کتاب "تقصیر باران نیست" رو تموم کردم. واقعا کتاب قشنگ و پرمفهومی بود. خیلی تونستم با شخصیت دلسی همذات‌پنداری کنم و خودم رو در اون ببینم. این کتاب نشون میده تغییرات توی طوفان‌های زندگی شکل میگیره. دوستی واقعیه که در سختی و ناراحتی کنارت باشه باهات همدردی بکنه. خانواده‌ی واقعی آدم کسایین که  همیشه در کنارت باشن و بهت عشق بورزن؛ شاید بعضی افراد خونی خانوادت نباشن ولی از صدتا خانواده میتونن برات عزیزتر و مفیدتر باشن. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت. دلم می‌خواست برم کِیپ کاد اونجا کنار ساحل فقط راه برم و غرق در افکارم بشم. این کتاب رو ۵ سال پیش خریده بودم و نخونده بودمش. وقتی خوندم گفتم چه کتاب قشنگی رو از دست داده بودم. این کتاب رو به کسایی که احساس تنهایی میکنن پیشنهاد میکنم بخونن.🌊
      

        کتاب "امیلی در نیومون" رو تموم کردم. یعنی هر چی از زیبایی کتاب‌های ال ام مونتگمری بگم کم گفتم. شخصیت‌پردازی و فضاسازی عالی. شخصیت‌های باورپذیر و عزیزی داره واقعا. با امیلی دختری دوست‌داشتنی، باهوش و مستقل همراه میشی تا داستان زندگیش رو پیش ببری. دختری غمگین اما قوی که باید با خانواده‌ای زندگی کنه که حتی نمیدونسته وجود دارن. خیلی قلم ال ام مونتگمری رو دوست دارم. دلم می‌خواست خودم توی بِلِر واتِر زندگی می‌کردم و با امیلی دوست بودم. کشش داستانی خوب بود و اصلا خسته‌کننده نبود برام. خاله الیزابت سختگیر اما دوستدار امیلی، پسرعمو جیمی بانمک و دوست‌داشتنی و خاله لورا عزیز و مهربون همگی امیلی کوچک رو در خانوادشون می‌پذیرن و هر کدوم در زمینه‌های مختلف پرورشش میدن. کتاب‌های ال ام مونتگمری سرشار از درس زندگی هستن. بنظرم انقدر شخصیت‌ها باورپذیر هستن که تو خودتو داخل یکی از اونها می‌بینی و دوست داری ببینی عاقبت اون شخصیت چی میشه. دوست داری ببینی اون شخصیت چه تصمیماتی برای زندگیش می‌گیره. خیلی از کار امیلی خوشم اومد که اتفاقات زندگیش رو به صورت نامه برای پدرش که فوت شده می‌نوشت و دلم میخواست باهاش گریه کنم. لحظه‌ی خداحافظی با پدرش واقعا ناراحت‌کننده بود اشکم رو درآورد. از شخصیت امیلی بیشتر از آنی شرلی خوشم میاد چون بنظرم یه دختر قوی و غمگینه و حرفای دلش رو به قلم میاره و این برام جالب و زیبا بود. گوینده واقعا صدای زیبا و آرامش‌بخشی داشت و خیلی لذت بردم از خوندنشون. خیلی دوست داشتم نسخه فیزیکیش رو داشته باشم حیف نشد. واقعا به علاقه‌مندان آن شرلی پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونن.🍒
      

        کتاب "سمفونی مردگان" رو تموم کردم. خب کتاب واقعا قشنگ و پرمفهومی بود. رفتم ببینم سبک این کتاب چه شکلیه و فهمیدم که به سبک سیال ذهن نوشته شده. یعنی در عرض یکی دو خط راوی داستان یدفعه عوض میشه یا به یه زمان دیگه میریم؛ برای منی که بار اول بود در این سبک میخوندم سخت بود. چون تا ۶۰،۷۰ صفحه اول تقریبا هیچی نفهمیدم. و دوباره ۱۰۰ صفحه آخر اینشکلی شده بود. ولی خب تقریبا تونستم دیگه آخراش رو بفهمم. نویسنده واقعا خیلی از حقایق رو به قلم آورده بود. این کتاب پر از نفرت، کینه، دشمنی، زن‌ستیزی، درد و رنج، بدبختی و تنهایی و درک‌نشدن و ... اولش تقریبا با پدر آیدین موافق بودم چون تو اون دوره و زمونه با درس خوندن به هیچ جایی نمی‌رسیدن بنظرم ولی بعد که دیدم با چه خودخواهی میخواد آیدین رو به زنجیر عقایدش ببنده واقعا مخالف بودم. انگار با آتش زدن کتاب‌ها و اشعار آیدین خودش رو هم آتش زدن. بنظرم هیچ نسلی با نسل بعدیش نمیتونه درست بسازه. پدر آیدین هم خیر فرزندش رو می‌خواست. میخواست محتاج این و اون نباشه. ولی آیدین زندگی رو در شعر و درس میدید. واقعا پایان غمگینی داشت. دلم خیلی برای یوسف می‌سوخت واقعا گناه داشت میخواستم گریه کنم براش. در طول داستان هم وقایع تاریخی رو تعریف می‌کرد. در کل کتاب قشنگی بود.🕯
      

        هر کی ازم بپرسه فیلمش رو اول ببینم یا کتاب رو بخونم میگم قطعا کتاب چون زمین تا آسمون فیلمش فرق میکنه🦦
خیلی دلم گرفته تموم شده با هری پاتر زندگی میکنم هر وقت میخونمش💔 دوست داشتم بازم ادامه میدادش جی کی رولینگ البته جلد هشت هم هست و خب خوندمش اونم قشنگ بود 
اصلا هری پاتر محشرهه😭
نظرم در موردش اینه که کل مجموعه هری پاتر می خواست قدرت عشق رو بفهمونه که چه تاثیری داره. 
عشق مادرش به هری جونش رو نجات داد
عشق دوستاش کمکش کرد 
عشق بود که باعث پیروزی هری به ولدمورت شد 
ولدمورت به هیچ کس اعتماد نداشت و عشق نمی ورزید 
عشق نارسیسا( مادر دریکو ملفوی) به پسرش و همینطور پدرش که از ولدمورت دست کشیدن 
و خیلی مثال دیگه که باعث شکست ولدمورت شد🥲
فداکاری و عشق و اعتماد و دوستی و ... به هری پاتر کمک کرد.
      

        کتاب "یک بعلاوه یک" رو تموم کردم. خیلی ازش خوشم اومد. بنظرم عاشقانه‌ی قشنگی داشت. فکر کردم اولش قراره رمان زرد بخونم. ولی بنظرم واقعا اینشکلی نبود. کلیشه‌ی خاصی نداشت. هم باهاش خندیدم هم ناراحت شدم. اولش خیلی با جزئیات پیش رفت همه چی. با سفرشون همراه شدم و انگار در کنار این خانواده به سفر رفتم. ولی تهش نویسنده روند رو تند کرد انگار میخواست داستان رو تموم کنه. ولی پایان قشنگی داشت. خیلی از شخصیت‌هاش خوشم اومد. هر کدومشون شخصیت منحصر به فردی داشتن. تنزی یه نابغه ریاضی و رک و پرحرف. نیکی پسری منزوی و غمگین. جس زنی سخت‌کوش که برای خانوادش تلاش میکنه. اد مردی تنها که با یه اشتباه زندگیش دگرگون میشه. ولی سر راه این خانواده قرار می‌گیره و سرنوشتش عوض میشه. مفهوم داستان واقعا قشنگ بود. از آدم‌هایی که انتطار نداری کمک و همدلی دریافت می‌کنی. گاهی غریبه‌ها خیلی بهتر از خانوادت بهت توجه می‌کنن. در کل کتاب قشنگی بود.💞
      

        کتاب "سقوط" رو تموم کردم. خب باید بگم که قطعا اثر فاخر و خوبی هست. راستش من زیاد با کتاب‌های فلسفی ارتباط نمی‌گیرم. بیشتر دنبال هیجان هستم تا اینکه به چیز‌های گوناگون به شکل فلسفی نگاه کنم. اوایل کتاب اصلا باهاش ارتباط نگرفتم و برام خسته‌کننده بود. چون راوی فقط داشت از خودش تعریف می‌کرد و یه شخصیت خودشیفته رو به ما نشون میداد. ولی وقتی پیش رفتم تونستم باهاش ارتباط بگیرم. بنظرم جز کتاب‌هایی که باید چندبار بخونی تا عمق مفاهیم رو درک کنی. با همه‌ی حرفاش موافق نبودم واقعا ولی جوری حرفاش رو متقاعدکننده بیان می‌کرد که باعث میشد به فکر فرو بری. کتابی هست که انسان رو در مورد مفاهیم انسانی مثل عشق، نفرت، زندگی، مرگ و .... به فکر فرو میبره. این کتاب باعث میشه زاویه‌ی دیدت رو نسبت به آدم‌ها تغییر بدی و سعی کنی انسان‌ها رو از زاویه‌های دیگه بسنجی. در مورد قضاوت‌های آدما خیلی خوب توصیح داد. شخصیت پردازی و فضاسازی خوبی داشت بنظرم. فقط کشش داستان بنظرم خوب نبود. البته نباید از کتاب فلسفی انتظار هیچان داشته باشم فکر کنم. شخصیت اصلی یه فرد به اصطلاح توبه‌کار بود و یه شخصیت خودشیفته و دورویی داشت. و این کتاب کتاب از ایران صدا و با صدای سید مهرداد ضیایی گوش کردم و واقعا لذت بردم. خلاصه به علاقه‌مندان کتاب‌های فلسفی پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو بخونن.🗞
      

        ژانر تو مال منی جنایی بود و نمیدونم به خاطر این بود که جنایی تقریبا زیاد خوندم یا خوده داستان قابل حدس بود ولی خب قاتل رو حدس زده بودم کی میتونه باشه و درست از آب در اومد 
و اینکه صوتی گوشش کردم نمیدونم مشکل از خوندن گوینده بود یا خوده طرز نوشتار چون یه دفعه از یه شخصیت می پرید به یه شخصیت دیگه خب یکم باید فکر میکردی تا متوجه بشی چیشده🥲
شخصیت ها تقریبا زیاد بودن وقتی اسمشونو میگفت چند ثانیه فکر میکردم کی رو میگه 
خلاصه اینکه قلمش خوب بود داستان جالبی هم داشت میتونست به نظرم پلات توییست بهتری داشته باشه چون واقعا قابل حدس بود البته که هیچ کس به گرد پای آگاتا کریستی تو پلات توییست نمیرسه🦦🥲
      

        به این کتاب ۵ امتیاز کامل میدم. واای میخوام جیغ بزنم و هم میخوام گریه کنم. آخرین کتاب از داستان‌های هرکول پوآروئه. واقعا میتونم بگم بهترین کتاب آگاتا کریستی بود که خوندم. پلات توییست معرکه‌ای داشت واقعا اصلا بهش فکر نکرده بودم. و واقعا دلم گرفت بابت اتفاقی که توش افتاد. شخصیت مورد علاقم هرکول پوآروئه کلا. آگاتا کریستی واقعا تبحر خاصی توی کتابای جنایی داره. آدم رو گیج میکنه و به همه مشکوک میشی. ولی در عین حال وقتی پوآرو وارد داستان میشه همراهش میشی تا قاتل و پیدا کنی. به تک تک حرفا و اتفاقات دقت میکنی. خلاصه واقعا این کتاب قشنگ بود. پیشنهاد میکنم حتما بخونید🤍.
      

        این کتاب در قالب ۴ تا داستان کوتاه بود. هر بخشش مفهومی داشت. مثلا بخش سوم هم در مورد فرزند ناخلف بودن می گفت که بعد از اینکه والدین پیر میشن فرزند اونارو فراموش میکنه و اهمیتی براشون قائل نیست. و مفهوم دیگه‌ای که داشت این بود که الان عشقا الکی شدن اکثرا و فکر ظاهر زندگی هستن تا به فکر باطن زندگیشون باشن و عشقی پاک و قشنگ داشته باشن. یا تو بخش دوم یا اول میخواست بگه زندگی همون لحظه‌هایی که داره میگذره و اگه بخوای همش غصه بخوری واقعا ضرر میکنی. خلاصه هر بخش جالب بود. و خودمم از بخش سوم بیشتر خوشم اومد.💕
      

        دومین کتاب از دافنه دوموریه بود که میخوندم. بشدت منو یاد سریال باغ وحش مینداخت. من عاشق این سریالم که البته از روی کتاب 'zoo' از جیمز پترسون ساختن. خلاصه خیلی شبیه بود بنظرم. کشش داستان خوب بود واقعا مشتاق میشدی ببینی بالاخره چه اتفاقی برای این خانواده و کل کشور میفته. ولی در کمال تعجب پایانش باز بود تقریبا. به عهده خواننده گذاشته بود تا خودش پایانش رو ببنده. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت. کتاب قشنگی بود واقعا پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید.🦢
      

        بنظرم کتاب خیلی قشنگ و نازی بود. اولش فکر کردم فانتزیه(؟) بعد معمایی شد بعد جنایی و خلاصه روند خوبی داشت. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت ولی راستش قیافه‌ی شخصیت‌ها رو هیچ تصوری نداشتم جز چشم قهوه‌ای دختر بچه. اوایلش خیلی مفهومی بود برام. دختر بچه وقتی چیز‌های مختلف مثل بچه گربه و اشک و عشق جوانا رو به خودش می‌دید می گفت اینا معجزست. و واقعا بنظرم همین چیزای کوچک معجزن و چون برامون عادی شده نادیده می‌گیریم. عاشقانه‌ی ناز و قشنگی داشت بنظرم. یکم روندش تند بود ولی خب اگر هم کشش می‌داد نویسنده شاید داستان جذاب نمی‌شد. با صدای دوبلور خوب خانم کوچک خانی گوش کردم و واقعا لذت بردم. در کل خیلی قشنگ بود. پیشنهاد می‌کنم حتما بخونید.💞
      

        داستان‌پردازی و شخصیت‌پردازی عالی بود. واقعا وایب قشنگی داشت. شاید چند فصل اول برای بعضی‌ها خسته‌کننده باشه ولی برای من اینجوری نبود. اول فکر کردم پایانش بازه ولی حواسم نبود که فصل اول درمورد آینده بود. پایان داستان واقعا شوکه شدم و غافلگیری خیلی جالبی داشت. کشش داستان خوب بود و واقعا به این جمله باور دارم که آدم‌ها رو نمیشه از روی ظاهر قضاوت کرد؛ ممکنه خیلی‌ها خودشون رو خوب نشون بدن ولی در باطن یک شیطان به تمام معنا باشن. درکل به کلاسیک دوست‌ها پیشنهاد می‌کنم که ربکا رو بخونید.💞
      

        واقعا کتاب قشنگی بود. کتاب کم حجم و مفید و پر کششی بود. پایان غافلگیرکننده‌ای داشت. واقعا توقع نداشتم اینشکلی تموم بشه. نویسنده به خوبی تونسته بود آلزایمر، زوال عقل، قتل، جنون و ... رو به تصویر بکشه. اینکه کتاب رو از زبون یه قاتل بخونی جذاب بود. یه قاتل به شدت کتابخون، باهوش، زیرک و ... شخصیت‌پردازی و فضاسازی و کشش خوبی داشت. در آخر هم با صدای هوتن شکیبا گوش کردم و واقعا لذت بردم. اینکه کتاب کره‌ای هم بود باعث شد بیشتر دوستش داشته باشم. پیشنهاد میکنم این کتاب رو حتما بخونید.✨
      

        واقعا کتاب قشنگی بود از قشنگیش هر چی بگم کم گفتم. شخصیت‌پردازی و فضاسازی خوبی داشت. کشش داستان مناسب بود و خسته‌کننده نبود. داستان خیلی قشنگ و البته غم‌انگیزی داشت. پایانش گریم گرفت دیگه. خیلی دوست داشتم یه جور دیگه تموم شه ولی خب داستان قشنگ نمیشد. نویسنده خیلی خوب جدایی از وطن، دوست، خونه و ... رو توصیف کرده بود. یه جورایی بر اساس داستان واقعی بود فقط شخصیت‌ها تخیلی بودن. تقریبا تجربه‌ی نویسنده از زندگی خودش در اوگاندا بود. به این کتاب ۱۰/۱۰ میدم. پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونین.
      

        من واقعا عاشق کتابای آگاتا کریستی هستم. شاید برای شروع کتابای آگاتا کریستی و آشنایی با شخصیت معرکه هرکول پوآرو کتاب مناسبی باشه. قاتل رو حدس نزده بودم. چون از اونجایی که پوآرو وارد داستان شد باهاش همراه شدم که قطعه‌های پازل رو کنار هم بذارم و قاتل رو پیدا کنم. ولی واقعا پوآرو ریزبین‌ترین و دقیق‌ترین و معرکه‌ترین کارآگاه دنیاست. به چیزایی دقت می‌کنه که به عقل جنم نمیرسه. واقعا آگاتا کریستی میتونست کارآگاه معرکه ای بشه. فضاسازی و شخصیت‌پردازی هم که حرف نداره. کشش داستان خوب بود و چون از ایران صدا گوش کردم و با صدای دوبلور‌های خوبی مثل آقای منانی و قناعت پیشه بود لذت دو چندان بردم. در کل به جنایی‌دوست‌ها پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو بخونن.