عمر و توانایی انسان محدودتر از آن است که بخواهد به همه چیز اهمیت بدهد، باید بی خیال خیلی چیزها شد. اما چگونه تعیین کنیم به چه چیزهایی اهمیت دهیم و بی خیال چه چیزهایی شویم؟ نویسنده این کتاب، تلاش می کند به پرسش هایی از این قبیل پاسخ دهد، چراکه هرچه جهان پیچیده تر می شود، درک مفاهیمی مانند شادکامی به شدت سخت تر می شود. «مارک منسون» (نویسنده)، تلاش می کند از طریق مواجهه ای صادقانه با ترس ها، مشکلات و انتظاراتمان و همچنین با به چالش کشیدن مفاهیمی مانند شادکامی و امید و مرگ، و از خلال داستان هایی جذاب که بعضی شان از زندگی شخصی اش نشئت گرفته اند، دیدگاهی جدید به خواننده منتقل کند که همانند عینک عمل می کند. همان طور که عینک تفاوتی در واقعیت بیرونی ایجاد نمی کند و تنها باعث می شود شما واقعیت بیرونی را بهتر ببینید، آموزه های این کتاب هم تلاشی است برای بهتر دیدن زندگی، تلاشی در جهت بیرون کشیدن معنای شادکامی از دل واقعیاتی که بعضا تلخ و دل گزا هستند. به باور منسون، انسان ها ضعیف و محدودند و رنج، عنصر جدایی ناپذیر زندگی است. او ما را فرامی خواند تا این محدودیت ها را بشناسیم و آن ها را بپذیریم.