در این چشم ها قدرت عجیبی است. قدرتی که می تواند جهان را زیر و رو کند...

مانند یقیه نوشته های نادر ابراهیمی دوستش داشتم ولی امامش امام نبود! امام شناس نیستم ولی همین قدر می توانم تشخیص دهم که آقا روح اللهِ نادر ابراهیمی خیلی از امام خمینی دور بود.
دیدار اول: مردی که از فراسوی باور ما می آمد که اصلا به امام شباهت نداشت ( از لحاظ محتوای سخنان ). مثلا:
 یک مریدِ تنها در جهانی چنین پر ازدحام، دلیل حقارت مراد است و نرسیدن به پای آن قله ای که هدف ماست. 
و در جایی دیگر آقای مدرس را سرزنش می کنند که تنها می جنگند. در صورتی که امام بار ها فرمودند که همه ی دنیا یک طرف باشند و من در طرف دیگر، دست از راه حق نمی کشم و 
  ما مکلف به انجام تکلیفیم و به نتیجه کاری نداریم 

روش اثبات خدا را هم در این دیدار به نظرم نمی توان به امام نسبت داد.

دیدار سوم: این دیدار را بیشتر از دو دیدار دیگر دوست داشتم و به همین دلیل به دنبال اصل ماجرا رفتم و خوب تفاوت های بسیار یافتم.
مثلا آقا روح اللهِ داستان، مرحوم مدرس را برای مجلس رفتن، سرزنش می کند. در صورتی که از سخنان امام چیزی دیگری برداشت می شود:
 ... آنها از مدرس مي‌ترسيدند. مدرس يك انسان بود. يك نفري نگذاشت پيش برود كارهاي او راتا وقتي كشتندش، يك نفري غلبه مي‌كرد بر همه‌ي مجلس، بر اهالي كه در مجلس بودند غلبه مي‌كرد، يك نفري، يك نفري تا توي مجلس نبود ( من آن وقت مجلس رفتم، ديدم، براي تماشا، بچه بودم، جوان بودم، رفتم) مجلس آن وقت تا مدرس نبود مثل اينكه چيزي در آن نيست، مثل اينكه محتوا ندارد. مدرس با آن عباي نازك و با آن ـ عرض بكنم ـ‌ قباي كرباسي وقتي وارد مجلس مي‌شد ـ ‌يك مجلس ـ طرحهايي كه در مجلس داده مي‌شد،‌آن كه مخالف بود مدرس مخالفت مي‌كرد و مي‌ماساند مطلب را...
 البته این فقط یک مثال است از تناقضات صحبت های امام با شحصیت آقا روح الله درباره ی آقای مدرس.

تصمیم ندارم تک تک اشکالات کتاب را بیاورم.
 فقط این که آقا روح الله بیشتر از این که امام باشد، انگار خود نادر ابراهیمی است.
و این که برای شناختم امام اوصیکم به خواندن سخنان و نوشته های خودشان.
 اکنون که من حاضرم، بعض نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.
        

          یک اثر بی نظیر و زیبا درباره حضرت امام خمینی رحمه الله علیه.
داستان کتاب، در سه دیدار و سه نوع روایت پیش میره
روایت یا دیدار اول گفتگوی ذهنی نویسنده با اندیشه و مکتب فکری حضرت امام، که در اینجا مطالب کمی سنگینه و البته به نوعی برداشت نویسنده از این مکتب هست.
دیدار دوم، داستان دوران کودکی و نوجوانی حضرت امام 
دیدار سوم ، داستان کنش های سیاسی حضرت امام و شروع تعامل ایشون با آیت‌الله مدرس و بقیه مواضع سیاسی شون.

جلد اول که خیلی خیلی دوست داشتنی و شیرین بود.
میرم سراغ جلد ۲
هر دو رو صوتی گوش میدم 
توی فیدی پلاس هست.
و توی طاقچه هم هست
و البته متنیش در طاقچه بی‌نهایت موجوده

https://taaghche.com/audiobook/74666
        

          مردی که برف‌های نکوبیده را می‌کوبید.
        

          «سه دیدار...» کتابی است که نادر ابراهیمی با نوشتنش (یک‌بار دیگر) نشان داد که اهل کارهایی است که غیرممکن به نظر می‌رسند. راستش هنوز هم حتی فکر کردن به نوشتن یا ساختن یک اثر دراماتیک و داستانی از زندگی امام خمینی غیرممکن به نظر می‌رسد؛ کاری که نادر ابراهیمی ۲۰ سال پیش به راحتی انجام داده بود.

این کتاب یک رمان واقعی با سبک و سیاق خاص نادر ابراهیمی از زندگی امام خمینی است. رمانی که در ۳ روایت (دیدار) موازی پیش می‌رود:

*دیدار اول، حال و هوایی عرفانی و استعاری دارد و روایت‌گر رابطه مریدی با مرادش (استعاره از امام) است و درواقع تصویری نسبتا مجرد و انتزاعی از حرکت امام است. این بخش‌ها کوتاه‌تر از بخش‌های دیگرند، با زبان (و اگر درست خاطرم باشد با فونت) متمایزی نوشته شده‌اند و کمی ثقیل‌تر از فصل‌های دیگرند و جان می‌دهند برای استخراج جملات ناب اینستاگرامی مثل . در گوشی اضافه کنم که به شخصه از روی این فصل‌های ۳کای به علاوهٔ ۱ می‌پریدم. اگر حوصله ندارید از روی این فصل‌ها بپرید تا به فصل‌های داستانی‌تر برسید.
*دیدار دوم، دیداری با ریشه‌های امام است. در این فصل‌ها با روح‌الله کوچولوی یتیمی مواجه می‌شویم که زیر دست مادر و عمه‌اش تربیت می‌شود و می‌بالد. هر چند داستان اصلی این فصل‌ها دفاع امام از رعیت‌زاده‌ای در مقابل یک خان‌زاده است، اما با داستان اجداد امام هم در این فصل آشنا می‌شویم.
*دیدار سوم، دیداری با آقا سید روح‌الله جوانی است که به حوزه قم آمده و سرش بدجوری بوی قرمه‌سبزی می‌دهد. در این فصل‌ها امام با آیات عظام بروجردی، مدرس و کاشانی دیدار می‌کند و درباره اوضاع سیاسی کشور تحت زعامت پهلوی‌ها با آن‌ها بحث می‌کند و از آن‌ها درس می‌آموزد؛ بدجوری عاشق می‌شود و ازدواج می‌کند؛ و حتی یک دیدار غیر منتظره خیلی خیلی باحال هم با شاه دارد.

این کتاب را در رده سنی راهنمایی طبقه‌بندی کرده‌ام چرا که هیچ مشکل اخلاقی‌ای نداشت. اتفاقا آموزنده هم بود. فقط باید در نظر بگیرید که شاید بخشی از روایت‌ها پشتوانه تاریخی نداشته باشند (که از نظر آقا نادر درستش هم همین است؛ چرا که: تاریخ بسیار چیزها را نمی داند. تاریخ، به همان نسبت که نمی داند، دروغ می گوید. تاریخ، به همان نسبت که دروغ می گوید، ریاکار و فاسد و ستمگر است). ضمنا یادتان باشد که امام این کتاب عاشق هم می‌شود :).

http://davanevis.blog.ir/post/3-appointments
        

          برای خویش هیچ مرید نمیخواهم 
برای گذشتگان میخواهم ؛ برای آن ها که خوب ترین پیام ها را ، چون بوته های بسیار گل محمدی غرق عطر برای آدمیان آورند ؛ اما آدمیان ندانسته آن بوته ها را در شوره زار انداختند و رفتند تا {همان بوته ها} را ، عیناً ، در آینده بیابند و ببویند 
        

          بیشتر آنچه درباره امام خمینی شنیده ایم راجع به بیست سال انتهای زندگی ایشان است. اما در سه دیدار نادر ابراهیمی ما را به کودکی و نوجوانی و جوانی ایشان میبرد. انگیزه ها و دغدغه های این مرد. نوع نگاه او به زندگی و همه انچه باعث شد روحی جان به آقا روح الله و بعد تر به امام خمینی تبدیل شود. دیدار با آدمهای بزرگی که باعث وسعت دید او شدند. و حضور در برهه ای از تاریخ ایران که با تمام ناکامی هایش برای حاج آقا روح الله درس بود و تجربه. 
همزمان با قدم زدن در کوچه پس کوچه های کودکی و جوانی امام خمینی   گاهی سیری در آفاق و انفس میکنیم و در کنار پیر و مرادی دنیا دیده پر و بالی میزنیم و زیستن را یادمیگیریم.
سه دیدار را به تمام آنهایی که به تاریخ ایران علاقه مندند و واکاوی درونیات و انگیزه های آدمپهای بزرگ برایشان جذاب است توصیه میکنم.
        

          برای نوشتن حسم از این کتاب باید بگویم:
 دوست داشتم زیر تمام جملاتش را خط بکشم و همه ی کلماتش را چون جامی شراب سر بکشم. در تمام طول خواندنش سرمست بودم.
شخصیت امام از یک طرف و قلم نادر ابراهیمی از طرف دیگر همه چیز را فراهم کرده بود تا هر آنچه برای یک بزم رویایی احتیاج است فراهم باشد. 
خلاصه بگویم برای مست شدن یک جمله از این کتاب کافی است. من بار دیگر با سه دیدار، عاشق شخصیت و روح خمینی عزیزمان شدم✨🤍
        

          معرفی شخصیت امام  با همچین قلمی حقیقتا زیباست 
داستان عالی 
شخصیت پردازی عالی
و...

        

          برایم چنان شورانگیز بود که دیگر قلبم سینه‌ام را تحمل نمی‌کرد.

باضربات پیاپی می‌گفت: چه نشسته‌ای؟ تو خودْ امامی! 
        

          فواق العاده👌
        

          یک اثر بی نظیر و زیبا درباره حضرت امام خمینی رحمه الله علیه.
داستان کتاب، در سه دیدار و سه نوع روایت پیش میره
روایت یا دیدار اول گفتگوی ذهنی نویسنده با اندیشه و مکتب فکری حضرت امام، که در اینجا مطالب کمی سنگینه و البته به نوعی برداشت نویسنده از این مکتب هست.
دیدار دوم، داستان دوران کودکی و نوجوانی حضرت امام 
دیدار سوم ، داستان کنش های سیاسی حضرت امام و شروع تعامل ایشون با آیت‌الله مدرس و بقیه مواضع سیاسی شون.

جلد اول که خیلی خیلی دوست داشتنی و شیرین بود.
میرم سراغ جلد ۲
هر دو رو صوتی گوش میدم 
توی فیدی پلاس هست.
و توی طاقچه هم هست
و البته متنیش در طاقچه بی‌نهایت موجوده

https://taaghche.com/audiobook/74666
        

          با این کتاب عاشق مردی شدم که روحی صداش می‌زدن. توضیحی نمی‌شه داد چون واقعا زبان از بیانش عاجزه. 
        

          دهمین کتاب صفر چهار 
دوران کودکی امام و شکل‌‌گیری شخصیت وی در دامن پر مهر مادر و صاحبه خانم (عمه ایشان)، مرام و منش پدر امام و نحوه‌ شهادت ایشان، حضور امام در کلاس درس مدرس، بررسی‌ شجره ‌نامه اجداد، امام و شرحی از زندگی پدربزرگ ایشان، مراحل ‌آشنایی امام با دختر حاج ‌آقا ثقفی تا ازدواج، از جمله مواردی است که‌ محتوای این داستان را دربر می‌گیرد.
        

          #کتاب_خواندم
#جلد_اول

⭕️کتابی که خود نویسنده درباره کتاب میگوید:

....همین‌قدر می‌گویم که در عمر خویش، کاری چنین کمرشکن، درهم کوبنده و خوف‌انگیز انجام نداده‌ام، و نه، دیگر، خواهم داد.

درهم کوبنده واقعا توصیف حالت  کسی است که این کتاب را می خواند. مخصوصا دیدار نخستین جذابتر از خاطرات شفاهی و کتبی! 
درخشان ترین شخصیت داستان برای من صاحبه خانم بود. چه قدر برای تربیت نسل انقلابی نیاز به این الگو داریم🤔
مواجهه امام با مدرس هم کلاس تحلیل بود. 
قلم نادر وشخصیت امام  یعنی ملاقات دو باشکوه باهم و تولد یک دفترچه زندگی.
        

          جلد اول سه دیدار هم تمام شد و من عاشق نوشتن نادر ابراهیمی شدم! (اولین کتابی هست که از نادر ابراهیمی می‌خونم...)
هر چقدر از خوبی این کتاب بگویم کم گفته‌ام، خیلی کتاب خوبی بود.
شیوه‌ی نوشتن داستانی، تعلیق، سبک و سیاق خاصش، خلاقیت در نوشتن و حتی به تصویر کشیدن امام بزرگ ما.
حتما اگر این کتاب را نخوندید، بخونید!
        

          سوژه ی جذاب و نحوه روایت جالب و قلم نادر ابراهیمی »»» یه اثر خواندنی
بسیار لذت بردم بسیار
        

          این کتاب اولین مواجهه من با نادر ابراهیمی بود. فقط یک جمله توی ذهنم هست "چرا  اینقدر دیر نادر را پیدا کردم..."
        

          برای بار دوم
        

          سالِ ۰۱ از پاتوق کتاب خریدم و آبان۰۳ خواندنش را آغاز کردم.غیرعمدی دیر شروع کردم ولی عمدی دیر تمام کردم.دلم مزه مزه کردنِ دست پختِ نادرخانِ ابراهیمی را میخواست. جادویِ قلم او با زندگیِ روح اللهِ کبیر ترکیب شده است، پس چطور یک مرتبه سَر بکشم این شهدِ شیرین را؟!(: 
_نادر ابراهیمی مناسبِ هر سلیقه نمی نویسد ولی عمیق ومتعهدانه می نویسد.
_یک عاشقانه آرامش را هم در طولانی مدت خواندم، شاید از ویژگی های آثارش باشد.◠‿◕
        

          کتاب رو از 20 خرداد 1402 تا 30 خرداد خوندم
قسمت دیدار اول کلا برام سنگین بود اما قسمتهای مربوط به زندگینامه امام رو خیلی دوست داشتم.
کتاب صرفا زندگی نامه امام نیست حالت داستان داره ولی اگر از امام کتاب دیگه ای خونده باشین انگار میره جای بعضی درزها رو پر میکنه که قبلا نمیدونستی.
من کتاب رو دوست داشتم قلم آقای ابراهیمی برای من سنگین اما دلنشین بود...
کاش جلد سوم و مقدمه ای که قرار بود براش بنویسن رو نوشته بودن😔