یادداشت سارا تائب

        شاید اشتباه کردم که ره‌ش رو به عنوان سومین اثر از آقای امیرخانی  خوندم. خوندن این اثر بعد از نیم‌دانگ پیونگ یانگ و منِ او واقعا تو ذوقم زد. انگار که انتظار بیشتری از نویسنده داشتم. با وجود اینکه درون‌مایه و پیام کلی داستان خوب بود ولی نحوه روایت داستان اصلا برام جذاب نبود. علاوه بر این، به نظرم نویسنده خیلی سعی کرده بود از زاویه دید یه مادر و یه زن کتاب رو بنویسه اما خیلی موفق نبود.