برای جوانی مثل من که ندیده عاااااشق و شیفته شخصیت مرد بزرگی مثل امام خمینی (ره) شده، شنیدن وصف ایشان از زبان کسی که خودش در جوانی مرید مرام و مسلک ایشان بوده و در تک تک لحظات حساس این انقلاب در کنار ایشان بوده، خیلی شنیدنیه. خیلیییییی
      

        هر چه می خواهمت از یاد برم ممکن نیست
من تو را دوست نمی دارم اگر بگذاری
--------------------------------------------------------------------
 نفس نمی کشم این آه از پی آه است

آه آه آه...
      

        عاشقانه ای در بطن حوادث جانکاه فلسطین....
      

        حقیقتش اواسط کتاب خسته شدم. به نظرم اتفاقات کتاب کشش این تعداد صفحه رو نداشت که تازه بخوان اتفاقات بعد از شهادت شهید رو هم در جلد بعدی بیارن. 
ولی خب در برخی جاها با نسرین همراه شدم و سعی کردم درکش کنم. اما به اندازه دیگر دوستان در گروه همخوانی مون، احساساتم رو درگیر خودش نکرد. 

پ. ن: نسخه صوتی کتاب رو با صدای خانم فضه سادات حسینی گوش دادم. گوینده کارش رو حقیقتا خیلی خوب انجام داده بود.
      

        ساده، صمیمی، شیرین و بی تکلف بود. 

"پدرم این طور وقت ها می گفت: «خوب نگاه کنید چیزی جا نمونده باشه. اگر چیزی جا بذارید، دوباره بر می گردید.» 
برگشتم سمت خانه. پنجرهٔ خانه به مسجد هنوز باز بود. گیرهٔ روسری ام را باز کردم. گذاشتمش زیر پنجره. آن هوا را دوباره نفس کشیدم. روسری ام را گره زدم و رفتم...." 

تاریخ مطالعه: روز های پایانی رمضان ۱۴۰۲
وقتی برنامه داشتم که این رمضان بخونمش تو چه حال خوشی بودم و اما وقتی شروعش کردم دلم چجوری گرفته بود....
      

        "کارزار"
گر عقل پشت حرف دل "اما" نمی گذاشت
تردید پا به خلوت دنیا نمی گذاشت
از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست
می شد گذشت، وسوسه اما نمی گذاشت
اینقدر اگر معطل پرسش نمی شدم
شاید قطار عشق مرا جا نمی گذاشت
دنیا مرا فروخت، ولی کاش دست کم
چون بردگان مرا به تماشا نمی گذاشت
شاید اگر تو نیز به دریا نمی زدی
هرگز به این جزیره کسی پا نمی گذاشت
گر عقل در جدال جنون مرد جنگ بود
ما را در این مبارزه تنها نمی گذاشت
ای دل! بگو به عقل که دشمن هم اینچنین
در خون مرا به حال خودم وا نمی گذاشت
ما داغدار بوسهٔ وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت...
      

        خیلیییییی دوستش داشتم
ایده اش جدید و جالب بود و بسیاااار عاشقانه لطیف و غمناکی داشت
و منم که عاشق عاشقانه های غمناکم...
      

        پیچیدن عطر خاطرات شهدا تو این شلوغ پلوغی ها، لا به لای لحظه های زندگی رو دوست دارم....(: 
یاد شهدا، وسط این تهران مدرن و آلوده(!)، به زندگی آدم حال و هوای معنوی میده و یادمون می اندازه چه قدر درگیر روزمرگی شدیم و یادمون رفته ابد در پیش داریم... 
آقا مصطفی یکی از اولین شهدایی هست که تونستم باهاشون ارتباط برقرار کنم. 
امیدوارم یه عنایت و نیم نگاهی هم به ما بکنن و اون جمله "حواسم بهت هست" شون درباره ما هم صدق بکنه... 

پ. ن ۱: کتاب صوتی واقعا قلبم رو لمس میکنه و گوش کردنش وسط ترافیک راه رفت و برگشت، جز لذت بخش ترین دلخوشی های زندگیمه. خدایا این دلخوشی ها رو از ما نگیر:) 

پ. ن ۲: من بین کتابخوان ها جزو اون دسته از عجیب غریب هایی هستم که فیلم رو به کتاب ترجیح میدم.
      

        امام موسی صدر برای همیشه رفت جزو لیست الگو های زندگی ام! 
مخصوصا در زمینهٔ زیست جهادی و تشکیلاتی، سیره شون خیلی حرف برای گفتن داشت. 
در ضمن صفحه آرایی و نوع روایت کتاب هم بسیار جذاب و زیبا بود و من رو کاملا همراه خودش کرد.
#حلقه_مطالعاتی_انجمن
      

        در خانه اگر کس است، یک حرف بس است...! 
هر آدم عادل و حقیقت جویی با این گفته ها راه حق و حقیقت رو پیدا میکنه، مگر اینکه مغرض و به گفته قرآن ظالم باشه...!
      

        خیلی گیجم... 
نمیدونم چه امتیازی بدم... 
۵ برای ابهام جذاب داستان
۳ برای گنگی مفهوم کتاب
یا... 

داستانی درباره غیبت و انتظار که در عین حال درباره هر چیزی بود جز غیبت و انتظار...! 
خیلیییی عجیب بود 
واقعا نمیدونم چی بگم!
________
الان بعد از اینکه یکی دو هفته از خواندنش گذشته، دوباره اومدم و نظرم رو از ۴ ستاره به ۳ ستاره تغییر دادم. این سه ستاره هم برای داستان جذابش. ولی هیچی به آدم اضافه نمیکنه!
      

        کسانی به امام زمانشان خواهند رسید که اهل سرعت باشند! 
و الا تاریخ کربلا نشان داده که قافله حسینی معطل کسی نمی ماند... 

شما اهل سرعت بودی. روزی ۱۶ ساعت برای اسلام و انقلاب کار کردی. 
من چی؟ خسته ای که مدام جا میمونه و عقب می افته...
 چیزی جز یه معجزه نمیتونه من رو به اون قافله برسونه. دستم رو بگیر و با خودت ببر که سخت نیازمند معجزه ام.... 

تاریخ اتمام: ۴ محرم الحرام سال ۱۴۴۵ قمری
پ. ن: نسخه صوتی کتاب رو گوش دادم.
      

        به شخصه خیلی شرمنده ام که این قدر از قرآن دورم... 
برای مایی که این همه ادعای مذهبی بودن میکنیم و مثلا آدم های کتاب خوانی هستیم، دور بودن از اصلی ترین کتاب دنیا اصلا قشنگ نیست... 
به همین دلیل این ماه رمضان تصمیم گرفتم یه مقدار بیشتر با قرآن انس بگیرم
شروع کردم به جز خوانی، اما دیدم فهم و یادگیری اونقدر زیادی توش نیست، برای همین به توصیه خود حضرت آقا در ماه رمضان که میگن تدبر در قرآن رو هم در کنار قرائتش داشته باشید، در کنار اون روش، شروع کردم به خوندن این کتاب که نیمه شعبان با کلی ذوق و شوق از کتابفروشی جمکران خریده بودم:) 
خیلی عالی بود و خوشحالم که اگر از این به بعد، وقتی اسم سوره ممتحنه رو جایی بشنوم، ازش یه ایده ای تو ذهنم دارم و امیدوارم از این به بعد با این سوره انس بیشتری بگیرم
پیش به سوی اون یکی سوره از همین مجموعه، یعنی سوره مجادله...!  ^o^
      

        تا حالا اصلا به اهمیت این ماه توجه نکرده بودم! 
این کتاب انگار یه دستی بود که تکونم داد تا به خودم بیام و اواخر این ماه رو دریابم...
محض تامل و تلنگر، کتاب خوبیه

با این لینک می توانید "ادب حضور ۱" را از طاقچه بخوانید :)
https://taaghche.com/book/38876
      

        در حالی تمومش کردم که اشک و لبخندم با هم ممزوج شده بود....