هرچند مرگ جسمانی ما را از بین می‌برد ولی آگاهی از مرگ نجات‌مان می‌دهد.

It's a pitch black night. l'm alone in my boat floating in a harbor.l see the lights of many other boats.l know l can't reach them, can't join with them. But how comforting it is to see all those other lights bobbing in the harbor.

ترسناک‌ترین بُعد مرگ، فراموشی گذشته است نه فقدان آینده. در حقیقت فراموشی گونه‌ای از مرگ است که همواره در زندگی حضور دارد.

آن هنگام که جذب بعد روزمره میشوید به سوی سردرگمیهایی مثل شکل ظاهری مد ثروت و شهرت جلب میشوید ولی در بعد هستی شناسی برعکس بعد روزمره نه تنها بیشتر به موجودیت مرگ و شرایط پابرجا واقف میشوید بلکه مشتاقانه به دنبال تشخیص تفاوت ها می گردید. در حقیقت با مسئولیت انسانی اصلی خود دست به گریبان میشوید که همان ساختن زندگی سرشار از تعهد، ارتباط معنا و تحقق خود میباشد.