ژوزه ساراماگو در رمان خود کابوسی هولناک را باز می آفریند . جامعه شهری پیشرفته ای با همه امکانات ناگهان به بربریت باز می گردد و کل ساختار زندگی جمعی به انحطاط کشیده می شود .رشته های الفت و تعهد از همه می گسلد و یکی یکی از بین می رود. دقت موشکافانه در سبک و ساختار نوشتن ، حذف علائم نقطه گذاری عدم تطابق زمان ها خواننده را وا می دارد تا در هر لحظه به ظرایف معنی بیندیشد . نتیجه رمانی است عمیق ، تفکر بر انگیز ، و کتابی در طی سالهای اخیر سابقه نداشته است . رمانی عمیق و تکان دهنده ، در عین حال که کاملا خیالی به نظر می رسد ، تصویری هولناک از واقعیت است.