اصلا فکرشو نمیکردم یامین پور تو اولین تجربه ش بتونه اینقدر شیرین بنویسه! اونم داستان زندگی کسی که بسیار نامداره و کار هرکسی نیست روایت داستان زندگی‌ش... شیخ مرتضی انصاری کسی که شاگردانی مثل میرزا شیرازی و سید جمال‌الدین اسدآبادی رو تربیت کرد که رسما سرنوشت وقایع خاورمیانه رو تغییر دادن. 
ساده زیستی های شیخ ، شیطنت های دوران کودکی ش ، روایت ازدواجش ، رفاقت هایش ... همه و همه شیخ مرتضی رو خواندنی و دلنشین میکنه. 
شیخ مرتضی ! کاش بیشتر و زودتر شما رو شناخته بودیم ...
رفقا! از خوندن نخل و نارنج ضرر نمیکنید. این فرصت رو از خودتون دریغ نکنید. درسته یه جاهایی از داستان ماحصل تخیل نویسنده‌  بوده اما یامین پور بیشتر ماجرا رو طبق اسناد موجود روایت کرده و جالب اینکه چون خودش هم مثل شیخ اهل دزفوله ب خوبی تونسته حس و حال فضا و مکان قصه رو انتقال بده.  
          

            بی اغراق میگم که بهترین و عمیق ترین کتابی که تو یک سال اخیر خوندم.من با ترجمه پیمان خاکسار خوندم و بنظرم خاکسار به خوبی از عهده ترجمه براومده. و دروغ نیست اگه بگم که هنوزم تو ذهنم درگیر این کتاب میشم و یادش حالمو خوب میکنه. 
راستش یکسال طول کشید تا بخونمش . شمام اگه فکر میکنید ممکنه از حجم زیادش خسته بشید یا بترسید باید بهتون بگم که بهترین کار همون اهسته خوندنه و نگران نباشید از خطر خستگی :) چون روایت این‌قدر حراب هست که شما رو تا لحظه آخر پابند داستان کنه. 
از قدرت داستان پردازی نوبسنده لذت بردم. از اینکه روایت تعداد زیادی آدم رو به خوبی و جذابی کنار هم چیده بود ، از قدرت غافلگیر کردن مخاطب و درکل یه داستان شسته رفته که میتونه یکی از سرآمدترین داستانهای قرن حاضر باشه. 
جز از کل ماجرای زندگی پدر و پسری رو روایت میکنه که به طور غیرمستقیم درپی یافتن و علت زندگی هستن.
          

            شاهکاری از رئالیسم ادبی که نیاز به تعریف ندارد. ناتور دشت در 70 سالی که از انتشارش در 1951 می‌گذرد با فروش بیش از 65 میلیون نسخه، همواره کتاب محبوبی در سرتاسر جهان برای نوجوانان بوده و ریشه‌ی این محبوبیت را به زعم من باید در واقعی و ملموس بودن افکار و هیجانات هولدن کالفیلد جست‌وجو کرد. ما شاید هرگز در زندگی‌مان با حوادثی که قهرمان 16 ساله‌ی کتاب با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کرد مواجه نشویم، اما احساساتی که سلینجر از زبان او در مواجهه با این حوادث بیان کرده به قدری فراگیر و جهان‌شمول است که مرزهای جغرافیایی و فرهنگی نمی‌شناسد و لزوماً وابسته به رخدادهای زندگی یک نوجوان 16 ساله‌ی آمریکایی در دوران جنگ سرد نیست. 
داستان هولدن کالفیلد پس از اخراج از مدرسه آغاز می‌شود. جایی که او سه روز ما را با خود همراه می‌کند تا در خلال مشکلات خود با دنیای بیرونی‌اش، به نبرد درونی‌اش در بحران‌های هویتی، مسائل جنسی، افسردگی، مشکلات ارتباطی و دورافتادگی از جامعه‌ هم ادامه دهد. زبان او تندوتیز است و از فحاشی به چیزهایی که با آن‌ها مشکل دارد خودداری نمی‌کند. او چیزها را به همان تیرگی‌ای که هستند می‌بیند و تمایلی به مثبت نگریستن بی‌دلیل به هیچ چیز ندارد. 
شخصیت هولدن کالفیلد در این سال‌ها به طور مداوم تحت تحلیل‌های روان‌شناسی و روان‌کاوی بوده است. بسیاری از این تحلیل‌ها حکم به شرایط غیرعادی هولدن می‌دهند و برچسب‌های مختلفی من جمله مانیک دپرشن به او می‌زنند. مانیک دپرشن اختلالی خلقی است که از علائم آن می‌توان تغییر بی‌دلیل و سریع مود، اختلالات خواب، توهم و پارانویا را نام برد که هولدن تقریباً همه‌ی آن‌ها را نشان می‌دهد. مشکلات او تأثیر شگرفتی بر ارتباطاتش می‌گذارد و او را در ایجاد رابطه با دیگران دچار مشکل می‌کند. به همه چیز بدبین است و جهان را دار مکافاتی می‌بیند که هیچ نقطه‌ی روشنی در آن نمانده و مردمش دیگر ارزشی برای خود قائل نیستند. اما سوال اینجاست آیا مقدار علائم هولدن در سن او و در زمانه‌اش طبیعی نیست؟ جامعه‌ای که به تازگی جنگ جهانی دوم را از سر گذرانده، تغییرات فرهنگی بسیاری به خود دیده، شکاف نسل‌ها در آن بسیار عمیق شده و افق آینده‌اش هم آن‌چنان که انتظار می‌رفت روشن به نظر نمی‌رسد. آیا در این جامعه وجود خیل نوجوانان بدبینی که احساس درک نشدن پیدا کنند یا از زندگی خود ناامید شوند و به دنبال هم‌صحبتی باشند غیرعادی است؟ 
فکر می‌کنم استقبال گسترده‌ای که از ناتور دشت در سراسر جهان به عمل آمده به ما پاسخ خوبی می‌دهد. این استقبال به زعم من به علت هم‌ذات‌پنداری عمیق خوانندگان با هولدن است. احتمالاً اکثر علاقه‌مندان (بالأخص نوجوانان) این کتاب افکار و عقایدی مانند هولدن را در سر پرورانده‌اند، چه به مانند هولدن آن را در زندگی تا حدی بروز داده باشند و چه صرفاً آن را به شکل خشمی فروخورده سرکوب کرده باشند. قضاوت اینکه آیا هولدن در شرایطی غیرطبیعی به سر می‌برد بر عهده‌ی متخصصان این حوزه است، ولی یک حقیقت درباره‌ی هولدن متقن است و آن اینکه افکار هولدن غیرطبیعی نیستند، و در واقع کمابیش در ذهن هر نوجوانی که در آن شرایط بزرگ شود می‌توانند ایجاد شوند. دنیایی که سلبریتی‌هایش نماد تظاهر و دورویی باشند و مردمش دغدغه‌ی متعالی‌ای نداشته باشند و در روزمرگی بی‌هدفی گم شده باشند برای نوجوانان ناامیدکننده است و هولدن در این شرایط خودش را در می‌یابد که احساس می‌کند هیچکس حرف او را نمی‌فهمد. شاید بهتر باشد سعی کنیم خودمان را بیشتر جای او بگذاریم تا متوجه این موضوع شویم که او احتمالاً آن‌چنان هم بدبین نیست. شاید هولدن کالفیلد فقط یک واکنش طبیعی به جامعه‌ای با شرایطی که خودش توصیف می‌کند است. بیگانه‌ای با امیال و آرزوهای سرکوب‌شده! و این موهبت بزرگی است که در این زمانه ما شانس دسترسی به این داستان جذاب را داریم. 


          

            هولدن یه پسر نوجوانه که ازبهترین مدرسه شهر اخراج شده و خیال نداره به خونه برگرده چون نمیخواد دردسر بیشتری برای خانواده ش ایجاد کنه. به ناچار چند روزی رو تو خیابونای آمریکا سرگردون میشه و از نزدیک با لایه های پنهان حامعه مواجه میشه. ناتور دشت چهره واقعی آمریکای قرن بیستم رو نشون میده به همین دلیله که کلی سروصدا به‌پا کرد. 
مصطفی مستور یه جایی میگه اگه هاکلبری فین اسطوره نوجوان قرن نوزدهه ،بی شک هولدن کتاب ناطور دشت ، اسطوره نوحوان قرن بیسته. 
ناتور دشت به حق در فهرست صدکتاب برتر جهان که باید خواند ، قرار گرفته . به هیچ وجه خوندنش رو از دست ندید.
          

            #پریدخت که منتشر شد همینجا یه مطلب نوشتم که نوش جون نویسنده اش این همه صف کشیدن و تحویل گرفتن و تجدید چاپ توی مدت کوتاه.
هنوز هم میگم. چون نویسنده اش با کلمات آشناست و با کلمه جا توی دل مردم و مخاطب باز کرده.
همون موقع هم البته میدونستم قطعا با یک شاهکار مواجه نخواهم شد. حالا که خوندمش هم دوستش دارم چون کلمات و جملات ناب و فاخر زیاد داره. 
اگه اهل خواندن اینجور متنها هستید این کتاب رو از دست ندید.
اما اگه به خیالتون این کتاب رمانه یا داستان و به همین دلیل قصد دارید بخونیدش کلا بی خیال بشید. چون نامه های پریدخت و سیدمحمود فقط شرح درد فراغه و از مشروطه هم اگر چیزی میگه، نکته دندون گیری نداره. 
کتاب با اینکه نثر قاجاری داره اما بی نهایت خوش خوانه و دلپذیر. اما داستان نیست.
شرح شیداییه بیشتر.
گاهی هم آدم میمونه به کار سیدمحمود. جایی که به دلیلی باید با شتاب برای معشوق نامه بنویسه سر صبر وضو گرفته و تا آب وضوش خشک بشه میشینه سر حوصله نامه می نویسه.

به نظرم پریدخت یه غزل منثوره. نویسنده این بار به جای نظم با نثر به شرح دلدادگی عاشق و معشوق پرداخته. ولی ای کاش کمی هم داستان گویی چاشنی کارش میکرد. کم نبودن شاعران قصه گو
          

            کتابی که فرصت کردم در اوج سرشلوغی این روزهای پر ماجرا بخونم این #کتاب بود: #پروانه_ای_که_سوخت 
نوشته: #سارا_عرفانی عزیزم
که شامل روایت هایی داستانی از زندگی و شخصیت #شهید_نواب_صفوی و  شکل گیری جمعیت #فداییان_اسلام و هدف و چارچوب اسلامی آن و بیان تفاوت های آن با گروه های تروریستی بود.
این کتاب از تولد و کودکی مجتبی نواب صفوی شروع شده بود و به بیانی ساده و روان، توضیحاتی از خانواده و محیط زندگی و تربیت او و شکل گیری و ریشه دواندن عقاید در وجود او داده بود.
در ادامه به بیان نکات مورد اهمیت برای جمعیت فدائیان اسلام پرداخته بود و چگونگی عملکرد شجاعانه آن ها در زمان خفقان و خیانت شاهنشاهی پرداخته بود.
در آخر به نحوه دستگیری و شهادت مظلومانه ولی پر اقتدار این جوانان مومن و شجاع پرداخته بود و در کل کتاب جامع و مانعی بود که اطلاعات پرمغزی را در حجمی کوچک و بیانی شیوا در اختیار مخاطب قرار می داد.
در ادامه برشی از کتاب رو می خونید:
" گفتم: من هرگز با هیچ پادشاهی ملاقات نکرده ام؛ اما چون تو سید هستی و از نوادگان رسول خدایی، برای نصیحت اومدم. ای پسر عمو اگر شده، روی پشت بام خونه های مردم گندم بکارید و رفع احتیاج کنید؛ اما از بیگانگان رفع احتیاج نکنید. این خیلی بهتر از اونه که دست گدایی و احتیاجبه سوی دشمنان اسلان دراز کنی.
بعدها شنیدم روزنامه های عربی نوشته اند شاه حسین چنان تحت تاثیر حرف های نواب صفوی قرار گرفته که دیگه سوار ماشین شخصی اش که ساخت انگلستان بوده، نشده و اون رو فروخته." ...
          

            قبل از خوندن این کتاب ، سفرنامه حج محبوبم ، خسی در میقات جلال بود اما الان که خال سیاه رو خوندم باید بگم نظرم عوض شده. و قطعا خال سیاه بهترین سفرنامه حجیه که تاحالا خوندم. حال و هوای غربت بقیع تو قسمتی که نویسنده از روزهای مدینه میگه ، خیلی تاثیرگذاره. چندجای کتاب بغضم ناخودآگاه ترکید :( 
اینکه نویسنده لابه‌لای توصیفاتش از عربستان گریزهایی به تاریخ اسلام میزنه نقطه درخشان کتابه که منحصر‌به‌فردش کرده.
اگر مشرف به حج شدید یا نشدید خوندن این کتاب براتون واجبه! شک نکنید.
          

            اگه شمام مثل من دوست داشتید میتونستید در زمان سفر کنید و مثلا به دوران قاجار برید و با مردم اون زمان معاشرت کنید ، مطمئنم از این کتاب لذت میبرید. :) 
ماجرای دختر پسری  عاشق و معشوق از اهالی دوران قاجار ، که دچار غم دوری شدند و از طریق نامه نگاری باهم ذر ارتباطند. 
هرچند ایراداتی جزیی به کتاب وارده اما خب نباید فراموش کرد که این اولین کتاب چاپ‌شده حامد عسگری بوده‌
          

            کلاریس شخصیت اول داستان ، زن خانه‌دار اهل ارمنستانه که سه تا بچه داره و مسئولیت رسیدگی به اونا و شوهرش تمام زندگی ش رو فرا گرفته. و بزرگترین چالشی هم که داره و باهاش درگیره همینه! آیا کلاریس به‌خاطر همسر و فرزندانش ، خودش و علاقه مندی‌هاشو فراموش کرده؟ پس وقت رسیدگی به خودش چی؟ کلاریس به خوشحالی همه خانواده ش اهمیت میدهد ، اما خودش برای چه کسی مهم است؟ 
نویسنده روایت خوبی رو در یافتن پاسخ این سوالات کلاریس همراه مخاطب طی میکنه.‌ این رمان از نظر من قوی‌تر از سایر آثار پیرزاده و ارزش خوندن رو داره. بخصوص اگر خانه‌دارید.
کلاریس منو یاد هنگامه قاضیانی در فیلم « به همین سادگی» میندازه.
          

            نامیرا دوست داشتنیه. چرا ؟ چون در خلال قصه ثابت میکنه که ماجرای کربلا ، به روز عاشورا ختم نشده و ادامه داره ... تاااا امروز ادامه داره ، لابه‌لای زندگی روزمره‌ی ما.هرروز و هر لحظه ما درحال انتخاب حق یا باطلیم و این ماییم که تصمیم میگیریم در اون لحظه امام حسینی باشیم یا مقابل حسین زمان بایستیم! و این قصه ی نامیرایی است که در زندگی ما جریان دارد.
ماحرای آدمایی که آتیش تندی در دفاع از حق و جانم فدای امام و ... داشتن اما زودتز از حد تصور آتش هیجانات شون فروکش کرد.به قول آقای عرفان پور : ما مدعیان صف اول بودیم/ از آخر مجلس شهدا را چیدند.
          

            داستان  واقعی دختر خانم مذهبی که برای ادامه تحصیل به خارج میره و اونجا با برداشت های اشتباهی که از اسلام و ایران رواج داره مواجه میشه و سعی میکنه تاجای ممکن شبهه ها رو با رفتار و گفتارش رفع کنه‌.
این کتاب رو میشه کمتر از یکروز خوند و سرگذشت دختر دانشجو ( خانم نیلوفر شادمهری ) جالبه اما هم کوتاهه هم اینکه اصلا شکل داستانی نداره و فقط درحد بازگویی خاطره است . برای همین کشش داستانی نداره و متأسفانه به زبان عامیانه نوشته شده و هیچ ویرایش متنی و گفتاری توسط ناشر انجام نشده. که اینو اصلاااا دوست نداشتم:(