تقریباً داستان تخم مرغ اینستاگرامه. تخم مرغی که خیلی خوبه و به همه خوبی می کنه و نهایتاً زیر فشار خوب بودن و خوبی کردن، شروع می کنه به ترک خوردن :)
برای سال های ابتدایی دبستان مناسبه. البته کوچکترها هم می تونن از خوندنش لذت ببرن، اما شاید قادر به درکش نباشن. 
        

          داستان تخم‌مرغی که از بدو تولد خوب بوده ولی بقیه‌ی خواهر و برادرهایش خوب نیستند تا این‌که تخم‌مرغ خوب ترک می‌خورد از شدت خوب بودن و جورِ بقیه را کشیدن.
دو تا ستاره دادم به خاطر زاویه دید، طنز داستان و تصاویر جذاب.
از نظر مفهوم ستاره‌ای نمی‌دم چون اولا دغدغه‌ی مطرح شده در کتاب، دغدغه‌ی کودک نیست ثانیا راه‌حل رفع مشکل درست نیست.
تخم مرغی که خیلی خوب است و به همه خدمت‌رسانی می‌کند و همه از او سوءاستفاده می‌کنند و کم‌کم به خودش آسیب می‌رسد،
راه‌حل پیشنهادی کتاب چیست: هیچ تخم‌مرغی کامل نیست، پس من هم می‌توانم کامل نباشم!
این راه‌حل با این نکته که به فکر خودت باش، به خودت برس خلط شده و شاید بشه گفت در کنار هم راهکار کتابه ولی به صورت جزئی‌ به راه حل توجه نمیشه و داستان تا حدودی مبهم تمام میشه و این سوال باقی می‌مونه که حد و مرز کجاست؟
کدام کارها رو اگر ترک کنی مصداق خوب بودن افراطیه و کدام کارها مصداق خوب بودن صحیح؟
        

          کتاب خوبی که فضا را برای گفت‌و‌گو درمورد《خوب بودن》، بی‌طرفانه و از زاویه‌ی دید یک تخم مرغ فراهم می‌کند.
اوج داستان خیلی جای تامل دارد و خوب درآمده‌است:《بازگشت》
        

          بانمک بود، موضوعاتی که نظر منو جلب کرد:

اسم مجموعه ی این کتاب، "من و رفتارهایم" هست، درواقع میخواد رفتارها رو بررسی کنه و در مورد اونها به گفتگو بنشینه.

فکر می کنم برای بچه ای که زیادی برای بقیه زحمت می‌کشه و حرصشون رو می‌خوره 😅 خوب باشه، اونوقت میشه در مورد اینکه کمی به فکر خودشم باشه و راه های آرامشش رو پیدا کنه صحبت کنیم. یا در مورد اینکه هرکسی یه جور هست و همه قرار نیست کامل باشن (ما ربات نیستیم).

یه چیز بی ربط و شایدهم با ربط (🤷‍♀️): منو یاد درس نظریات فمینیسمم انداخت! نظریات فمینیسم فرهنگی که می‌گفتن باید مدتی به طبیعت رفت، رفرش شد و دوباره به جامعه برگشت. 😅
        

          برچسب زدن به کودکان زمینه را آماده می‌کند تا آن‌ها همان‌طور که برچسب می‌گوید رفتار کنند، و ما هم هر آنچه را انجام می‌دهند، تاییدی بر تشخیص‌مان بدانیم.
این کتاب به خوبی به تصویر می‌کشد که ارتباط موثر با کودکانمان با آگاهی از احساس‌ها و نیازهایشان صورت  می‌پذیرد.
برچسب، سرزنش، اهانت، تحقیر، انتقاد، مقایسه و عیب‌جویی، همه شکل‌هایی  قضاوت‌اند



        

          چگونه کمال گرا نباشیم:))
        

          یک مقدار کلیشه‌ای بود.
        

          گاهی باید مغزمون‌ رو از املت شدن نجات بدیم.
        

          《هو الحق》
تقریبا نظرم مثل جلد قبلیه با یکم تفاوت
هر دو جلد تصاویر زیبایی دارن ، خوب ترجمه شدن و حرف‌های خوبی میخوانن بزنن ، این جلد درباره‌ی اینه که لازم نیست همه رو تغییر بدیم تا مثل ما خوب باشن ، این کار به ما آسیب میزنه ، اون‌ها رو هم عوض نمیکنه، به جاش روی خودمون و آرامشمون تمرکز کنیم ،این جلد یک طنز ریزی هم داشت مثلا سِرُمی که به تخم‌مرغه زده بودن توش زرده بود ، یا وقتی عصبانی میشد میگفت مغزم املت شده اینا رو دوست داشتم
        

          به نام حق:
کاش بلد بودم و می تونستم از دید تربیتی به این کتاب نگاه کنم و ببینم واقعا هدفی که دنبال می کنه به رشد بچه ها کمک می کنه یا نه،آها راستی اول باید موضوع کتاب رو بگم.
...
توی مدرسه ما یک گروهی داریم به باحالا،این ها توی همه چیز محبوب و خوب هستند و این شخصیت داستان دوست داره شبیه این ها باشه یا حداقل دوست داره کمی باحال باشه،ولی از نظر خودش اصلا اینطور نیست.
حالا وقتشه که با باحال ها دوست بشه و دیدگاهش عوض بشه.
...
سوالاتی که برای من مطرح شد:
1.آیا تعریف کتاب درمورد باحال بودن درست هست؟
2.آیا باحال ها هستند که ناجی ما هستند؟
....
درکل پیشنهاد می کنم این کتاب رو برای بچه ها بخونین(یا بهشون بدید تا بخونن بستگی به سن داره)و از اینجور سوالات بپرسید و ببینید جواب اون ها چیه؟و بذارید روش فکر کنن.
        

          تو آدم خوبی هستی و سعی میکنی بقیه رو هم خوب کنی، ولی انقدر حرص و جوش میخوری که مریض میشی
یه مدت منزوی و سرخورده میشی
میره به خودت میرسی، کتاب میخونی، نقاشی میکشی، به پوست و سلامتت میرسی، حالت خوب میشه 
سعی میکنی از این به بعد کمتر بخاطر کارهای بد بقیه حرص بخوری و حتی گاهی همراهشون بشی، از طرف دیگه سعی میکنی به اونا هم یاد بدی به خودشون برسن 
به‌به چه دنیای خوبی



این کتاب، چنین مفهومی به کودک میرسونه 
قضاوت خوب بودن این مفهوم برای کودکتان، با خودتان و نوع و سبک تربیت‌تان
        

          خب من از طرفداران جوری جان هستم. آنطور که او مرز خوب و بد خط‌کشی شده را ،که کودک به آن نیاز دارد، کم کم و در روند داستان محو میکند واقعا هنرمندانه است.
        

          تخم مرغ به این نازی تو عمرتون دیده بودید؟
تصویرگری کتاب فوق العاده اس، لحن کتاب فوق‌العاده اس، دل نشین ترینه🥰  

 نتیجه اخلاقی کتاب: تخم مرغ هارو زودتر بخرید و بخورید که در مغاره تو سر و کله هم نزنن و مصدوم بشن😅
        

          خوب بودن یعنی چجوری بودن؟ چجوری نبودن؟
اگر بخواین خوب باشین یعنی باید تافته جدا بافته باشین؟یعنی بقیه که با شما فرق دارن مزاحم این خوب بودن شما میشن؟
حالا این تخم مرغ معتقده که تخم مرغ خوبیه و نمی خواد چیزی خوب بودنش رو خدشه دار کنه

https://taaghche.com/book/92048
        

          از آن دست کتاب‌ها که باید آدم بزرگ‌ها چندبار بخوانند!
من خوب هستم اگر چه کامل نیستم. :))
        

          درباره تخم مرغی خوبیه که تو یه شونه تخم مرغ گیر یه عده تخم مرغ لاابالی افتاده. اول سعی می کنه اونها رو اصلاح کنه ولی میبینه نمیشه و در نهایت به یه وضعیت پذیرش میرسه. کلا پیام و محتوای داستان رو زیاد نپسندیدم ولی دخترم خیلی جاها به طنز ماجرا خندید. در ضمن متن پر از برچسب زنی به تخم مرغ ها بود که من موقع خوندن سانسور کردم.
        

          من خودم رو کمال‌گرا نمی‌دونم. 
آدمای اطرافم رو همونجوری که بودن پذیرفتم. غر زدم با خودم که چرا اینجورین ولی هیچوقت به اونا نگفتم و نخواستم تغییر کنن. سعی کردم توقعاتم ازشون رو کم کنم.
وقتی میخوام کاری رو شروع کنم سعی می‌کنم همه‌چی در بهترین حالت باشه ولی خب اگه نشد چی؟...ولش نمی‌کنم و بالاخره یجوری شروعش می‌کنم. 
اگه بدونم کاری یکم به تعویق بیفته بهتر میشه..صبر میکنم..

اما دور و برم پره از آدمایی که میگن تو کمال‌گرایی. هر مشکلی پیش بیاد یا هرشکایتی که باشه درک نمی‌کنن و حتی نمی‌شنون.‌ چون ملکه ذهنشون شده که این آدم کمالگراس!..
من نمی‌دونم مگه میشه کسی هرچیزی رو ایده‌آل نخواد؟..مثلا بگه من خرابش رو میخوام..یه همسر بیخود میخوام..عاشق فقرم...نمره پایین می‌خوام...دلم میخواد بدترین پروژه رو تحویل بدم..دلم میخواد همه حالشون ازم بهم بخوره..بدترین لباس رو بپوشم و کلا زندگیم به باد فنا بره..
پس این برچسب چیه که رو آدما میزنیم؟!
این کتابم راجب کمال‌گرایی بود..اینکه به‌خودمون فشار نیاریم. برا همین یاد این موضوع افتادم و یکم عصبانی شدم.
وگرنه کتابش که خیلی خوب و گوگولی بود.
به بچه‌ها یاد میده نخوان همه‌رو تغییر بدن..همه قرار نیست که مثل ما بشن..
روزی که تفاوت آدما رو نپذیری و ترکشون کنی
خیلی تنها میشی..
        

          کاش این کتاب وقتی کوچک‌تر بودم می‌خوندم، اینکه لازم نیست با دل همه راه بیام و برای همه خوب باشم تا من بپذیرن، گاهی خوبی بیش از انداره به دیگران مساوی ضربه‌های عمیق و جبران‌نشدنی به خودمونه! افسوس!
        

          برای حرف زدن درباره‌ی اینکه چطوری می‌توانیم در مقابل اضطراب و عصبانیت خودمان را آرام کنیم، خوب است.