شاید اشتباه کردم که ره‌ش رو به عنوان سومین اثر از آقای امیرخانی  خوندم. خوندن این اثر بعد از نیم‌دانگ پیونگ یانگ و منِ او واقعا تو ذوقم زد. انگار که انتظار بیشتری از نویسنده داشتم. با وجود اینکه درون‌مایه و پیام کلی داستان خوب بود ولی نحوه روایت داستان اصلا برام جذاب نبود. علاوه بر این، به نظرم نویسنده خیلی سعی کرده بود از زاویه دید یه مادر و یه زن کتاب رو بنویسه اما خیلی موفق نبود. 
      

         این کتاب یکی از مشهورترین نمونه‌های رئالیسم جادوییه و برخلاف نظر بعضی از دوستان که نمیتونن با این کتاب ارتباط بگیرن، نظر شخصی من اینه که در نوع خودش بی‌نظیره.
 اما خب مسئله‌ای که هست اینه که علاوه بر اینکه داستان طولانی و سنگین و چندنسلیه، خوندن رئالیسم جادویی شاید برای همه خیلی راحت نباشه، مخصوصاً که فضای داستان مربوط به یه فرهنگ و فضای کاملاً متفاوت از چیزی هست که ماها تجربه‌اش رو داریم و حتی ممکنه بعضی چیزا به نظرمون کاملا بی‌معنی بیاد.
اینکه خیلی از آدما به خاطر تشابه اسامی نمیتونن با این کتاب ارتباط بگیرن قابل درکه اما جالبه بدونین که این تشابه اسامی کاملا عمدی بوده و خودش یه پیغامی توش داره و اونم یه جورایی گرفتار شدن آدما تو چرخه تکراری سرنوشته...
بعضی از انتشارات اول کتاب یه شجره‌نامه آوردن که کار خواننده رو راحت میکنه. اما نسخه‌ای که من خوندم شجره‌نامه نداشت و من خودم برای خودم یه شجره‌نامه ساختم  و هر جا حس کردم دارم سردرگم میشم رفتم سراغش و خیلی کمک‌کننده بود. 
در کل کتاب خیلی راحت‌خوانی نیست و نیاز به کمی زحمت داره خوندنش، اما به نظر من به زحمتش می‌ارزه و من خوشحالم که خوندمش😊
      

        شاید خیلی قبل‌ترها باید این کتاب رو میخوندم ولی هیچ‌وقت فرصتش پیش نیومده بود...
الان برای خوندنش دیر بود؟ خب معلومه نه...هیچوقت برای خوندن یه اثر ادبی دیر نیست!
 کتاب رو دوست داشتم. سبک نویسنده برای نوشتن خلاقانه بود. داستان پر از جزئیات، پرکشش، خوش‌خوان و ترکیبی از عشق و سنت و تاریخ بود. 
یه چیز دیگه که برام جالب بود، تصویر زنده‌ی تهران قدیم بود که خيلی خوب توصیف شده بود. به نظرم عنوان فصل‌ها هم خلاقانه بود و قشنگ‌ترش کرده بود.
      

        این کتاب برای خودشناسی بهم معرفی شده بود، و اگه بخوام صادقانه بگم چون عنوانش برام جالب بود، کتاب رو تهیه کردم. ایده اصلی و مرکزی کتاب خیلی خوبه و مطلب مهمی رو میخواد برسونه، اینکه ما برای فرار از درد خودمون رو گول میزنیم و به خودمون دروغ می‌گیم، غافل از اینکه این گول زدن و دروغ گفتن ما رو از رشد واقعی دور میکنه و بعدش همون درد حتی با شدت بیشتری برمیگرده. 
اما نقدی که به کتاب دارم اینه که به نظرم نویسنده مسیری طولانی رو برای گفتن حرف اصلی‌اش انتخاب کرده، مثال‌های زیادی که از جلسات روان‌درمانی آورده برای من دیگه خسته‌کننده شده بود، خصوصاً اینکه خیلی‌هاشون به نظر میومد حالت نمایشی دارند. 
در کل سعی میکنم نکته اصلی کتاب رو تو نگاه به زندگی و اتفاقات به یاد داشته باشم و نسبت به دروغ‌هایی که میتونن موقتاً آرومم کنن، آگاه باشم. 
      

        نگاهی متفاوت و جذاب به حقیقتی عریان به نام مرگ! 
و در یک کلام... 
شاهکاری دیگر از نویسنده‌ای بزرگ و نابغه، به نام تولستوی! 
که به شکل خیلی ساده، اما هنرمندانه مفاهیم بسیار عمیقی رو  در رابطه با معنای  حقیقی  مرگ و زندگی  تو این داستان کوتاه منتقل کرده...

      

        از نظر من، قهرمان فقط کسی نیست که بخواد دنیا رو تغییر بده، یا آدمای زیادی رو تو دنیا نجات بده و کارهای خارق‌العاده‌ انجام بده...
از نظر من، کسی که بتونه در خودش جسارت و قدرت  تغییر رو ایجاد کنه و دنیا رو برای خودش تبدیل به جای بهتری کنه یه قهرمان به حساب میاد.
و این کتاب برای من حکم داستان یه قهرمان رو داره که باعث شد باز هم بگم:
خانم مونتگمری ممنونم که این اثر زیبا رو خلق کردی :) 
      

        نوشتن یادداشت برای همچین گنجینه‌ نابی، اونم فقط بعد از یک بار چشیدن این شهد گوارا، کاری نیست که از عهده و توان من بربیاد.
فقط میتونم بگم که این یک بار جرعه جرعه خواندن نهج‌البلاغه، منو برای مطالعه مجدد و فهم عمیق‌تر این یادگار باارزش مولا علی (ع) مشتاق‌تر کرد.
امید دارم که بتونم بار دیگه با درک بیشتر بخونم و بفهممش. 
      

        با اینکه فضای داستان بسیار تاریکه ولی اونقدر کشش داره که با وجود این تاریکی و تلخی نمیشه کنارش گذاشت.
در طول داستان، خیلی جاها غصه خوردم، عصبی شدم و حتی چشمانم تر شد. به مرگان یا مرگان‌هایی که هنوزم میتونن تو  جای جای این دنیا وجود داشته باشن فکر کردم. به این فکر کردم که شاید حضور بعضی آدم‌ها تو زندگی بی‌اهمیت به نظر بیاد، ولی نبودنشون چه بدبختی و فاجعه‌هایی میتونه به دنبال داشته باشه. 
و در نهایت به این فکر کردم که خلق یک همچین داستانی اونم تو دل روستایی در ناکجاآباد، چقدر خوب تونسته هنر نویسنده رو به نمایش بذاره.
      

        به نظرم یکی از بهترین کتاب‌های شهید مطهری بود که تا الان خوندم.
خیلی طبقه‌بندی شده و منظم میشه با مکاتب مختلف و نظراتشون در مورد انسان کامل آشنا شد و در نهایت با خوندن این کتاب مطمئن شد که اسلام نه تنها تک‌ارزشی نیست، بلکه جامع‌ترین و کامل‌ترین مکتبی هست که می‌تونه وجود داشته باشه. انسان کامل از نظر اسلام باید به همه ارزش‌هاش اونم در عالی‌ترین سطح  توجه داشته باشه! 
      

        این اولین داستان کوتاهی بود که از تولستوی خوندم. داستان بسیار ساده، روان و البته تکان‌دهنده است. برای من اینکه تولستوی یه سری مفاهیم اخلاقی رو اینجوری تو قالب داستان گنجونده خیلی جالب بود. از طرفی فضای داستان اونقدر خوب توصیف شده که اون سوز و سرمای برف رو میتونستم کامل حس کنم! 
اونقدر جذاب و خوب پیش می‌رفت که از اینکه تعداد صفحاتش کمه و قراره زود تموم شه ناراحت بودم :) 
      

         این کتاب بی‌نهایت لطیف رو قطره قطره و جرعه جرعه خوندم.
کتابی که باید همیشه در زندگی جاری باشه. شاید بشه گفت تو هر حس و حالی که باشیم این کتاب نیایشی مخصوص اون حس و حال و هوا داره. 
افسوس که تا اینجای عمرم فرصت نکرده بودم مزه این کتاب رو بچشم.... باشد که از اینجا به بعد در زندگی‌ام همیشه جاری باشه. 

      

        الان که این یادداشت رو می‌نویسم چند هفته‌ای هست که از تموم شدن جلد چهارم مجموعه جنگ و صلح گذشته، اما هنوزم که هنوزه ذهنم درگیر ماجراها و شخصیت‌های کتابه. به معنای واقعی کلمه عالی بود عالی! 
فقط میتونم بگم آقای تولستوی ممنون که این اثر بی‌نظیر رو خلق کردی تا من ماه‌ها باهاش زندگی کنم و از خوندنش لذت ببرم :) 
      

        کتابی دیگه از خانم مونتگمری عزیز... 
نمیتونم بگم به اندازه مجموعه آنه شرلی جذاب و دلربا بود، اما خب داستان قشنگی بود و ارزش خوندن رو داشت. شاید چون این کتاب رو بعد آنه شرلی خوندم یه جورایی فضای داستان برام آشنا بود و این حس رو خیلی دوست داشتم. البته که توصیفات نویسنده از طبیعت و فضایی که کاراکترها توش زندگی میکنن خیلی زیبا و روح‌نواز بود. 

      

        یکی از زیباترین آثار شهید گرانقدر مرتضی مطهری، که نگاه بسیار متفاوتی به شخصیت امام حسین (ع) و واقعه عاشورا دارن. نگاهی ورای مظلومیت اباعبدالله که شاید بیشتر مورد توجه قرار می‌گیره تا هدف حضرت از قیام و شهادت.
 جواب بسیاری از سؤالات اعتقادی در مورد طرز فکر و رویکرد  امام حسین علیه السلام و واقعه عاشورا رو میشه تو این کتاب پیدا کرد و در یک کلام، این کتاب واقعه عاشورا رو به شکل زیبایی به عنوان یک حماسه بزرگ از نوع جهانی معرفی کرده تا یک تراژدی که بدون درس گرفتن ازش فقط میشه براش اشک ریخت...

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام 
      

        کتاب از دو بخش تشکیل شده، بخش اول کتاب در مورد قیام انقلاب مهدی (ع) هست و با وجود اینکه قسمتی از اون با عنوان بینش دیالکتیکی برای من سنگین بود اما به طور کلی برای پاسخ به این سؤال که انتظار سازنده برای ظهور چه نوع انتظاریه و انتظار ویرانگر کدومه، کتاب خوبیه.
بخش دوم هم که مقاله‌ شهید هست و خیلی دوستش داشتم... 
شهید فقط برای پیروزی تو جنگ شهید نمیشه، بلکه مهم اون حماسه‌آفرینی هست! مثل حماسه حسینی که هزاران ساله هنوز هم مثل خون در رگ‌های جامعه جریان داره...