بریده‌های کتاب ده بچه زنگی

متنی را به یاد می آورم که وقتی بچه بودم در مهدکودک نصب شده بود «مطمئن باش گناهت تو را پیدا خواهد کرد»

با لحن خشنی گفت :« باور کردن داستان راحت تر از جستجو برای حقیقت است!».

وقتی زندگی کسی در خطر باشد، زیاد درباره‌ احساسات فکر نمی‌کند.

"دکتر: بعضی وقتا احساس افسردگی می کنم. این حس منو می ترسونه. قاضی: نمی تونی با دارو کنترلش کنی؟ دکتر: ترجیح میدم بدون دارو این کارو بکنم. قاضی: پس توام به دارو اعتقاد نداری دکتر! دکتر: مگه تو به عدالت اعتقاد داری؟.

《نمی‌بینید؟ ما خود باغ‌وحش هستیم... دیشب به‌سختی انسان بودیم‌. ما خود باغ‌وحش هستیم...》

مطمئن باش، گناهت تو را پیدا خواهد کرد_

« هیچ استثنایی پذیرفته نیست! همه ما قابلیت این را داریم که اُوِن باشیم».

ما زندگان تخم مرگیم!!

جزیره یک حس جادویی دارد. خود این کلمه خیلی فانتزی است! جزیره خودش دنیایی دارد. دنیایی که شاید هرگز از آن برنگردی...

_ به گمانم که اشتباه می‌کنی بلور،بیشتر دیوانه‌های آدمکش آدم‌های آرامی هستند،افرادی دوست داشتنی .

هیچ هنرمندی به تنهایی از هنرش لذت نمی‌برد. نوعی خواست درونی وجود دارد که فرد میخواهد پذیرفته شود،به رسمیت شناخته شود و این خواست درونی غیر قابل انکار است!

...مطمئن باش گناهت تورا پیدا خواهد کرد...

کل داستان بر اساس این شعر هست ده بچه ی زنگی به گردش رفتند یکی خود را خفه کرد و نه تا باقی‌ماندند نه بچه زنگیتا دیروقت نشستند یکی به خواب رفت و سپس هشت تا باقی‌ ماندند هشت بچه ی زنگی هیزم میشکستند یکی خود را تکه تکه کرد و هفت تا باقی‌ ماندند هفت بچه ی زنگی به "دون" رفتند یکی گفت میمانم و شش تا باقی ماندند شش بچه ی زنگی به دادگاه رفتند یکی از قبل رسیده بود و پنج تا باقی‌ ماندند پنج بچه ی زنگی به نزدیکی کندو رفتند زنبوری یکی را نیش زد و چهار تا باقی‌ ماندند چهار بچه ی زنگی در اتاق بودند یکی را شاه ماهی قرمز بلعید و سه تا باقی‌ ماندند سه بچه ی زنگی از خانه بیرون امدند خرس یکی را خورد و دو تا باقی‌ ماندند دو بچه ی زنگی رو به رو ی هم ایستادند یکی دیگری را کشت و یک بچه ی زنگی باقی‌ ماند یک بچه ی زنگی تنها بود خود را به دار اویخت و دگر هیچ کدام از ان ها نبودند....

《در حالی که زندگی می‌کنیم به مرگ خیلی نزدیک هستیم.》

آدمی از جهان بریده است، جزیره جهانی است مجزا از جهان اطراف. جهانی که شاید هیچوقت از ان بازنگردد🌊

با لحن واضحی گفت:« درحالی که زنده هستیم در میان مرگ قرار داریم».