وقتی که توی  آخر این جلد از داستان متوجه شدم که رضی از بعضی از نظرات به شکور شباهت هایی داره. (امیدوارم جوری گفته باشم که براتون اسپویل نشده باشه زیاد.😭)
        

          به نظرم معمولی بود. هیجانش از کتاب اول کمتر بود. تغییر فضا از حال به گذشته و برعکس بسیار سریع بود با فصل های کوتاه و این مساله خیلی آزار دهنده بود. من که فصل های مربوط به حال رو چندتا پشت هم میخوندم بعد میرفتم چند فصل مربوط به گذشته رو می خوندم! ماجرای جدیدی هم که تو حال اتفاق افتاد یه چیز جدید بود که اصلا در قسمت گذشته حرفی ازش زده نشده بود و حتی در همین جلد در داستان مربوط به گذشته نیومده بود و این به نظرم ضعف کتاب بود. جا داشت یکی دو تا کد تو جلد قبلی و داستان گذشته همین جلد بیاد.
        

          مرور کلی مجموعه رو تو یادداشت جلد اول نوشتم :)
این جلد رو از هر سه جلد بیشتر دوست داشتم و هیجان و سرعتش به نظرم خیلی خوب بود :)
        

          آنقدر برایم جذاب  و دلپذیر بود که در یک نشست خواندم.  و متوجه گذشت زمان نشدم. میان ترسها، اشک‌ها و لبخندهای شخصیتها غرق شدم. انگار تاریکی گورستان را می‌دیدم، صدای زوزه سگها را می‌شنیدم. واقعا از خواندن این کتاب لذت بردم.
        

          عالیهههه
        

          روند ماجرا همچنان بدون افت ادامه داره و قلم به همان روانی پیش میره
        

          در مورد این کتاب ،جلد دوم دروازه مردگان اثر حمید رضا شاه آبادی، باید بگم اینقدر کتاب های ماجراجویی و فانتزی خارجی خونده بودم که دیدم اسم هایی مثل شکور، رضا، نادر ،عالیه و الماس بین صفحات کتاب هر دفعه دوباره من رو شگفت زده میکرد .
دیدن لوکیشن هایی مثل ایستگاه پانزده خرداد ،سبزه میدان  و سلطان آباد ساوه  برای کسی که فقط با خیابون های منهتن توی کتاب ها عادت کرده بدجوری عجیب بود . 
و از همه عجیب تر برام این بود که دقیقا به همون اندازه، به اندازه کتاب های خارجی که خونده بودم خوب بود.
 نمیگم کتابی که الان تموم کردم شاهکار تاریخ هست ولی واقعا نمیشه از این حقیقت که عالی بود هم گذشت  .
مجموعه جالبی هست و جلد سوم رو هم میخونم . ولی در کل اصلا نمیشه جزو ژانر ترسناک حسابش کرد حتی فانتزی هم نه پیشتر یه سورئالیست با چاشنی فضای گوتیک و رئالیست جادویی بود .
شخصیت مورد علاقم توی این کتاب نادر بود یه جوون تحصیل کرده توی فرنگ که هیچ کس حرفاش رو نمی‌فهمید و همه مسخرش می‌کردند خیلی گناه داشت بچه 😭🤝🏻.از خود شخصیت های اصلی هم بیشتر دوستش داشتم 
در کل کتاب خوبی بود پیشنهادش میکنم :)

        

          بالاخره بعد سه ماه تمومش کردم. خیلی فکر کردم به اینکه چی شد از جلد اول به دوم انقدر جذابیت کتاب برای من کم شد و فکر می‌کنم مسئله بخشی از داستان بود که در زمان حال می‌گذشت. مثل کتاب قبل این جلد هم یک خط داستانی در حال داره و یک خط داستانی در زمان رضاقلی، که در انتهای کتاب به هم پیوند میخورن. ضعف اصلی این جلد بنظرم بخشی بود که در زمان حال می‌گذشت، غیر از مرگی که اتفاق افتاد و یه کم هیجا‌ن‌انگیزش کرد بقیه‌‌اش بنظرم کش‌دار بود، نقطه‌ی اوجش انتهای کتاب که مرد سیاهپوست داره درباره‌ی اجدادش توضیح میده.. یک تک‌گویی کشششدار و بدون پیچ و خم، دیگه انگار نویسنده حوصله نداشته در خلال داستان‌ این نکات رو متوجه بشیم، یه باره لقمه‌پیچ تقدیم کرده بهمون.
اما.. اما.. جمله‌ی آخر کتاب اون جمله‌ی طلایی‌ای بود که آدم رو ترغیب می‌کنه بره سراغ جلد سوم. امیدوارم جلد سوم تو ذوقم نخوره
        

          عالی بود.
به نظر من نسبت به کتاب قبلی خیلی قوی تر بود.
جلد اول فقط برای من جالب بود، همین. حتی باهاش نترسیدم و این رو به نویسنده هم گفتم_گرچه الان که فکر می کنم شاید نباید اون جوری ناگهانی می گفتم، بنده خدا یه خرده خورد تو ذوقش_ اما این یکی... همین که فصل اول تموم شد با خودم گفتم یا خود خدا!
در کل ماجراهاش رو دوست داشتم. ترسناکتر بود و به شخصه بیشتر توی داستان فرو رفتم. کتاب اول که تموم شد، گفتم خب حالا دومی هم که اومد می خونیمش. اما بعد از خوندن این گفتم که یعنی جلد بعدی کی میاد که بشینیم بخونیمش؟
یکی از دوستام یه جمله خیلی حکیمانه ای داشت که می گفت: کتابی خوبه که بعد از خوندن هر صفحه بگی "بعدش چی؟"، نه اینکه بعد از خوندن آخرین صفحه بگی "خب که چی؟". این کتاب از این جهت کاملا موفق عمل کرده بود.
شخصیت نادر رو دوست داشتم، آدم جالبی بود. اما با بقیه شخصیت ها چنان ارتباطی نتونستم برقرار کنم.
در کل کتابی بود که بتونی با افتخار به یه نفر معرفی ش کنی و بگی: یه کتاب خوب ترسناک ایرانی!
امیدوارم جلد سوم هم به خوبی این یکی، و حتی بهتر باشه.
        

          با تشکر ویژه از آقای شاه آبادی با جمله آخرشون. نمیدونم چرا ولی معنی اون جمله برام به شدت ترسناک بود. 
این جلد هم درست مثل قبل جذاب بود و نکته ای که خیلی دوست داشتم این بود که برخلاف جلد قبل که اکثر اتفاقات هیجان انگیز در گذشته و برای رضاقلی می افتاد تو این جلد خط داستانی مجید هم هیجان انگیز بود. 
و درمورد قلم نویسنده باید بگم که فوق العاده نوشتن. خودم به شخصه تک تک اتفاقاتی رو که می افتاد چون با جزئیات تمام نوشته بودن میتونستم تصور کنم. 
به شدت مشتاق خوندن جلد بعدم و واقعا هیچ حدسی نمیتونم بزنم چون احتمالا شبیه این جلد کاراکتر های زیادی دوباره قراره اضافه بشه و این ذوق زده ام میکنهه!! 
بماند به یادگار از اولین روز اردیبهشت ماه... 
        

          این جلد ریتم تندتری داشت و جذاب تر هم بود.
علاوه بر شخصیت های قبلی، شخصیت های جدیدی هم به هر دو زمان اضافه شدند.
از میرزا حسن رشدیه در حد اسم در این جلد می خوانیم و شخصیتی به نام نادر پر رنگ تر می شود.
کتاب هم جوری تمام می شود که دوست داری بلافاصله جلد سوم رو شروع کنی...
        

          جلد دوم است و ادامه‌ی ماجراهای جلد اول. هنوز هم خبری از کش دادن، لفت دادن، وصف بی جا نیست.
نه از کشش داستان کم می‌شود و نه داستانی یا اتفاقی تکراری. آدم‌های جدیدی اضافه می‌شوند و نقش‌های جدید و حوادثی جدید می‌آورند. و اما آخر کتاب. نویسنده بسیار کار بلد، جوری تمامش می‌کند که بلافاصله سراغ جلد سوم بروی.