بعد مدتها یه کتاب رو یه سره خوندم. کشش خیلی خوبی داشت.
        

          این کتاب اولین کتابی بود که از کالین هوور خوندم.حقیقتا اصلا فک نمیکردم انقدر برام جذاب باشه. کتاب ساده خوانی بود و به من کمک کرد تااز ریدینگ اسلامپ خارج بشم. و پایان کتاب به شدت شوکم کرد.خلاصه کتابش بیش از چیزی بود که ازش انتظار داشتم ولی فک نکنم باقی آثار این نویسند رو بخونم.
        

          وریتی یک داستان بسیار پیچیده
حتی در اتمام داستان هم نمیتونید تصمیم بگیرید حقیقت چیه
و واقعا عالی بود
        

          ازنظر منی که همه ی کتاب های کالین هوور رو خوندم عالی بود
کتاب کشش خیلی زیادی داره و شمارو ترغیب به خوندن میکنه 
من‌آخر کتاب واقعا شوکه شدم و انتظار اینو نداشتم،
جوری بود که اصلاا دلم نمیومد از خوندش دست بکشم 
قطعااا ارزش حداقل یکبار خوندن رو داره و بنظرم سیر داستانی قوی ای داشت🥲✨️
        

          «اگر حقیقت این باشد»
کتابی مملو از احساسات و پر از استرس...
داستانی که از دید پنهان است و وقتی اشکار میشود که دیگر کار از کار گذشته و چیزی نباید اتفاق می‌افتاد،اتفاق افتاد...
این کتاب به گونه‌ای نوشته شده که با هر واکنشی که در داستان نمایش داده میشه واکنش نشان میدی و این باعث جذب خوانندگان به کتاب میشود.

        

          حقیقتا پایانش باعث سوت کشیدن مغز میشه🤦🏻‍♀️😅
        

          مثل باقی کتاب های نویسنده ، قسمت های رمانتیک داستان کلیشه ای بود اما این کتاب هیجان خوبی داشت و کمی معمایی هم بود مجموعا حس دلهره ای که بهم داد رو دوست داشتم
        

          محشر بود بخوانید و لذت ببرید
        

          ۱.حالم بده و همچنان فکر می‌کنم کتاب خیلی خیلی خوبی خوندم. لعنت بهش.
۲. به نظرم کلا باید از نویسنده‌ها ترسید وای به حال این که نویسنده‌ی این ژانر باشند.
۳‌. دقت کردید کالین هوور توی کتاباش کلا دوست داره دوتا ماجرا رو جلو ببره؟ این چیزیه که همیشه اولش می‌گم ای بابا من خوشم نمیاد و فلان ولی این زن کاری می‌کنه که خوشم بیاد!!
        

          عالییی بود!من هیچ کتابی رو توی دو روز تموم نمیکنم اولین بار بود که اینکارو کردم از بس که داستان کشش قوی داشت یعنی تو هر فصل که تموم میشد دهنت باز میموند و میخواستی بقیش رو بفهمی..و حتی پایان داستان چیزی نیست که انتظار داشته باشی اگه فکر می‌کنید که کالین هوور نویسنده خوبی نیست باااید این کتاب رو بخونید اون وقت که نظرتون کلا عوض میشه!واقعا دوسش داشتم خیلی خوب بووود
        

          کالیین هورر و نوشته هاش...
خیلی عجیب بود 
درس های متفاوتی میشه ازش گرفت 
و واقعا حس عجیبی به خواننده میده...
داستانش جوری ذهنتو درگیر نگه میداره که نمیتونی دو روز کنارش بذاری و به زندگیت برگردی ...
بخاطر نویسنده اش مخصوصا اولین کتابی که ازش خوندم خوندمش .ما تمامش میکنیم و ما شروعش میکنیم.
کالین هوور رو دوسدارم کتاباش حس میکنی جون دارن 
        

          فوقالعاده بود... 
        

          بی نظیر حتما بخونید 
        

          کتاب کشش بسیار خوبی داشت باعث شد سه ساعت تمام پشت سرم هم بخوانمش.
نیم ستاره کم میدهم برای پایانش...
پایان بدی نداشت اما خوب هم نبود.
تا پایانش را نخوانید متوجه منظورم نخواهید شد.

        

          اولین کتابی که از این نویسنده خوندم و شاید بهترین کتاب این نویسنده.
ماجرای کتاب روایت جدیدی داره که متفاوت از بقیه کتاب هایش است.

        

          کالین هوور بی نظیره 
        

          بی نظیرههه
        

          صبح گذاشتمش توی کیفم، به امید اینکه حداقل یکی از معلما نیاد سر کلاس و بتونم یه کمش رو بخونم. متاسفانه یا خوشبختانه، همه شون اومدن. ولی خب سرجمع چهل، پنجاه صفحه رو خوندم.
وقتی اومدم خونه، کتاب درسی م رو گرفتم دستم که چشمم افتاد بهش. با خودم گفتم فقط نیم ساعت.
نیم ساعت همانا و الان دو ساعته که یه سره نشستم سرش. حتی نذاشتمش زمین که برم آب بخورم و الان نمی تونم چشمای خوابالود و خسته م رو باز نگه دارم.
وقتی دوستم خواست کتاب رو بهم بده گفتم عههه، کالین هوور! و کسی نماند جز ما! باید خیلی قشنگ باشه.
و واقعا بود!
یه کتاب نفسگیر و فوق العاده جذاب. 
شخصیتا رو دوست داشتم و باهاشون ارتباط برقرار کردم، با اینکه هیچ کدومشون شبیه خودم نبودن. 
اون حس بلاتکلیفی، اون استرس و هیجان رو خیلی خوب تونسته بود انتقال بده. از اون کتابایی نبود که بشینی یه گوشه و در آرامش بخونی ش، از اونایی بود که موقع خوندنش باید نفس عمیق بکشی، باید یه لحظه کتاب رو ببندی و سعی کنی اوضاع رو تجزیه کنی.
دو سه فصل آخر نفسگیرتر از بقیه کتاب بود. پایانش رو هیچ جوره و ابدا حدس نزده بودم، اما بعد از خوندن فصل یکی مونده به آخر، فهمیدم که لوون قراره چه تصمیمی بگیره_معلومه دارم تمام تلاشمو می کنم که داستان اسپویل نشه؟_ و شاید اگر من هم بودم همین کار رو می کردم.
پایانش یه جورایی باز بود. گذاشت به عهده خواننده که قضاوت کنه چه اتفاقی افتاده و من... من تصمیم گرفتم که قضاوتی نکنم بذار همون جوری بمونه اصلا، مگه چه ایرادی داره؟