معرفی کتاب تهوع اثر ژان پل سارتر مترجم امیرجلال الدین اعلم

در حال خواندن
17
خواندهام
151
خواهم خواند
95
نسخههای دیگر
توضیحات
تهوع ، یکی از معروف ترین رمان های ژان پل سارتر است که در سال ۱۹۳۸ زمانی که سارتر استاد دانشگاه بود، منتشر شد. تهوع راجع به مردی سی ساله به نام «آنتوان روکانتن»، مورخ افسرده و گوشه گیری است که به این باور می رسد که اشیاء بی جان و موقعیت های مختلف، بر تعریف او از خود و آزادی عقلانی و روحی اش لطمه می زنند و این ناتوانی، او را دچار تهوع می کند. رمان تهوع یکی از محوری ترین آثار مکتب اگزیستانسیالیسم است. سارتر در سال ۱۹۶۴ به خاطر این رمان برنده ی جایزه نوبل ادبیات شد اما از پذیرش جایزه سر باز زد. آنتوان روکانتن، قهرمان رمان تهوع، تک و تنها در شهر بوویل زندگی می کند. هر چند دست اندر کار پژوهشی تاریخی است، باری دلمشغولیِ عمده اش «وجود» است؛ وجودی که او به آن می اندیشد، وجود در ساحتِ متافیزیکی اش نیست بلکه وجود در ساحتِ اینجهانیو جلوه گر در موقعیتهای اجتماعیِ فرد آدمی و روابط وی با افراد دیگر جامعه است. دو چیز روکانتن را می آزارد: یکی آنکه این وجود، در ذات خود، ناواجب و ناعقلانی است؛ و دیگر آنکه پیرامون او را جماعتی «رجاله»، با احساساتی دروغین و اندیشه های کلیشه ای، فرا گرفته اند. برخورد با این وجودِ ناعقلانی در انبوهِ جزئیات مبتذلش، گونه ای بیزاری و دل آشوبه و «تهوع» در روکانتن پدید می آورد. روکانتن به تجربه پی برده است که موسیقی حالت «تهوع» را در او از سیر و سلوکی دردناک، در می یابد که برای رهیدن از چنبر هستیِ مهمل و ناموجهش باید ارزشهایی برای خودش بیافریندو برخورد وجودیِ ویژه ای اختیار کند. او به ادبیات دل می نهد و در این عرصه، رمان نویسی را به وجه خاص برمی گزیند. به این سان، امیدوار است که معنایی ارزشمند به زندگیِ بی معنایِ پیشینش بدهد. رمان تهوع، که در زمره آثار برترِ ژان پل سارتر است، پیشاپیش هم درونمایه های فلسفه او را در بر دارد، و براستی یکی از پر ارج ترین نوشته های ادبیِ روزگار ما است.
بریدۀ کتابهای مرتبط به تهوع
نمایش همهیادداشتها
دیروز
این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.
کتاب تهوع (La Nausée)، نخستین رمان ژان پل سارتر و یکی از آثار بنیادین اگزیستانسیالیسم ادبی است که در سال ۱۹۳۸ منتشر شد. این رمان در قالب دفترچهی یادداشتهای روزانهی شخصیتی به نام آنتوان روکانتن روایت میشود؛ مردی تنها که در شهر کوچکی زندگی میکند و به تدریج دچار احساسی عمیق و ناآرامکننده از بیمعنایی جهان میشود. روکانتن درمییابد که اشیاء، آدمها و حتی خودش، فاقد هرگونه ذات یا دلیل درونی برای بودن هستند و این آگاهی او را به حالتی از انزجار یا "تهوع" نسبت به هستی میکشاند. تهوع بیش از آنکه داستانی کلاسیک با طرح و گرهگشایی باشد، روایتی فلسفی از بحران وجودی انسان مدرن است. سارتر در این رمان مفاهیمی مانند آزادی، پوچی، تنهایی و بیریشهبودن را بررسی میکند و از خلال تجربههای درونی راوی، خواننده را با اضطراب اگزیستانسیالیستی روبهرو میسازد. نثر کتاب گاه سنگین، گاه شاعرانه و پر از تصویرهای ذهنیست که فضای مبهم و فلسفی رمان را تشدید میکنند. تهوع، نقطهی آغاز شناخت عمومی از اگزیستانسیالیسم سارتر است و مقدمهای بر اندیشههاییست که او بعدها در آثار فلسفیاش مانند هستی و نیستی گسترش میدهد
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.