یادداشت -اخگر

        کتاب "سقوط" رو تموم کردم. خب باید بگم که قطعا اثر فاخر و خوبی هست. راستش من زیاد با کتاب‌های فلسفی ارتباط نمی‌گیرم. بیشتر دنبال هیجان هستم تا اینکه به چیز‌های گوناگون به شکل فلسفی نگاه کنم. اوایل کتاب اصلا باهاش ارتباط نگرفتم و برام خسته‌کننده بود. چون راوی فقط داشت از خودش تعریف می‌کرد و یه شخصیت خودشیفته رو به ما نشون میداد. ولی وقتی پیش رفتم تونستم باهاش ارتباط بگیرم. بنظرم جز کتاب‌هایی که باید چندبار بخونی تا عمق مفاهیم رو درک کنی. با همه‌ی حرفاش موافق نبودم واقعا ولی جوری حرفاش رو متقاعدکننده بیان می‌کرد که باعث میشد به فکر فرو بری. کتابی هست که انسان رو در مورد مفاهیم انسانی مثل عشق، نفرت، زندگی، مرگ و .... به فکر فرو میبره. این کتاب باعث میشه زاویه‌ی دیدت رو نسبت به آدم‌ها تغییر بدی و سعی کنی انسان‌ها رو از زاویه‌های دیگه بسنجی. در مورد قضاوت‌های آدما خیلی خوب توصیح داد. شخصیت پردازی و فضاسازی خوبی داشت بنظرم. فقط کشش داستان بنظرم خوب نبود. البته نباید از کتاب فلسفی انتظار هیچان داشته باشم فکر کنم. شخصیت اصلی یه فرد به اصطلاح توبه‌کار بود و یه شخصیت خودشیفته و دورویی داشت. و این کتاب کتاب از ایران صدا و با صدای سید مهرداد ضیایی گوش کردم و واقعا لذت بردم. خلاصه به علاقه‌مندان کتاب‌های فلسفی پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو بخونن.🗞