« ما نفهمیدیم امام با دل این بچه ها چه کرد…»
امام خمینی انقلابی نه فقط در نظام ایران که در دل های مردم ایران به پا کرد و افراد مستعد و با ایمان از یاری ایشان و دین خدا جا نماندند… اشرف ساداتی که ما  در برابر روحیه جنگنده، صبر و ایمان و از خود گذشتگی اش کلاه از سر برمیداریم و با شگفتی تماشایش میکنیم، پسری را در آغوش می پروراند که با وجود سن کم، برای این چنین مادری درس هایی دارد و با رفتارش هر روز بیش از قبل، مادر را غافلگیر می‌کند، حتی وصیت کردنش درس آموز است…( هرچند خوشبختانه شهید کتاب بی عیب و نقص و شعاری و افسانه ای نیست، درس ها رو خوب متوجه نمی شود، ترک تحصیل کرده و خیاطی می‌کند)  شیرین ترین فصل کتاب برایم فصل آخر کتاب و ماجرای عجیبش بود… 
(فقط یک نکته حاشیه ای اینکه کاش نویسنده ها در نقل موضوعات پزشکی با یک پزشک مشورت می‌کردند منظورم یک سری نکات گفته شده در کتاب راجع به کشیدن آب کمر یا همان اِل پی است)
      

        زنی که با داشتن سه فرزند یک روز به صورت ناگهانی شوهرش او را ترک می‌کند، زن در چشم ما ابتدا قهرمانی ست که توانسته بار زندکی را به سختی به دوش بکشد و بچه هایش را به سرانجامی مطلوب برساند. اما این ظاهر زندگی ست و باطن زندکی همیشه پیچیدگی هایی دارد… هر کدام از بچه ها در بزرگسالی احساسی به مادر دارند که برگرفته از رفتار متفاوت مادر با آنهاست، رفتارهای مادر هم از شخصیت متفاوت بچه ها نشأت میگرفته است …داستان در مورد همین احساسات و پیچیدگی های روابط انسانی ست. آدم های خاکستری که هر کدام ضعف ها و قوت هایی دارند و مادر هم از این مقوله مستثنی نیست (هر چند که کردارش از همه موثر تر و سرنوشت ساز تر است) . داستان با وجود اختلافات فرهنگی و .. بسیار ملموس و نزدیک به تجربه ی خود ماست… به نظرم خوندنش میتونه تجربه مفیدی باشه برای مادری چون من که پذیرای تفاوت فرزندانم باشم و با رفتار نادرست بنیان گذار اختلالات شخصیتی و احساس ناکامی در  آن ها نباشم و مفید است برای فرزندان تا دنیا را از دریچه ی ذهن یک والد با تمام نقایص و اشتباهاتش ببینند و به درک جدیدی برسند…
البته از این داستان که در مورد روزمرکی هاست انتظار گره های پیچیده یا هیجان خاصی نداشته باشید.
      

        هالی گولایتلی دختری مرموز و در عین حال صاف و ساده، سبک سر و در عین حال عاطفی ، وحشی و در عین حال رام و اهلی، رها و آزاد و در عین حال پای بند به تعهدات نانوشته…
بصورت کلی مجموعه ای از تناقض ها ست که شخصیت هالی را شکل داده و  چالش هایی که سر راه او و شخصیت های مختلف داستان قرار می‌گیرد عیار ان ها را برای خواننده مشخص می‌کند.
من کتاب رو دوست داشتم و به نظرم ارزش خواندن دارد خصوصا که کوتاه و مختصر و مفید است و عاری از توصیفات کشدار و ملال انگیز…
      

        مثل دو جلد قبلی بسیار جذاب بود
فضاسازی ها و ‌شخصیت پردازی رو دوست داشتم مثل جلدهای قبلی
فقط در مورد رضی سوالاتی تو ذهنم شکل گرفت که اکر نمیتونست داخل حوض بشه چطور میتونست از نقشه ی رضا و نادر برای رفتن به خندق و بقیه چیزها آگاه بشه؟!
و اینکه واقعا این جلد ترس و دلهره ش بیشتر بود خصوصا ورود رضا قلی به جاه تاریکی…نمیدونم واقعا مناسب نوجوان هست یا نه
      

        کتاب بسیار جذاب و پرکششی بود
ضمن لذت بردن از داستان پر هیجان کتاب با شرایط اجتماعی در دوران قاجار هم آشنا می شویم
      

        خیلی طولانی بود! شاید میشد در نصف این صفحات هم جمع و جورش کرد چون گره داستانی خاصی نداشت…
داستان راجع به مستوره یک زن فعال اجتماعی ست که ناخواسته باردار شده است و با این اتفاق جهان پیرامونش دگرگون می شود… کشمکش های درونی مستوره و تعارض هایی که در جامعه ی ما برای مادران شاغل پیش می اید ، و چالش های رابطه ی به سردی گراییده ی مستوره با همسرش، اساس داستان را می سازد… 
در کل دغدغه های مستوره ملموس بود هرچند که راه حل نهایی یعنی دورکاری از خانه و کنار فرزندان ماندن برای من فقط رشک برانگیز بود و غیر قابل اجرا …
فصل های آخر جملات سخنرانی طور زیاد داشت هرچند که من دوست داشتم و کلی جمله هایلایت کردم اما تجربه نشون داده وقتی این جملات زیاد می‌شوند  میزان اثرگذاری و عمق داستان کم تر است…
در کل کتاب را  دوست داشتم و اگر حجمش کمتر بود به همه توصیه اش میکردم
راستی یادم رفت بگویم که دوست داشتنی ترین شخصیت کناب برای من یوما بود و ملموس ترین و واقعی ترین رابطه، رابطه ی مستوره با پدرش…
      

        رفتند اهل دل همه با کاروان جان
جا مانده ایم بی دل و جان، اهدنا الصراط

کتاب نسبتا سنگینی بود
من نسخه صوتی با صدای نجم الدین شریعتی رو شنیدم و 
 نیاز دارم که یک بار دیگه خودم بخونمش ، هرچند بصورت کلی کتابهای اقای صفایی سنگین هستند و خیلی ها بر آن شرح نوشتند…
گاهی متن پیچیده می شد و من با چند علامت سوال روبرو بودم، گاهی با متن مخالف بودم، گاهی حوصله نداشتم و گاهی به زور خودم رو کشوندم، اما فصل آخرِ کتاب قلبم رو لمس کرد و تازه فهمیدم هدف کتاب چیست ، اونجا بود که تصمیم کرفتم یک بار دیگر کتاب رو بخونم ، این بار آگاهانه تر و با ذهن باز تر…
      

        کتابی بسیار دوست داشتنی و خوش خوان… 
سیره و رفتار حاج آخوند پر از درس و نکته و ظرافت های شیرین است؛ انگار که حاج اخوند با قلم اقای مهاجرانی از دل سال ها گذر کرده و چراغ هایی در زندگی  و ذهن و روح ما روشن می کند.
من نسخه صوتی کتاب رو با صدای اقای مهاجرانی شنیدم و بسی لذت بردم.
      

        یک داستان ساده از دو روز ماهیگیری پیرمرد صیاد روی دریا
ساده اما  عمیق که احساست را کاملا درگیر می‌کند. 
اوج داستان هم بنظرم جایی ست که پیرمرد از شدت خستگی  و دردهای جسم و جان و در تنهایی خودش با درون خود درگیر می‌شود، آنجا که خودش را به چالش میکشد که ماهی را برای سیرکردن شکم شکار کرده یا برای خاطر غرورش و هم ذات پنداری اش با ماهی…
      

        پر از توصیه‌های مختصر و مفید که مانند توصیه های کتاب های مشابهش فقط تا چند روز یا خوشبینانه چند هفته همراه آدم می مانند و بعد به دست فراموشی سپرده می شود…
      

        رمانی پر فراز و نشیب و معمایی با فضاسازی های کاملا ملموس که در دو زمان نزدیک به هم در بارسلونای قرن نوزدهم سیر می‌کند …  فضای سرد و وهم آلود یا جزییات زیاد داستان  ممکنه در قسمت هایی خسته کننده به نظر بیاد اما بصورت کلی جذاب و خواندنی بود.
      

        داستان رابطه ی السا و مادربزرگ 
داستانی به ظاهر ساده اما در واقع عمیق راجع به آدم ها … 
از لطافت داستان، پیچیدگی  شخصیت ها و گره های ظریف داستانی که یکی یکی باز میشد لذت بردم
      

        باز هم دفاع مقدس این بار از زاویه دید خانواده ای دیگر، از زاویه دید انسان عاشقی که خودش از مدت ها پیش از ازدواج در حال جنگیدن برای ارزش های متعالی اش بوده وحالا با ازدواج در بوته ی آزمایش های سخت تری قرار می‌گیرد…
 زندگی نامه قهرمانان و شهدا تلنگری است برایم که بدانم این روزهایی که زندگی اش میکنم ثمره ی چه فداکاری های مخلصانه ای  است…
قلم خانم جعفریان رو دوست داشتم هم در روزهای بی آینه و هم این کتاب
      

        نثر کتاب خیلی روان بود و داستان کتاب در عین تلخی جذاب
زندگی نامه ای که پر از درس و تلنگر و پر از شگفتی ست
این همه صبر، صبر، صبر….
      

        داستان درباره محمد، مرد تنگسیری خداشناسی که برعکس خیلی از اطرافیانش نمیخواهد زیر بار ظلم برود و همه چیز را حواله ی آخرت بدهد… 
توصیفات دقیق بود و شخصیت پردازی قوی و ریتم داستان مناسب…
من از خواندنش لذت بردم