داستانی جذاب و زیبا از آگاتا کریستی. اگر می خواهید متعجب و متحیر شوید و مجذوب قدرت نویسندگی و ذهن فوق العاده قوی نویسنده شوید، حتماً این کتاب را بخوانید. واقعاً یک نویسنده باید قدرت ذهنی زیادی داشته باشد تا بتوانید همچین داستانی بنویسد و وقایع آن را جوری کنار هم بگذارد که مخاطب سردرگم شود.
ماجرا از این قرار است ده نفر به یک جزیره موسوم به جزیره سرخ پوست دعوت می شوند؛ اما آن ها میزبان را نه دیده اند و نه می شناسند. در ادامه هر کدام از این ده نفر به شیوه ای می میرند. این شیوه ها هر کدام در یک شعر که در اتاق همه مهمانان نصب شده اتفاق می افتد. شعری به اسم ده بچه سرخ پوست که در آن هر کدام از بچه سرخ پوست ها به طریقی می میرند و یکی یکی کم می شوند.
غیر از این ده نفر هیچ کس در جزیره نیست و ارتباط جزیره با دنیای اطراف قطع شده است. ابتدا حدس می زنی که خب کسی در جزیره مخفی شده و این افراد را می کشد؛ ولی اندکی که در داستان پیش می رویم این نظریه اعتبار خود را از دست می دهد. چرا که آن ها جزیره را می گردند و نه کسی را پیدا می کنند و نه جایی برای مخفی شدن در جزیره وجود دارد. پس یکی از آن ده نفر قاتل است. اما او کیست؟ و این سوالی است که برای رسیدن به جواب آن باید کتاب را تا آخر خواند. البته می شود به هر کدام از آن ها مضنون شد ولی آیا مدرک مورد قبولی دارید و بر اساس شواهد این حدس را می زنید؟ وقتی فرد مورد نظر شما نیز کشته شود آن وقت چه می کنید؟
داستان به شکلی پیش می رود که واقعاً مخاطب گیج می شود و عاجز از شناسایی قاتل.
اگر قصد به چالش کشیدن مغز خود را دارید حتماً این کتاب را بخوانید.

امین پازوکی ۱۴۰۱/۰۴/۱۲
        

          واقعا عالی بود . چقدر ذهن اگاتا کریستی فعال بود و چقدر این زن باهوش بوده
        

          اواسط داستان واقعا نفس گیر و جذاب بود و کاملا درگیر یک تعلیق و ترس لذت بخش میشدی، اما اون جذابیت رو تا آخر حفظ نکرد
در کل ارزش خوندن داره ،خصوصا که کوتاهه و زود به سرانجام میرسه
        

          برای منی که عادت به موازی‌خوانی دارم کتاب مناسبی نبود!
اینطوری که خب اینم کنار بقیه کتاب‌هام مزه می‌کنم، و یهو می‌بینی اوه! 
- کتاب دیگه؟ نه ممنون.
- فیلم، سریال، انیمه؟ نه می‌خوام ببینم آخرش چی میشه.
- امم باشه ولی پس‌فردا امتحان داریا؟ هنوز تا شب امتحان خیلی وقته.

تجربه‌ی نابی بود آگاتا جان. ولی ممنون! حدالامکان تلاش می‌کنم وسوسه نشم تو تایم پروژه و امتحانات کتاب دیگه‌ای ازت رو باز کنم😁
        

          اولین تجربه‌ی من از آگاتا کریستی چندان جالب نبود! 
کتاب معمایی خوب بنظرم کتابیه که هم‌زمان که غیرقابل پیش‌بینی و حدس زدنه، سرنخ هم به خواننده بده تا حداقل برای حل پازل معما، فکر و تلاش کنه.  این کتاب نه تنها هیچ سرنخی نمیده، تقریبا ۷۰ الی ۸۰ درصدش لو رفته‌ست، یعنی فقط منتظری اون اتفاقاتی که خودش اول کتاب لو داده، اتفاق بیفته و ببینی آخرش قراره چی بشه و قاتل کیه.خب این خیلی خسته و کسل‌کننده نیست؟!
 از اونجایی‌که کتابِ خیلی معروف و محبوبی هست دلم نمیخواد بگم نخونیدش چون شاید شماهم مثل اکثر کسایی که خوندنش خوشتون بود ولی من وقتی به آخر کتاب رسیدم، با اینکه اصلا فکرشو نمیکردم قاتل کیه و انگیزش چی میتونه باشه ولی چندان شگفت‌زده نشدم و در مجموع اصلا راضیم نکرد🤷‍♀️ یکم تخیلی و لوس تموم شد😶‍🌫️
دو ستاره‌ای که به کتاب دادم به‌خاطر ایده اولیه کتابه، اینکه هر کسی میتونه قاتل باشه، قاتل فقط اونی نیست که مستقیم با گلوله یا چاقو یا هر سلاح دیگه‌ای یه نفر رو به قتل میرسونه، همه‌ی ما میتونیم به راحتی قاتل باشیم و هیچ قانونی نتونه ما رو محاکمه و مجازات کنه، به جز وجدان خودمون.
        

          یک داستان کارآگاهی بدون کارآگاه...
البته طبیعیه که مثل هر داستان کارآگاهی دیگه‌ای خواننده خودش رو در جایگاه کارآگاه قرار میده تا قاتل رو پیدا کنه؛ اما این دفعه واقعاً شرایط پیچیده میشه! من که شخصاً نتونستم تا آخر داستان قاتل رو حدس بزنم 😅
پایان‌ داستان هم آدم رو توی خماری رها میکنه؛ اینطوری که کتابو می‌ذاری زمین و با خودت میگی: "عججججب! پس اینطور بود..." یک سریال هم به نام And Then There Where None از روی این داستان توسط شبکه BBC ساخته شده که اگه دوست داشتید می‌تونید تماشا کنید.
        

          لطفا این کتاب را با کتاب های و انگاه هیچ‌کس نماند تبدیل به یک نسخه بکنید چون فقط چند ناشر با اسامی متفاوتی انها را چاپ کرده اند .
        

          سلام

📌چرا کتاب را خریدم:این کتاب را خیلی وقت پیش خریدم و با گروه همخوانی،این کتاب را دوباره خواندم.

📌داستان:ده نفر به جزیره‌ای دعوت می شوند و یکی یکی به قتل می رسد.
یکی یکی و سر فرصت.........

📌فضا سازی:اصلا این کتاب به فضاسازی خوبش معروفه.بشدت فضاش عالیه و حس و حال هر فضارا اگاتا کریستی به خوبی در اورده.

📌شخصیت سازی:بشدت عالی هست و کلا ارتباط میگیری و سرنوشت هر شخصیت برات مهمه.

💣نظر خودم💣:بهترین کتاب جنایی بدون کارآگاه است.

📌امتیاز:در نهایت،امتیاز من ۵ از ۵.

💥بخشی از متن کتاب:
بیرون ایستگاه اوک بریج گروه کوچکی ایستاده بودند و ظاهرا نمی دانستند در آن لحظه چه باید بکنند.پشت آنان باربرها با چمدانها ایستاده بودند.یکی از آنان صدا زد:
_جیم!
راننده یکی از تاکسی ها جلو آمد.با صدای ملایم اهالی دون پرسید:
_می خواهید به نیگر آیلند بروید؟

#مرور
#ده_بچه_زنگی
        

          هنوز وقتی به ماجراهای کتاب فکر می‌کنم هیجان‌زده و ذوق مرگ می‌شم.
        

          اگر داستان جنایی دوست دارید توصیه می کنم حتما بخونید.
        

          به پیشنهاد کتاب‌فروش خوش‌برخورد و مهربون گرفتمش و واقعا نمی‌دونم چجور توصیفش کنم، دلم بیش از ۵ ستاره می‌خواد که بهش بدمممم…

در وصف این کتاب فقط یه تیکه ازش رو میذارم:

«…
آرزویم این بود که جنایتی اسرارآمیز خلق کنم که کسی موفق به حل آن نباشد.
اما هیچ هنرمندی تنها هنر ارضا نمی‌شود. ابراز و آشکار ساختن هنر تمایلی است طبیعی که جای انکار ندارد. من با فروتنی تمام باید اقرار کنم که آرزو دارم سرانجام کسی بداند که من چه آدم هوشمندی بوده‌ام.
…»

ماجرایی عالی و قاتلی عالی و چیدمان و معما و همه‌چی عالی. دیگه قلم آگاتا هم خب روون که باعث میشه یه پشت همه رو بخونی و مثل همیشه تو کف اینکه که قاتل هست بمونی تا اینکه خودش آخر کار بهت بگه… :) ا

اما نمی‌دونم چند تا دیگه باید بخونم که بتونم دستت رو بخونم و قاتل رو پیدا کنم ولی به اون روز می‌رسم، قولت میدم ملکه جنااایت!

———
[اگر دوست دارین بیشتر از کتابایی که می‌خونم ببینید تلگرام می‌تونید به نشونی @ReadByMani دنبالم کنید.
        

          فکر می‌کنم دفعه قبل این را 12-13 سال قبل خوانده بودم. با این حال قاتل را یادم بود :))
        

          یک کتاب جنایی تمیز!
من صوتی رو گوش دادم ولی لحظه به لحظه را تصور کردم 
از این سبک جزیره ی متروکه جنایی ها شکل گرفته بودند قبلا که نمونش فهرست میهمانان 
اما قدرت کافی را نداشتند
        

          یکی از بهترین آثار آگاتا کریستی
از معمایی ترین نوشته های این بزرگ بانوی نویسنده!
ماجرای یک مهمانی در ساختمانی مرموز و قتل های پی در پی
        

          به عمه ام زنگ زدم گفتم  که چه کتاب هایی از آگاتا کریستی خوانده گفت قتل در قطار سریع السیر شرق و ده بچه زنگی گفتم می توانم  را بخوانم گفت بله. ده بچه زنگی را خریدم  خیلی طول کشید تا این کتاب را بخوانم آخر در تابستان تنبل شده بودم وقتی به قتل تونی مارستون رسید حدس هایی زدم که در  آخر درست در آمد البته بعدش کمی گمراه شدم ولی دوباره به همان حدس  رسیدم 
                                                             با تشکر حبیب توکلی
        

          کتاب رو یکی دو روزه تموم کردم و واقعا اگر بخوام در موردش حرفی بزنم داستان رو لو میدم ، برای خودم خلاصه داستان ، ترتیب و نحوه قتل ها رو نوشتم ، از اینکه داستان  توی قطار شروع میشه و شخصیت ها معرفی میشن خیلی خوشم اومد و کلا وقتی لوکیشن داستان توی قطار، جزیره یا یک جای برفی و بارونی میگذره من خیلی خوشحال میشم ،و جز  لوکیشن های مورد علاقه من توی کتاب ها هستند ، داستان از جایی شروع میشه که ده شخصیت هر کدوم به نوعی به یک جزیره دعوت شدن، اماوقتی به اون جزیره میرسند و توی خونه آقای اوون ( میزبان غایب) ساکن میشن، اتفاقات عجیب و غریبی میفته که خب اگه بگم اسپویل محسوب میشه، داستان کشش  فوق العاده خوبی داشت، و تا آخر داستان متوجه نمی شیم که چه کسی قاتل هست، چیزی که برای من جالب هست اینه که به  عنوان کتاب  یعنی niggers ,انتقادهای زیادی وارد شده ، که عنوان کتاب به نوعی تبعیض نژادی علیه سیاه پوست ها هست و همین باعث شده که در برهه ای از زمان اسم کتاب به فقط نه نفر باقی موندند یا بک چیزی مثل همین تغییر پیدا کنه ، هرچند که متن کتاب تبعیضی علیه سیاه پوست ها نیست  حتی اگر اسم کتاب رو به انگلیسی  سرچ کنیم نتیجه ای بالا نمیاد چون به عنوان تنفر ورزیدن به سیاه پوست ها شناخته شده،خیلی دوستش داشتم بین آگاتا کریستی هایی که خوندم فعلا ده بچه زنگی مورد علاقه من هست ، و مبنا قرار دادن قتل ها بر اساس یک شعر باعث شده بود هیجان رمان بیشتر بشه اینطوری که من هی برمیگشتم شعر رو میخوندم تا ببینم چه اتفاقی قراره بیفته و همون ابتدا که از شعر  حرف زدن من متوجه شدم که آها پس قراره که .....اوهوم ..آها🌧☂️بخاطر تموم شدن کتاب در شبی بارانی🌧به نظرم واقعا ریدینگ اسلامپ رو میشه به راحتی با کتاب های جنایی شکست به خصوص این کتاب که تا متوجه نشی قاتل چه کسی هست و چرا ، کتابرو زمین نمیذاری.
        

          بسیار غیرقابل پیش بینی
        

          به نام او

از خیلی از دوستان شنیده بودم که این کتاب بهترین اثر از کریستی است. واقعیتش را بخواهید تا قبل از فصل آخر به‌نظرم یکی از بهترین آثار جنایی و معمایی بود. ولی  جمع‌بندی‌اش غیرواقعی و کارتونی بود.
کریستی در این کتاب نشان داد که استاد تعلیق است. استاد به‌هم رساندن خرده‌روایت‌های متعدد است و همه اینها ولی رمان‌نویسی تنها تکنیک نیست. تا اینجایی که من از کریستی خواندم او را مانند ساختمان‌سازی دیده‌ام که پی و اسکلت ساختمان‌هایش با بالاترین دقت و ظرافت ساخته شده ولی باقی موارد نظیر زه‌کشی، دیوار‌کشی نماسازی و دکوراسیون با تساهل بسیارزیاد انجام شده. شخصیت‌پردازی مهمترین نقطه ضعف داستان‌های کریستی است.