من این کتاب رو بیشتر از پنج‌بار خوندم. هیچ‌وقت روایت شیرینش برام تکراری نمی‌شه. از سیاوش و دانیال تا کبلایی و آقا یوسف، تک‌تک کاراکترهاش دوست‌داشتنین
      

        سوژه‌ی خلاقانه و دوست‌داشتنی، روایت  ملال‌اور.


*چندماه پیش تمومش کردم. امان از باگ*
      

        یک جرعه شجاعت، یک جرعه آرامش و یک جرعه اعتماد به نفس، دمنوش زندگی برای یک خواب خوب آماده‌ست.

می‌تونست جذاب‌تر باشه. به امید جلد دوم.
      

        Green ;)
      

        چه بد وضعیتی‌است وقتی دلت گیر کسی می‌شود و گیرت دل دادن به او
      

        لوکاس به این نتیجه رسیده که بهتر است مانند گیاه شوید باشد. نه مثل ریحان که گیاه حساس و بسیار لطیفی است. اما گشنیز بودن هم خوب نیست، چون گشنیز گیاه دردسرجو و خل‌وضعی است‌. شوید باش. کسی به شوید اهمیتی نمی‌دهد، یا کسی تابه‌حال به شوید اهمیتی نداده است.  

" پاسخ منفی است" ابلهانه‌ترین داستان کوتاه دنیاست. جوری که شما از حجم مسخره بودن موقعیت، با دهن باز، هی می‌زنی صفحه‌ی بعدی تا با موقعیت ابلهانه‌ی دیگه‌ای سورپرایز بشی و هی با خودت بگی "باورم نمی‌شه!" و اون‌قدر بهش بخندی که لپ‌هات درد بگیره. 
روایت شیرین فردریک بکمن هیچ‌وقت تکراری نمی‌شه. این مرد پادشاه طنز موقعیته بی‌شک و بسیار باهوش و نکته‌بینه و اینو توی همه‌ی نوشته‌هاش به رخ کشیده. 
 با این کتاب هشتاد صفحه‌ای می‌شه چندساعتی رو از شدت مسخره بودن همه‌چیز خیلی خوش گذروند و لذت برد‌. 
واقعا عاشقش شدم و از خوندنش خوشحالم :]


پ.ن
من این کتابو ۱۶ فوریه ۲۰۲۵ تموم کردم. بخاطر باگ گودریدز مجبور شدم دوباره ادش کنم
      

        فکر می‌کنم خودش بود...
تک‌ستاره‌ی آسمون کویر خالی زندگی من :)
      

        عشق ارزشمندتره و یا سال‌ها دوندگی و ماندگار شدن توی ذهن بقیه؟  
جواب هوشمندانه‌ی بکمن توی این کتاب به این سوال، باعث شد من عاشقش بشم و این قصه تبدیل به یکی از موردعلاقه‌‌هام بشه :)
      

        با اینکه از اول تا آخر داستانش رو می‌دونستم ولی بازم با اشتیاق خوندمش و خیلی چیزهای دیگه‌ی مربوط بهش برام روشن شد. دوستش داشتم. بیشتر بخاطر اینکه هدیه‌ی عزیزی بود :)
      

        آخرین خطش، سینه‌مو درد اورد.
      

        کائنات بزرگ‌تر از آن است که با آن بجنگی، اما برای همراهی کردنش، یک عمر زندگی را در اختیار داری. 
آره نوآ نوآ  :)♡
      

        من عاشق جلد یک این کتابم چون باهاش خیلی خاطره دارم و برام خیلی زیاد خاصه. 
و جلد دوم؟ 
فقط می‌دونم خیلی بی‌رحمانه‌تر بود. و متاسفانه... حقیقی‌تر! 
دلم برای سیاوش تبریزی و دوستاش، کربلایی مش غفور مرد آبادی، دانیال بهاری، رستم و سهراب، علی و حسین نجفی، اکبر خراسانی چاخان، رضا گیلان‌پور خوش‌خواب و بهمن حسن‌لوی خوش‌خنده تنگ می‌شه. دلم برای همه‌شون تنگ می‌شه.... دلم برای اسماعیل دریا هم همین‌طور :)
      

        دلنشین. 
زندگی سخته ولی مطمئن باش کسی دوستت داره.
      

        • چیزی به‌عنوان بزرگ‌ترین اشتباه زندگی وجود نداره. خراب کردن زندگی کاملاً بی‌معنیه‌. الان، می‌فهمم که زندگی یه چیز محکم و سرسخته و نمی‌شه به این سادگی‌ها خرابش کرد. 

شیرین و دوست‌داشتنی
فکر کنم اولین کمدی رمانتیکی بود که خوندم :')
      

        خوندنش ۵ دقیقه طول کشید ولی نیم ساعته از سرم بیرون نرفته. 
تلخ
مشمئزکننده 
حرص درار
افزایش دهنده میل به قتل