یک مثلث عشقی تین ایجری
با چاشنی مرگ عزیزان
و هنرمندی کتابفروشی و عشاق کتاب :)
و من دوباره در دام "این کتاب در مورد کتابفروشیه" گرفتار شدم!

+ایده‌ی لتر لایبری رو دوست داشتم. اینکه کتاب‌هایی باشن که فروخته نشن و مشتری‌ها اجازه داشته باشن قسمت‌های مورد علاقه‌شون رو مشخص کنن یا داخل کتاب یادداشت بنویسن.
-ترجمه زهرا جهانفریان قوی نیست اما قابل تحمله. 
        

          «وقتی قلبت می‌شکند حس می‌کنی قرار است بمیری اما زندگی ادامه دارد هر روز بعد از روز مزخرف قبل »

«این کلمات باید غم‌انگیزترین کلمات در تاریخ عشق باشند ، من واقعا سخت تلاش کردم تا تو را دوست داشته باشم»

«نمی‌شود با کسی که فراموشت کرده آشتی کنی چون در ادامه زندگی هم همیشه نگرانی که همان کاری را که قبلا با تو کرده باز هم انجام دهد . همیشه می‌دانی که او بدون تو کاملا راحت است . اما تو هیچوقت بدون او راحت نخواهی بود. »

«+ چه احساسی داری ؟
- انگار  همین الان تمام اعضای بدنم رو در آوردن ولی هنوز زنده‌م»

«ما کتاب‌هایی هستیم که می‌خوانیم و چیزهایی هستیم که دوست داریم»

«روح ما در چیزهایی که پشت سرمان جا می‌گذاریم پنهان می‌شود»

«گذشته  با من است حال اینجاست و آینده ناشناخته و قابل تغییر است . لحظه‌های ما برای تصور کردن ، قبل از ما پراکنده شده‌اند . پر از نور ، خورشید ، آبی تیره و تاریکی.»

شاید اگر همون موقعه که خریده بودمش میخوندمش عاشقش میشدم ولی دیر رفتم سراغش و برام معمولی بود .
        

          زیبایی وصف نشدنی:🥹
        

          دومین کتاب مورد علاقه‌ممم>>>اصلا مگه میشه این کتاب رو دوست نداشت؟
        

          یه داستان روان و جذاب و کمتر شناخته شده.
تک تک کارکترها جذابیت خاصی دارن که بعد از اتمام رمان دلتون براشون تنگ خواهد شد!
شخصا از شخصیت هنری و مدل رفتار و حرف زدنش و طنز درونش خیلی خوشم اومد مثلا اینکه خودش هم قبول داره که عزت نفس نداره و...
        

          این کتاب رو وقتی شروع کردم که خیلی شلوغ بودم و نمی‌تونستم کتاب جدی بخونم. از جلدشم مشخصه که تینیجریه :)))
داستان خیلی ساده و روان پیش رفت و مثل همه‌ی فیلم و کتاب‌های درام تینیجری پایانش هم کاملاً قابل پیش‌بینی بود، اما زرد و آبکی نبود. حتی آخراش  یه‌طورایی قشنگ و دلگرم‌کننده بود.
 چیز ناجوری که وجود داشت این بود که پاراگراف آخر تو کتاب من چاپ نشده بود :))) من ترجمه‌ی کوله‌پشتی رو داشتم که ویراستاری افتضاحی داشت و جابه‌جا غلط‌های زیادی دیده می‌شد. مثلاً اسم کاراکتر‌ها رو عوضی نوشته بود :)))
و خب تیر آخر هم وقتی به قلبم خورد که بعد از خوندن ۳۲۹ صفحه نتونستم خطوط آخر رو بخونم.
        

          این کتاب جایگاه خیلی خاصی تو قلبم داشت و داره...خیلی خیلی خیلی دوستش داشتم و ازش لذت بردم انقدری که اروم میخوندم که تموم نشه..واقعا همه چی تموم بود برای من..نمیدونم چرا اون موقع که تموم شد اینجا ریویوش رو ننوشتم ولی الان نوشتم به هرحال...عالییییی بود عالییی 
<3 <3 <3
        

          منتظر کتابی بودم که بتونه مجبورم کنه تا بی‌وقفه بخونمش و توقع نداشتم که این کتاب همون باشه. لذت بخش بود و مهم تر از اون -لااقل برای من- کلیشه نبود و باعث شد گاردی که بی‌دلیل (یا حداقل با دلایل ناکافی) نسبت به ژانر عاشقانه داشتم رو کنار بذارم.
با شخصیت‌ها ارتباط خوبی گرفتم اما بیشتر با کتابفروشی انس گرفتم؛ طوری که از سرنوشتِ ناخوشایندی که به نظرم داره احساس ناراحتی دارم و دلم برای لتر لایبرری تنگ شده و  باقی می‌مونه.
        

          خلاصه کتاب: سال‌ها پیش ریچل عاشق هنری می‌شود. او یک روز پیش از رفتن از آن شهر، نامه‌ای عاشقانه لای کتاب موردعلاقه‌ی هنری در کتابفروشی خانوادگی او می‌گذارد؛ ریچل صبر می‌کند تا هنری به دنبال او بیاید اما این اتفاق نمی‌افتد.
اکنون ریچل به آن شهر و کتابفروشی بازگشته تا در کنار هنری کار کند که ترجیح می‌داد هرگز دیگر او را نبیند؛ اما بعد از آن اتفاقات ناگوار او به کمی حواس پرتی نیاز دارد.

نظر شخصی: وقتی این کتاب رو خوندم می‌دونستم قراره با یه عاشقانه تینیجری رو‌به‌رو بشم اما وقتی که داشت تموم می‌شد فهمیدم که چقدر عاشق کتاب شدم و می‌پرستمش؛ من با ریچل کتاب‌های کتابفروشی رو رده بندی و مرتب کردم، با هنری کتاب خوندم، نامه‌ نوشتم و لابه‌لابه‌لای صفحات کتاب گذاشتم و دور واژه‌هایی که دوست داشتم خط کشیدم. توی باغچه مطالعه کتاب خوندم، به قهوه فروشی پشت کتابفروشی رفتم. درسته من با این کتاب زندگی کردم.
فصل‌های کتاب هم در مورد ریچل و هم در مورد هنری هستند، بعضی از بخش‌های کتاب هم نامه‌هایی هستند که لا‌به‌لای کتاب‌های کتابفروشی گذاشته شدند. این کتاب پر از آرامشه و هیجان خاصی نداره اما کنار اومدن با درد از دست دادن کسایی که برامون ارزش بسیاری دارند و یه شروع دوباره رو بهمون یاد میده. یه عاشقانه ملایم که برای خوندن توی فصل پاییز مناسبه و در نهایت این کتاب رو به کسایی که عاشق کتاب‌هایی در مورد کتابفروشی هستند پیشنهاد می‌کنم. کتابی که در مورد کتاب‌هاست، در مورد کتابفروشی‌ها، در مورد نامه‌های عاشقانه و در مورد عشقی فراموش شده.
        

          و یه کتاب نصفه رها شده ی دیگه، واقعا خیلی ازاردهندست که کتابی رو نصفه بخوام رها بکنم ولی از این کتاب خوشم نیومد، نمیدونم، شاید نظر من بود، داستان خیلی نرمال و عادی ای داشت، از اون هایی که اصلا به چالش نمیکشتت و هیجانی و جالب نیست . 
خلاصه که از اون مدل کتاب هایی که دوست ندارم. 
پس شرمنده، فکر کنم تو رو هم باید نصفه رها کنم، ولی یه روزی حتما برمیگردم و ادامه میدم!.. 
        

          پر بود از درد و عشق و زیبایی و کلمات
داستان ساده ای داره و برای کسی که دنبال یه کتاب پرهیجانه پیشنهاد نمیکنم ولی برای من خیلی دوست داشتنی بود و میتونم کلی با ذوق راجبش حرف بزنم:)
        

          این کتاب رو در سفر خوندم و خیلی ذوق زده بودم که کتابی بخونم که راجب کتاب های باشه اما این کتاب نا امیدم کرد .
خیلی تعریفش رو کردند و انتظار یک کتاب دلچسب رو داشتم ولی کتاب هیچ چیز جدیدی برا ارائه نداشت همون داستان معمول عشق و ی سری مشکلات و فضای کتاب باعث لذتم نشد اگر به عقب برمیگشتم نمیخوندمش میتونستم بجاش ی فیلم سرگرم کننده ببینم از نظر سطح نوشتاریم کاملا پایین بود خیلیا کتاب های خانم کالین هوور در سطح رمان های اینترنتی میدونن ولی این کتاب خیلی بدتر از اونه .
دو ستاره به احترام اینکه صرفا کتاب هست .
وقتتون رو برای کتاب جالب تری بزارید
        

          داستانی لطیف و زیبا که موقع خوندنش، حس خوبی داشتم. فضا و متعلقات داستان خیلی جذابه که شامل کتاب‌خونه و بخش‌های مختلفش که سرآمد اون قلبِ تپنده‌اش یعنی «لِتر لایبرری» هست؛ ساحل، دریا، لاندری، گروه هالوز و تمام آدم‌ها و روابطشون که عادی و درعین‌حال پُر از نکات آموزنده هست. نکته جذابش این هست که در عین این‌که آدم‌های داستان شاید محدود باشن ولی به انواع روابط پرداخته شده.
برای کتاب‌های دست دوم ارزش زیادی قائل بودند و اینکه بیشتر به محتوا اهمیت داده شد و سادگی مدنظر بود. «نامه‌ها و در کل نوشتن» جایگاه ویژه‌ای برای آدم‌های داستان داشت و یک نوع ابزار برای راحت‌تر بیان کردن احساساتشون!
اون جایی که اعضای خانواده با تمام اختلافاتشون در زمان خاصی دور هم جمع می‌شدند و در مورد کتاب‌های خوانده‌شده و ایده‌ها و نظراتشون صحبت می‌کردند، واقعا برای من لذت‌بخش بود. 
«اولین قانون خانواده ما درمورد مباحث مربوط به کتاب این است که نباید فقط درمورد موضوع کتاب صحبت کنیم. نهایتا بیست‌پنج کلمه یا کمتر درمورد موضوع آن، و بقیه زمان را، که می‌تواند بی‌نهایت باشد، باید درمورد نظرات و افکارمان درمورد آن کتاب صحبت کنیم.»
ترجمه متوسط بود و می‌شد در جمله‌بندی‌ها و ویرایش دقت بیشتری بشه.
+  اگر کتاب «زندگی داستانی ای‌.جی فیکری» رو دوست داشتید، قطعا از این کتاب هم لذت می‌برید. از آن دسته کتاب‌هایی‌ست که هر روز بخشی‌اش را بخوانی و بیشتر جنبه سرگرمی دارد.:)

«واژه‌هایی در اعماق آبی دریا» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/73828
        

          بعد مدت ها بلاخره خوندمش. 
داستان واقعا کشش زیادی برای من داشت، و خب ما عاشق کتاب هایی هستیم که راجب کتاب هستند. در طول سه روزی که کتاب رو مطالعه می‌کردم، دلم می‌خواست من هم توی هاولینگ بوکس کار کنم. صبح ها از فرانک کروسان و شیر قهوه بخرم. و کل مدت کتاب بخونم و کسی باشه که براش لای صفحه ۴۴ و ۴۵ نامه بگذارم. شاید همین کتاب رو برایِ نامه گذاشتن انتخاب می‌کردم . دوست داشتم یه وبلاگ داشتم و راجب کتابخونه و کتاب ها می‌نوشتم. و شب به صدایِ کتابخونه گوش می‌دادم. از دوست عزیزم که این کتاب رو بهم امانت داد ممنونم، لطفا بیا باهم در هاولینگ بوکس کار کنیم. و از اینجا دارم بهت می‌گم بین صفحات ۴۴ و ۴۵ رو چک کن. 
        

          اگه یکی از عزیزانتون رو از دست دادید و هنوز باهاش کنار نیومدید
پیشنهاد میکنم حتماااا این کتاب رو بخونید
خیلی چیزها ازش یاد گرفتم و خیلی کمکم کرد
یه داستان قشنگ و ساده اما روندی آموزنده داشت
دوسش داشتم💙
        

          『هو النور』
"کتاب‌های دست‌دوم روح دارن و روح‌‌شون لابه‌لای صفحات اونهاست."
راستش قبل‌ترها فکر می‌کردم که کتاب‌ها قسمتی از خاطرات ما رو تشکیل می‌دن ولی جدیدا به این نتیجه رسیدم، این ما هستیم که قسمتی از خاطرات یک کتاب رو تشکیل می‌دیم. 

در رابطه با این کتاب هم باید بگم که در اعماق قلبم جا گرفت. در نتیجه بعید می‌دونم که بتونم راجع بهش صحبت کنم(:
_چهارشنبه ۴ آبان ۱۴۰۱
        

          اگر دلتون یک عاشقانه خوب می‌خواد که در عین حال فقط عاشقانه نباشه و حوصلتون رو سر نبره و همچنین عاشق کتاب‌ها هستید، قطعا این کتاب برای شماست. 
به شدت از خوندنش لذت بردم و حس خوبی بهم داد.

        

          در عین ساده بودن با اختلاف بهترین کتابی بود که خوندم
        

          این کتاب یک داستان عاشقانه ساده و کم گره با مخاطب ۱۶ سال به بالاست. 
این داستان پیرامون عشق و سوگ می‌چرخد. شاید دو نکته قشنگ این داستان، نخست تاثیر شدید سوگ روی قهرمان زن داستان است و دیگری شخصیت نسبتا جدید قهرمان مرد داستان، و یک ایده جذاب و آن نامه نگاری و حاشیه نویسی در بخش کتابخانه گونه یک کتاب دست دوم فروشی توسط مشتری‌ها. این که نامه‌ای بنویسی برای کسی که دوستش داری، و امید داشته باشی آن را در همین کتاب بخواند، یا برای غریبه‌ای که شاید آن کتاب را بخواند و جوابی برای فکر و نظرت بنویسد.
اسم کتاب (در انگلیسی) بسیار جذاب و مرتبط است، هرچند در ترجمه فارسی ابهام کلمه deep blue از دست می رود(دو ترجمه موجود « واژه‌هایی در اعماق آبی دریا » و « کلمه‌های آبی تیره » هر کدام وجهی از معنای این عبارت را برداشتند).
داستان پایان خوش است و پیچیدگی‌های عجیب و آزاردهنده ندارد. خواندن آن روح را خراش نمی‌دهد. شاید کاملا مناسب حال آدمی باشد که دنبال داستانی سبک، نسبتا خوش و روان است. داستانی که در پایانش شاید حال خواننده خیلی بهتر نشود، اما قطعا حالش بدتر از قبل نخواهد بود.
ترجمه‌ای که من خواندم، ترجمه زهرا جهانفریان بود که خوشخوان و قابل قبول بود. چون نسخه الکترونیک کتاب را در طاقچه خواندم در مورد چاپ و صحافی نظری ندارم.
        

          نمی‌دونم براش چی بنویسم. بی نهایت دوستش داشتم و از سطر به سطرش لذت بردم. غم و احساس کاراکترا ملموس و قابل درک بود. جمله های خیلی قشنگی داشت. با وجود اروم بودنش برای من کشش بالایی داشت. به نظرم اسم کتاب به بهترین شکل محتواش رو توصیف میکنه. دقیقا همین: کلمه های آبی تیره...