واقعاً جالب بود. شخصیت بارتیمیوس از همه بهتر بود و واقعا کلمه دوست داشتم داستان زمانی که توی مصر بود رو هم می‌خوندم. اشاره ها به دست داشتن جن ها توی اتفاقات تاریخی هم برام جالب بود (هر لحظه منتظر بودم بگه اهرام مصر هم زیر دست خودش ساخته شدن🚶🏻‍♂️).
حسابی به دلم نشست و احتمالا اگر زودتر باهاش آشنا می‌شدم بهتر هم می‌شد، چون کتابای کمتری خونده بودم و سنم هم کمتر بود. 
کتابش بشدت پیشنهاد می‌شه!
      

        روند داستان بعضی جاها به معنای واقعی کلمه کند بود. به حدی که فقط می‌خوندم که سریعتر به بخش های هیجان انگیز تر برسم.
توقع نداشتم آخر کتاب همچین حقیقتی رو بشه، با اینکه بعدش به نظرم اومد که باید به ذهنم می‌رسید، ولی اون لحظه تعجب کردم.

و حقیقتا اگر بخوام فصل های پیدن رو با کای مقایسه کنم...کای بهتر بود. درسته که پیدن هم جالب بود و خوندن دیدگاهش هم بد نبود، اما من اون لحظاتی که کای سعی می‌کرد با احساساتش کنار بیاد و یکم از نقشش (مجری قانون آینده بودن) فاصله بگیره رو دوست داشتم. و خب دیدگاهش راجب پیدن هم جالب بود

و...درمورد کیت، من اصلا از پادشاه خوشم نمی‌اومد، هم بخاطر کارهاش و بلاهایی که سر کای آورد و هم حرکتی که توی آزمون آخر زد. بهتر که مرد. ولی دلم برای کیت سوخت. درسته مرگ پادشاه اجتناب ناپذیر بود، ولی شاید اگر پیدن بیشتر وقتش رو روی این موضوع می‌زاشت که کیت مسیر پدرش رو در پیش نگیره بهتر بود.
      

        کتاب جالبی بود و یه فرق بزرگ با بقیه‌ی جلدها داشت: همیشه پایان داستان بن یه استراحت کوچیک می‌کرد و وقتی بیدار می‌شد، همه چیز حل و فصل شده بود. اما اینجا با احساسات مردم درگیر بودن و دیگه حرف خود رییس جمهور هم تاثیری نداشت.
خلاصه که مجموعه‌ی باحالی بود و احتمالا برای خوانندگان کم سن و سال تر جالب تر هم باشه.
امیدوارم پرتقال جلد یازدهم هم ترجمه کنه...اما خب متاسفانه محتوای این جلد با باقی جلد ها یکم تفاوت داره و به همین خاطر امیدوارم پرتقال تصمیم نگیره مستقیم بره سراغ جلد دوازده.
      

        من درحالی که چند وقتی دنبال یه کتاب علمی تخیلی خوب بودم، خیلی اتفاقی به این کتاب برخوردم و یادم اومد که اسم آیزاک آسیموف رو چندجا به عنوان یکی از بهترین نویسنده های علمی-تخیلی شنیده بودم.
نمی‌تونم تایید کنم که واقعاً از بهترین نویسنده های این ژانر هست یا نه(به هرحال این اولین کتابی بود که از این نویسنده خوندم) اما کتاب، کتاب خوب و بسیار جالبی بود.
بخش اول که روی زمین روایت می‌شد، به خوبی نشون داد که خیلی وقت‌ها انسان چیزی رو که بیشتر دوست داره باور می‌کنه، نه چیزی که حقیقت داره. حتی اگر باور نکردن حقیقت، به ضررش باشه.
توی بخش اول کتاب این موضوع با خطر پمپ الکترون نشون داده شد، اما توی دنیای واقعی هم به چشم می‌خوره. با گرم شدن زمین و قطع درختان و هزار آسیبی که ما به طبیعت وارد می‌کنیم و احتمالا عمرمون به دیدن بهاش قد نمی‌ده، اما قطعا روی نسل های آینده تاثیر می‌زاره.
درباره‌ی بخش دوم... احتمالا اون بخش رو بهتره هرکس خودش بخونه و درکش کنه. تنها چیزی که درباره‌اش می‌گم این بود که واقعا از ارتباط بین نرم جسم ها و سخت جسم ها(دو گونه‌ی موجودات ساکن جهان موازی) تعجب کردم. از اول حدس می‌زدم که ارتباطی بینشون وجود داشته باشه، اما نه به این شکل.

و در مورد بخش سوم هم...جالب ترین نکته این بود که کسی حرف لامونت رو نپذیرفت، اما وقتی دنیسون همون حرف رو از ره متفاوت تری زد، به راحتی قبولش کردن.
      

        کتاب فوق‌العاده‌ای بود! با اینکه جلد اول هم فوق‌العاده بود، من اول ترسیدم که داستان توی جلد های بعد کند بشه و به خوبی جلد اول نباشه(مخصوصا که سر مرگ کلسیر هم غمم گین شده بود)، پس اصلا برنامه‌ی خریدنش رو نداشتم. اما وقتی تو کتاب فروشی دیدمش نتونستم مقاومت کنم و الان واقعا از خریدنش خوشحالم!
مخصوصا که با اون پلات توییست آخر داستان از تعجب شاخ درآوردم
      

        روند داستان در بعضی قسمت های کتاب واقعا کنده! در حدی که چندین فصل اتفاق خیلی خاصی نمیوفته. اما خب، در کل این روند کند داستان هم تا حدودی قابل درکه.
الینا، شخصیت اصلی کتاب، بعضی وقت‌ها به معنای واقعی کلمه روی مخ می‌ره! اما در کل میشه باهاش کنار اومد و اونقدرا کاراکتر بدی نیست
شخصیت اصلی دوم، مل، به شخصه خیلی ازش خوشم نیومد. مخصوصا اینکه عملا شیپ الینا هم هست که...
و درنهایت تارین یا همون دارکلینگ، حقیقتا کاراکتر جالبی بود و با اینکه ویلن داستان هست، من ازش خوشم میاد. در طول کتاب طمع‌کار و بدجنس توصیف شده، ولی به شخصه فکر می‌کنم پشت همه‌ی این‌ها هدف دیگه‌ای وجود داره و امیدوارم در کتاب های آینده بیشتر به افکار تارین و سرگذشتت اشاره بشه.
درنهایت، بنظرم ارزش خوندن رو داشت.
      

        کتاب بسیار جالبی بود و داستان های خوبی داشت، اما دقیقا طبق انتظارم نبود..
و برای دوستانی که قصد خواندن کتاب رو دارن، انتشارات پرتقال دو داستان کامل از کتاب رو حذف کرده و پیشنهاد می‌کنم نگاهی به نسخه‌ی زبان اصلی یا ترجمه‌های ماشینی بندازین تا اون دو داستان حذف شده رو از دست ندین.
      

        بدترین کتاب کتابخونه‌ی من، این کتابه. روند داستان خوب نبود، خود داستان خوب نبود، شخصیت پردازی در حد متوسط رو به پایین بود و پایان بندی افتضاح بود. تنها بخش این کتاب که واقعا خوبه جلد کتاب هست وگرنه ارزش خوندن نداره.
سلایق متفاوتن، شاید با اینکه من خوشم نیومد شما خوشتون بیاد، اما پیشنهاد می‌کنم اول نگاهی به پی‌دی‌اف کتاب بندازین و اگر مورد پسندتون بود کتاب رو بخرین.
      

        این کتاب رو چند ماه پیش خوندم و هنوز با قاطعیت می‌گم بهترین کتابی بود که خوندم. حتی توی خود مجموعه هم بهترین جلد بود.
پلات توییست ها غیر منتظره بودن و روند داستان سطح دیگه‌ای از هیجان رو داشت. 
به شخصه با صفحه صفحه‌ی این کتاب زندگی کردم و با تمام پیچش های داستانی و مرگ ها هیجان رو حس کردم.
      

        کتاب فوق‌العاده‌ و هیجان انگیزی بود. اوایل با توجه به تعداد صفحاتش انتظار داشتم داستان کند پیش بره و کمی حوصله سربر باشه، اما هرچقدر داستان جلوتر رفت کتاب هیجان انگیزتر شد و درنهایت کنار گذاشتن کتاب سخت بود!
همچنین روند رشد شخصیتیِ شخصیت اصلی جالب بود. 
یکی از شخصیت های قابل توجه، "کلسیر" قهرمان داستان بود و بخشی از جذابیت داستان به خاطر وجود این شخصیت بود.