در این چشم ها قدرت عجیبی است. قدرتی که می تواند جهان را زیر و رو کند...

مانند یقیه نوشته های نادر ابراهیمی دوستش داشتم ولی امامش امام نبود! امام شناس نیستم ولی همین قدر می توانم تشخیص دهم که آقا روح اللهِ نادر ابراهیمی خیلی از امام خمینی دور بود.
دیدار اول: مردی که از فراسوی باور ما می آمد که اصلا به امام شباهت نداشت ( از لحاظ محتوای سخنان ). مثلا:
 یک مریدِ تنها در جهانی چنین پر ازدحام، دلیل حقارت مراد است و نرسیدن به پای آن قله ای که هدف ماست. 
و در جایی دیگر آقای مدرس را سرزنش می کنند که تنها می جنگند. در صورتی که امام بار ها فرمودند که همه ی دنیا یک طرف باشند و من در طرف دیگر، دست از راه حق نمی کشم و 
  ما مکلف به انجام تکلیفیم و به نتیجه کاری نداریم 

روش اثبات خدا را هم در این دیدار به نظرم نمی توان به امام نسبت داد.

دیدار سوم: این دیدار را بیشتر از دو دیدار دیگر دوست داشتم و به همین دلیل به دنبال اصل ماجرا رفتم و خوب تفاوت های بسیار یافتم.
مثلا آقا روح اللهِ داستان، مرحوم مدرس را برای مجلس رفتن، سرزنش می کند. در صورتی که از سخنان امام چیزی دیگری برداشت می شود:
 ... آنها از مدرس مي‌ترسيدند. مدرس يك انسان بود. يك نفري نگذاشت پيش برود كارهاي او راتا وقتي كشتندش، يك نفري غلبه مي‌كرد بر همه‌ي مجلس، بر اهالي كه در مجلس بودند غلبه مي‌كرد، يك نفري، يك نفري تا توي مجلس نبود ( من آن وقت مجلس رفتم، ديدم، براي تماشا، بچه بودم، جوان بودم، رفتم) مجلس آن وقت تا مدرس نبود مثل اينكه چيزي در آن نيست، مثل اينكه محتوا ندارد. مدرس با آن عباي نازك و با آن ـ عرض بكنم ـ‌ قباي كرباسي وقتي وارد مجلس مي‌شد ـ ‌يك مجلس ـ طرحهايي كه در مجلس داده مي‌شد،‌آن كه مخالف بود مدرس مخالفت مي‌كرد و مي‌ماساند مطلب را...
 البته این فقط یک مثال است از تناقضات صحبت های امام با شحصیت آقا روح الله درباره ی آقای مدرس.

تصمیم ندارم تک تک اشکالات کتاب را بیاورم.
 فقط این که آقا روح الله بیشتر از این که امام باشد، انگار خود نادر ابراهیمی است.
و این که برای شناختم امام اوصیکم به خواندن سخنان و نوشته های خودشان.
 اکنون که من حاضرم، بعض نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.
        

          بسم الله
کتابی سنگین و البته زیبا در وصف امام خمینی (ره) 
به دوستداران امام خوندنش پیشنهاد میشه، برای آشنایی بیشتر با زندگی و اندیشه های ایشون
من کتاب رو دوست داشتم اما بخش های مربوط به دیدار اول خیلی برام دلچسب نبود و بعضی قسمت هاش فهمش سخت بود
و اینکه بنظرم امام رو فردی گوشه گیر نشون داده بود
نمیدونم آیا واقعا همینطور بوده یا نه؟


        

          دوستان دیگر یادداشت‌های خوبی نوشته‌اند برای این کتاب، بنظرم با توجه به اهمیت نادر ابراهیمی در ادبیات معاصر، از اون کتاب‌هایی هست که باید خوندش.

دیدم آدم‌هایی رو که سعی میکنند با تمسخر، شخصیت امام رو زیر سوال ببرند، ولی بنظرم بعنوان یه ایرانی حتا غیر مسلمان، باید آشنایی با این شخصیت والا و موثر در تاریخ معاصر داشته باشیم، البته با منابع دست اول تر نه برداشت‌های گتره‌ای از رسانه‌ها
        

          عجیب بود ، نبود؟🗿
        

          در عین حال که داستان زندگی امام خمینی هست در همون حال روایت تفکر ناب اسلامی و عرفانی هست.
سوال ها و جواب ها  در متن داستانی کتاب هم به فکر فرو می‌بره و هم لذت بخش.
        

          #معرفی_کتاب
راستش را بخواهید من یکی از طرفداران پروپاقرص قلم نادر ابراهیمی هستم. نثرش همان است که دلم می‌خواهد ، انگار کلمات را بادقّت و وسواس کنار هم می‌چیند و آن‌ها را با چاشنی مهر ، عشق و محبت به هم متصل می‌کند . فکر می‌کنم  این جادوی نثر نادرخان است که حتی کتابهایی که داستان عاشقانه ندارند را هم تا جایی که می‌تواند ساخته و پرداخته می‌کند و تا از لطافت جملاتش مطمئن نشود به مخاطب تقدیم نمی‌کند .
سه دیدار هم از این قاعده مستثنی نیست .

 این کتاب ابعاد مختلف شخصیتی روح‌الله جوان را در قالب داستان بیان می‌کند ، آن هم چه داستانی ...

روح‌الله جوانی که در این کتاب میشناسیم همان نیست که از قبل می‌شناختیم ؛ ابعاد شخصیتی مختلفش در این کتاب به شیوه‌ای هنرمندانه بررسی می‌شود و در نهایت می‌شود همان امام خمینی (ره) خودمان . 

این کتاب صرفاً تاریخ نیست ، حقایقی تاریخی است که در قالب داستان بیان شده و طبیعتاً المان‌های داستان و تخیل هم در آن دخیل بوده . بنابرگفته نویسنده آنها که واقعیت را می‌خواهند نه حقیقت را، و طالب واقعیات تاریخی هستند نه حقایق انسانی ، می‌توانند بی‌دغدغه‌ی خاطر ، به بهترین تاریخ‌ها مراجعه کنند .

🖇️اگر مردی در تبعید ابدی ، بر جاده‌های آبی سرخ و آتش بدون دود را خوندین و دوست داشتین ، حتماً از خوندن این کتاب هم لذت می‌برید .

        

          به قول خود نویسنده
درهم کوبنده، خوفناک، کمرشکن

درس معرفت‌شناسی می‌دهد آقای ابراهیمی.
کاری که در کتب تخصصیِ دینی پیدا می‌شود ، او در قالب داستان درآورده.
به قول دوستان دیگر قلم‌شان «مسحور‌کننده» است.
        

          درمورد قلم بی نظیر نادر ابراهیمی هرچی بگم کمه.
این کتاب دو جلدش فوق العاده س،من از وقتی خوندمش دیدم نسبت به این بزرگ مرد زمین تا اسمون فرق کرده.فکر نمیکنم در رابطه با زندگی ایشون کتابی داشته باشیم که به پای این برسه
از جمله کتابایی که میتونم با خیال راحت به همه توصیه کنم.
فقط 
صد حیف که جلد سومش چاپ نشد...
        

          حقیقتا تا به حال از این دریچه که نادر امام خمینی را دیده و نوشته، به امام فکر نکرده بودم.
دیدار اول، به نوعی مکاشفه نادر از دیدار با امام خمینی است. کسی که برای او یک مراد کامل است که سالیان سال دنبالش می‌گشته و انقدر گشته و نیافته که گویی ناامید شده و حال از پشت پنجره کلبه رو به دریایش، او را می‌بیند که از میان امواج سر بیرون آورده
دیدار دوم بیشتر دیدار با دوران کودکی و پیشینه خاندان امام است و در دیدار سوم به سراغ دوران جوانی و اندیشه‌های امام در آن دوران می‌رویم
فصل اول کتاب یک شاهکار به تمام معناست...
مشتاقم هرچه زودتر جلد دومش را هم بخوانم ان شاء الله
        

          با همه وجود سعی کرده بود امام را بفهمد...
        

          امامی که در این کتاب توصیف شده است، اگرچه جالب و باورپذیر باشد، تقریبا ارتباطی با امامی که می‌شناسم ندارد. بیشتر، شخصیت آرمانی نادر ابراهیمی است و البته آرمان‌های نادر ابراهیمی بسیار دلپذیر هستند. امام او می‌گوید:

مرا هیچ‌کس به هیچ‌کس وعده نداده است؛ اما شاید، شاید طلیعه‌دار آن سپاهی باشم که فرمانروایش، دورزنان دورزنان، از گذشته به آینده خواهد رفت، از آینده به حال خواهد آمد تا گذشته را به سمع حال برساند.
        

          کتاب را شهریور سال ۷۸ خواندم. هر دو جلدش را. براساس یادداشت‌هایم هر جلدش را در یک‌روز خوانده‌ام. همان‌روزها که تازه آمده بود. گمان می‌کنم بنابود جلد سومی هم داشته باشد. کسی از اطرافیانم شاگرد نادر ابراهیمی بود و کتاب‌هایش را داشت. من هم‌ می‌خواندم.
کتاب درباره امام خمینی است. ادبیات کتاب مثل چندکتاب دیگر از نادر ابراهیمی  حماسی است. برخی تصویرهایش هم‌چنان در برابر چشمم هستند.
        

          قلم توصیفی نادر ابراهیمی که بی نظیره
حالا ترکیب توانایی نویسندگی نادر ابراهیمی و جذابیت و ابهت شخصیت امام خمینی ره شده این کتاب
خواندنی ست
برخی ویژگی های شخصیتی امام ره رو خیلی ملموس میشه در داستان درک کرد مثل ظلم ستیزی و ستم ناپذیر بودنشون
        

          برای خویش هیچ مرید نمیخواهم 
برای گذشتگان میخواهم ؛ برای آن ها که خوب ترین پیام ها را ، چون بوته های بسیار گل محمدی غرق عطر برای آدمیان آورند ؛ اما آدمیان ندانسته آن بوته ها را در شوره زار انداختند و رفتند تا {همان بوته ها} را ، عیناً ، در آینده بیابند و ببویند 
        

          بیشتر آنچه درباره امام خمینی شنیده ایم راجع به بیست سال انتهای زندگی ایشان است. اما در سه دیدار نادر ابراهیمی ما را به کودکی و نوجوانی و جوانی ایشان میبرد. انگیزه ها و دغدغه های این مرد. نوع نگاه او به زندگی و همه انچه باعث شد روحی جان به آقا روح الله و بعد تر به امام خمینی تبدیل شود. دیدار با آدمهای بزرگی که باعث وسعت دید او شدند. و حضور در برهه ای از تاریخ ایران که با تمام ناکامی هایش برای حاج آقا روح الله درس بود و تجربه. 
همزمان با قدم زدن در کوچه پس کوچه های کودکی و جوانی امام خمینی   گاهی سیری در آفاق و انفس میکنیم و در کنار پیر و مرادی دنیا دیده پر و بالی میزنیم و زیستن را یادمیگیریم.
سه دیدار را به تمام آنهایی که به تاریخ ایران علاقه مندند و واکاوی درونیات و انگیزه های آدمپهای بزرگ برایشان جذاب است توصیه میکنم.
        

          برای نوشتن حسم از این کتاب باید بگویم:
 دوست داشتم زیر تمام جملاتش را خط بکشم و همه ی کلماتش را چون جامی شراب سر بکشم. در تمام طول خواندنش سرمست بودم.
شخصیت امام از یک طرف و قلم نادر ابراهیمی از طرف دیگر همه چیز را فراهم کرده بود تا هر آنچه برای یک بزم رویایی احتیاج است فراهم باشد. 
خلاصه بگویم برای مست شدن یک جمله از این کتاب کافی است. من بار دیگر با سه دیدار، عاشق شخصیت و روح خمینی عزیزمان شدم✨🤍
        

          برایم چنان شورانگیز بود که دیگر قلبم سینه‌ام را تحمل نمی‌کرد.

باضربات پیاپی می‌گفت: چه نشسته‌ای؟ تو خودْ امامی! 
        

          یک اثر بی نظیر و زیبا درباره حضرت امام خمینی رحمه الله علیه.
داستان کتاب، در سه دیدار و سه نوع روایت پیش میره
روایت یا دیدار اول گفتگوی ذهنی نویسنده با اندیشه و مکتب فکری حضرت امام، که در اینجا مطالب کمی سنگینه و البته به نوعی برداشت نویسنده از این مکتب هست.
دیدار دوم، داستان دوران کودکی و نوجوانی حضرت امام 
دیدار سوم ، داستان کنش های سیاسی حضرت امام و شروع تعامل ایشون با آیت‌الله مدرس و بقیه مواضع سیاسی شون.

جلد اول که خیلی خیلی دوست داشتنی و شیرین بود.
میرم سراغ جلد ۲
هر دو رو صوتی گوش میدم 
توی فیدی پلاس هست.
و توی طاقچه هم هست
و البته متنیش در طاقچه بی‌نهایت موجوده

https://taaghche.com/audiobook/74666
        

          با این کتاب عاشق مردی شدم که روحی صداش می‌زدن. توضیحی نمی‌شه داد چون واقعا زبان از بیانش عاجزه. 
        

          سالِ ۰۱ از پاتوق کتاب خریدم و آبان۰۳ خواندنش را آغاز کردم.غیرعمدی دیر شروع کردم ولی عمدی دیر تمام کردم.دلم مزه مزه کردنِ دست پختِ نادرخانِ ابراهیمی را میخواست. جادویِ قلم او با زندگیِ روح اللهِ کبیر ترکیب شده است، پس چطور یک مرتبه سَر بکشم این شهدِ شیرین را؟!(: 
_نادر ابراهیمی مناسبِ هر سلیقه نمی نویسد ولی عمیق ومتعهدانه می نویسد.
_یک عاشقانه آرامش را هم در طولانی مدت خواندم، شاید از ویژگی های آثارش باشد.◠‿◕