ماها هممون میدونیم زندگی ، دغدغه ، مشکلات و.... مختلفی نسبت به هم داریم و مطمعنیم ازش ولز انگار یادمون میره و این کتاب قشنگگگگگگ این موردو ب ادم یاداوری میکنه❤️
        

          حتی نبردی که می‌دونی قراره توش ببازی ارزش جنگیدن داره💯
        

          کتاب دوازدهم سال ۱۴۰۲
بیاین در مورد این کتاب حرف بزنیم خوب همین اول باید بگم عاشقش شدم از اون دسته کتاب هایی هستش که رفتن تو قلبم کلا بعضی کتابا جوری هستن که باهاشون انگار زندگی میکنی و در واقع کتاب نیستن جوری هستن که خون میشن میرن تو رگ هات
از ادبیات ژاپن فک کنم اولین کتابی هست که خوندم البته قبلاً یه کتاب جنایی از این نویسنده به نام فداکاری مظنون x  خوندم کلا قلم این نویسنده رو دوس دارم
کلا بخوام بجز ژانر جنایی که عاشقشم دو تا کتاب توصیه کنم یا بخوام نگهشون دارم یکی این کتاب یکی کتابخانه نیمه شب خیلی دوست داشتنی بودن برای من کلا آدم احساسی نیستم ولی احساسات ادمو ترغیب میکنن این دو تا کتاب یه جاهایی میخندوننت یه جاهایی عاشقشون میشی حتی یه جاهایی به گریه میندازنت.
و در آخر این کتابو از دس ندین ارزش وقت گذاشتند داره
        

          انکار حقیقت برای همه ما اتفاق افتاده 
اکثرا دنبال راه نجات به وسیله توسل به ماورا هستیم 
البته که در مواقعی واقعا جواب داده 
اما درصد افرادی که با انکار و توسل موفق شدن ناچیزه
کاش روزی که یه نفر عاقل میشه براش رود تر اتفاق بیوفته قبل از ۲۵ سالگیش 
        

          متن کتاب خیلی ادبی نیست و همین باعث می‌شد هی بخونم، هی حوصلم سر بره، کنار بذارمش، دوباره بیام بخونم؛ اما یهو به خودم اومدم دیدم درگیر کتاب شدم و تند تند دارم می‌خونم که ببینم قراره چی تو راه آدمای داستان پیش بیاد و آخرش با یه لبخند بزرگ رو صورتم، رسیدم به خط آخر و اینجوری بودم که چه قشنگ بود :)
داستان کتاب به خوبی وصل بودن زندگی‌هامون به همدیگه رو نشون می‌ده؛ دنیا خواربارفروشی نامیا پر از احساس و دلگرمیه پسسسس اگه این روزا زیادی پرمشغله‌اید و ذهنتون آروم نمی‌گیره آرامش این کتاب رو به خودتون هدیه کنید ^^
        

          فقط میتونم بگم دوست دارم حافظمو از دست بدم تا دوباره بتونم بخونمش.
        

          قبل از خوندن این کتاب، فکر نمیکردم اینقدر قشنگ خواننده رو جذب خودش کنه.
اولین کتابی نبود که از ادبیات ژاپن میخوندم اما کتاب قبلی که از این کشور خونده بودم واقعا برام جذاب نبود.
حقیقتا نویسنده بازی با زمان رو به بهترین شکل ممکن انجام داده بود. و همه شخصیت ها و اتفاق ها درست سر جای خودشون قرار داشتن.
        

          داستان این کتاب مربوط به سفر در زمان هست بسیار روان و ساده و قابل تامل . به من یاد داد که ارتباط داشتن با آدمها چقدر میتونه اثر گذار باشه حتی اگر اونهارو هیچوقت نتونیم ببینیم به من یاد داد گاهی تصمیماتی که میگیریم شاید برای ما خوب نباشند اما ممکنه مارو تبدیل به قسمت خوب سرنوشت کس دیگری بکنه یا حتی کسان دیگری من دوستش داشتم واقعا
        

          اولین کتابی بود که از ادبیات ژاپن میخوندم و کتاب خوبی بود. وایب و حس خوبی هم به ادم میداد و کتاب تورو بین نامه هایی که بین خواربارفروشی و بقیه افراد رد و بدل میشد غرق میکرد.
        

          کتاب تو همین سبک لطفا معرفی کنید
خیلی دوسش داشتم 
        

          حرف ندارههههههه با اینکه خیلی از این شاخه به اون شاخه میپرید و خر تو خر بود ولی درکل میفهمی اخرش چی میشه و خیلی عالیه خیلی زیاد. عالیه معرکست
        

          به همه‌چیزفروشی نامیا؛

آقای نامیای عزیز، از خواندن ماجراهای همه‌چیزفروشی شما واقعا لذت بردم. مغازه‌ی شما برایم فقط یک فروشگاه قدیمی نبود بلکه جایی بود که آدم‌ها می‌ توانستند برای لحظه‌ای درنگ کنند، دل‌شان را در نامه‌ای بنویسند و منتظر پاسخی باشند که شاید مسیر زندگی‌شان را تغییر دهد.

چقدر دوست داشتم خودم هم می‌ توانستم یک نامه در آن صندوق بیندازم. این‌که بدانم کسی آن طرف هست که به حرف‌هایم گوش دهد، بدون این‌که مرا قضاوت کند، حس عجیبی دارد. جواب‌های شما همیشه دقیق و پر از درک بود، نه دستوری، نه قطعی، اما پر از نشانه‌هایی که هرکسی می‌توانست راه خودش را در آن پیدا کند.

این کتاب به من یاد داد که گاهی مهم‌ترین چیزی که نیاز داریم، فقط یک نفر است که به ما بگوید: "می‌فهممت." و شما آقای نامیا، این نقش را برای خیلی‌ها بازی کردید. ممنون که یادآور شدید هر سوالی هرچقدر هم که عجیب یا بی‌اهمیت به نظر برسد ارزش شنیده شدن دارد.


        

          بسم‌الله 
*خواربارفروشی نامیا یا خودخواه باش تا موفق شوی! ( البته نه آنقدر خودخواه که منافع ملی و حمایت از موسسات دولتی فراموش شود!)*

خلاصه همه کتاب همین بود. داستان درباره‌ی آدم‌هایی است که در پی ورود به یک خواربارفروشی متروکه، وارد نامه‌نگاری در زمان می‌شوند. اما همه‌‌ی این افراد یک معضل مشترک دارند: «مسئولیت ما در قبال تعارض رویاهامان با انتظارات خانواده چیست؟»
هیگاشینو جواب میدهد : «برو حالشو ببر! خانواده‌ای خانواده است که تو رو ساپورت کنه و از خوشحالیت خوشحال باشه. اگر خانواده‌ات رو چنین نیافتی، فرار کنی بری یتیم‌خونه با اسم مستعار زندگی کنی، خیلی بهتره!» 

همین الان شفاف‌سازی کنم که آن یک ستاره‌ای هم که توی بهخوان برایش گذاشتم، اصلا ربطی به ساختار منسجم داستانی‌اش نداشت!
*بنظرم ژاپن یک کمیته ممیزی کتاب و نشریات دارد، که تویش چندتا سامورایی نشسته‌اند و فقط یک وظیفه دارند؛ با کاتانا خوب و دقیق تمام جملات نوشته را خط می‌برند تا در جایی، گوشه‌ای، توی پاورقی یا حتی اعلامْ توهینی به هویت و ملیت ژاپنی نشده باشد. چیزی که در ایران کسی عین خیالش نیست هیچ، کلی هم نماد روشنفکری محسوب می‌شود* 
آن یک ستاره را به خاطر وطن‌پرستی و وفاداری نویسنده به کشورش دادم.
        

          تا آخرین خطِ داستان را جرعه جرعه، در جادهٔ امتداد یافته میان قم و تهران خواندم.
داستان، معنا دار، پیوسته، فنی و هنرمندانه است.
معنای داستان، برایم تداعی خاطره ای است:
مردی برایم نقل می کرد، پیرامون معامله ی مهمی، نزد مرحوم سید مرتضی نجومی رفتم.
او از من پرسید: استخاره می خواهی؟ گفتم: بله
گفت: جواب استخاره تو، دلِ توست. به آن عمل کن و من نتیجه را ضمانت می کنم.
این چکیده مضمون این داستان بود.
بی تردید از خواندن این کتاب خسته نخواهید شد.
        

          امر به معروف و نهی از منکر از نوع ژاپنی
        

          اولاش محشر بود خیلی دوستش داشتم ولی از یه جایی به بعد اصلا خوب پیش نرفت😶
        

          کاش من هم توی این خواربار فروشی زندگی می کردم و هروز با کلی نامه سر و کله می زدم😩
        

          اگر این یادداشت رو برای این میخونید که آیا برید سراغ این کتاب یا نه، تا همینجا بدونید که «فوق العاده» بود و نیازی نیست اصلا بقیه یادداشت رو بخونید! همینقدر بگم که اول قرار بود فقط ۵۰ صفحه بخونم که چالش روزم رو انجام داده باشم و کتاب رو بذارم کنار اما خب بعدش مدام ذهنم درگیر داستان بود و این باعث شد که تا این موقع (ساعت ۲ صبحه که دارم مینویسم 🙃) بیدار باشم که ببینم آخر کتاب چی میشه، این کتاب برای من جز اون دسته کتابهایی هست که قراره بارها خونده بشه و به مراجعینم پیشنهاد بشه و بره در دسته‌ی کتابهای مورد علاقه، کتابهایی که بنظرم پنج ستاره براشون کمه.
کتاب «خواربارفروشی نامینا» نوشته کیگو هیگاشینو، یه داستان خاص و متفاوت از ادبیات ژاپنه. داستان توی یه خواربارفروشی قدیمی می‌گذره که انگار توی یه زمان و مکان عجیب گیر افتاده. مردم از گوشه و کنار سر و کله‌شون پیدا می‌شه و نامه‌هایی توی این خواربارفروشی می‌ذارن. نامه‌هایی که پر از سوالات، نگرانی‌ها و مشکلات زندگیه.
جذابیت اصلی کتاب توی همون رازآلودگی و فضای مرموزشه. انگار یه نیروی نامرئی پشت این خواربارفروشی هست که به سوالات مردم جواب می‌ده. جالب اینه که جواب‌ها، راه‌حل‌های عجیب‌وغریبی هستن که باعث می‌شن آدم‌ها به زندگی‌شون از یه زاویه دیگه نگاه کنن.
در واقع یه جورابی مثل سریال «دارک» ه که همه چیز به هم مربوطه. 
کتاب درباره‌ی ارتباط انسان‌هاست؛ اینکه چقدر گاهی اوقات آدم‌ها برای حل مشکلاتشون به شنیدن یه صدای بیرونی نیاز دارن. یه جورایی حس می‌کنی این خواربارفروشی مثل یه روانشناس قدیمیه که بدون قضاوت، به آدم‌ها کمک می‌کنه راهشون رو پیدا کنن.
خواربارفروشی نامینا از اون کتاب‌هایی نیست که بخوای تندتند بخونیش. باید باهاش همراه بشی، بذاری داستان آروم پیش بره و تو رو با خودش ببره ولی خب کتابی هم نیست که وقتی شروعش میکنی بتونی ازش دست بکشی. هیگاشینو با زبانی ساده ولی پر از معنا، درباره انتخاب‌های ما، تأثیر تصمیماتمون و ارتباطی که با دیگران داریم، حرف می‌زنه.
برای کسایی که به داستان‌های فلسفی با چاشنی فانتزی علاقه دارن، این کتاب یه انتخاب بی‌نظیره. بعد از خوندنش ممکنه خودت هم وسوسه بشی یه نامه بنویسی و بذاری توی یه خواربارفروشی خیالی، به امید اینکه یه نفر جوابش رو بده.

خالی از لطف نیست که هم از انتشارات پرثوآ تشکر کنم و هم قلم آقای چگینی رو ستایش کنم بخصوص اونجایی که به کلمه‌ی‌ «مرده‌سوزخانه» رسیدم، حقیقتا از یه انتشاراتی که تا حالا اسمش رو کم شنیده بودن اصلا انتظار همچین ترجمه‌ای نداشتم. دمتون گرم.
        

          "معجزه های خوار بار فروشی نامیا"

تا حالا شده تو زندگیتون ندونین چیکار کنین ؟ هر چی فکر کنین ذهنتون به جایی قد نده و تصمیم گیری براتون سخت باشه؟ ندونین باید از کی کمک بخواین و با کی مشورت کنین؟
حالا فرض کنین جایی وجود داره که می‌تونین نامه بنویسن براش و مشکلاتتون رو باهاش درمیون بذارین و جواب بگیرین ازش.
خواربار فروشی نامیا همچین جاییه👌 

فکر کنم سومین کتابی بود که از یک نویسنده ژاپنی می‌خوندم و واقعا جالب بود برام.
نثر ساده ، صمیمی و در عین حال عمیق و اصیلی داره.
در این کتاب ، شما با یک داستان معمولی روبرو نیستین و همونطور که از اسمش مشخصه ، قراره شاهد معجزه باشین.
شخصیت های داستان ، مکان ها و زمان های مختلف به طرز مرموزی با هم ارتباط دارن و شگفت زدتون می‌کنن.
می‌تونه برای نوجوون ها هم کتاب مناسبی باشه.
بخونین و لذت ببرین✨
        

          چند وقت پیش که داشتم توی طاقچه میگشتم دیدم که نشر میلکان این کتاب رو به مناسبتی رایگان کرده و منم دریافتش کردم. درواقع کاملا اتفاقی باهاش رو به رو شدم و اگه به خودم بود شاید هیچوقت نمیخریدمش چون فکر میکردم بیشتر مناسب نوجوون هاست و فکر نمیکردم به این زودی ها هم بخونمش چون تعداد صفحاتش واقعا زیاد بود. اول که شروعش کردم خیلی برام جذاب نبود ولی هر چی جلوتر رفتم ماجرا برام جالب تر شد و الان واااقعا خوشحالم از خوندنش. مطالعه این کتاب سراسر آرامش بود. با اینکه سبکش سورئال بود ولی نویسنده داستان رو تو این سبک غرق  نکرده بود و از لحاظ منطقی هم اجزای داستان به خوبی با هم جور درمیومد. مسائلی که صاحب خواربارفروشی راجع بهشون به آدما توصیه داده و تو این کتاب روشون مانور داده شده واقعا جالب و چالشی بودن. در آخر میتونم بگم توصیه های آقای نامیا حتی برای منم یه جورایی مفید و تأمل برانگیز بود.