بریده‌های کتاب دروازه مردگان؛ قبرستان عمودی

وقتی عزیزترین کس آدم می‌ره، یه بخشی از وجود آدم رو با خودش می‌بره. یه جایی از وجود آدم برای همیشه خالی می‌مونه. این جای خالی می‌شه جای رفت‌وآمد هزار فکر و خیال، هزار جور حسرت و افسوس. حسرت اینکه چرا وقتی بود خوب تماشاش نکردی، خوب باهاش حرف نزدی، خوب به حرفاش گوش نکردی. یه عزیز وقتی می‌ره، رفتنش هرطور که فکر کنی ناگهانیه؛ حتی اگه خیلی پیر باشه، حتی اگر مدت‌ها مریض بوده باشه، رفتنش باورنکردنیه چون یه تیکه از وجود تو رو هم با خودش می‌بره.

"اين اعتقاد نادرستي است كه با شكافتن سينه آدمي و دست يافتن به آنچه كه زير پوست و گوشت او نهان شده ما از تمامي رازهاي او آگاه خواهيم شد. با اين روش ما تنها آگاهي اندكي درباره بخشي از وجود انسان كسب ميكنيم و همچنان چيزهاي زياد ديگري هست كه نمي دانيم"

شاید بزرگ‌ترین نعمت الهی به انسان نعمت فراموشی باشد. اینکه بتوانی خاطرات تلخ را فراموش کنی. اینکه بتوانی روزگار شیرین گذشته را از یاد ببری و به آنچه نصیبت شده عادت کنی و باور کنی از اول روزگارت همین بوده.

همهء اهل عالم از فقیر و غنی،روزی از روز های خدا پا به این دنیا میگذارند و روزی دیگر از آن پا برمیدارند.اما آنچه هر کس را از دیگری جدا میکند کیفیت گذراندن فاصلهء میان این دو روز است،نه زمان آمدن و رفتن.

وسایل شخصی‌اش را که می‌دیدم نمیتوانستم باور کنم که مامان دیگر نیست.کم کم در نگاه من مرگ مامان تبدیل به اتفاق غیرعادلانه‌ای که شد نباید رخ می‌داد

خیلی چیزها هست که نمی‌دانیم. چیزهای زیادی که انگار پشت دیوار بلندی پنهان شده‌اند و یک نفر مثل "شکور" می‌تواند به ما بگوید. خیلی چیزها هست که پیش روی ما یا پشت سر ما اتفاق می‌افتد و سایه‌اش در جایی دیگر دیده می‌شود.

و دیگران را چه حاجت که بدانند چنین کسی کی پا به تاریکخانه ی این دنیا نهاده است !

جهل فقر می‌آره و فقر جهل

اما هیچ چیز باعث نشد که بزرگ‌ترین آرزویم را فراموش کنم؛آرزوی اینکه یک بار دیگر مامان را ببینم و با او خداحافظی کنم.

وقتی عزیزترین کس ادم می ره یه بخشی از وجود ادم رو با خودش می بره . یه جایی از وجود ادم برای همیشه خالی می مونه . این جای خالی می شه جای رفت و امد هزار فکر و خیال و هزار جور حسرت و افسوس . حسرت اینکه چرا وقتی بود خوب تماشاش نکردی ، خوب باهاش حرف نزدی ، خوب به حرفاش گوش نکردی . یه عزیز وقتی می ره ، رفتنش هر طور که فکر کنی ناگهانیه حتی اگه خیلی پیر باشه ، حتی اگه مدت ها مریض بوده باشه ، رفتنش باور نکردنیه چون یه تیکه از وجود تورو هم با خودش می بره ( حق ++ :) )

مدرسه ای رو که با خون جگر فراهم کرده بودم خراب کردید .اما بدونید که یک روز هر کدوم از این خشت ها تبدیل به مدرسه ای تو یک گوشه از این مملکت میشن .

پاسخ من این است؛ من رضاقلی میرزا کاتب، کتابدار جز مدرسه دارالفنون، همان تیر چوبی سقف که شما آن روز حتی برنگشتید تا ببینیدش و اگر گذارتان به کنج کتابخانه مدرسه نیفتد هرگز او را نخواهید دید،جهان مردگان را دیده ام. من از جهان مردگان برگشته ام.چیزهایی دیده ام که کسی توان شنیدنش را ندارد.

وگرنه همه‌ی اهل عالم از فقیر و غنی روزی از روزهای خدا پا به این دنیا می‌گذارند و روزی دیگر از آن پا برمی‌دارند. اما آنچه هرکس را از دیگری جدا می‌کند کیفیت گذراندن فاصله‌ی میان این دو روز است، نه زمان آمدن و رفتن‌.

همه اهل عالم از فقیر و غنی روزی از روزهای خدا پا به این دنیا می‌گذارند و روزی دیگر از آن پا برمی‌دارند. اما آنچه هر کس را از دیگری جدا می‌کند کیفیت گذراندن فاصله میان این دو روز است، نه زمانه آمدن و رفتن.

شاید بزرگترین نعمت الهی به انسان نعمت فراموشی باشد. اینکه بتوانی خاطرات تلخ را فراموش کنی. اینکه بتوانی روزگار شیرین گذشته را از یاد ببری و به آنچه نصیبت شده عادت کنی و باور کنی که از اول روزگارت همین بوده، نعمت بزرگی است.

بگذریم که اکنون آنچه خواست من است نه بیان سال و ماه و روز تولد خود که شرح چگونه گذشتن عمر پررنج و مرارتم پس از پا گذاشتن به این جهان فانی است. وگرنه همه‌ی اهل عالم از فقیر و غنی روزی‌ از روزهای خدا پا به این دنیا می‌گذارند و روزی دیگر از آن پا برمی‌دارند. اما آنچه هر کس را از دیگری جدا می‌کند کیفیت گذراندن فاصله‌ی میان این دو روز است، نه زمان آمدن و رفتن.

جهل فقر می‌آره و فقر جهل، برای نجات مردم از این همه بدبختی باید جهل رو از بین برد.