وقتی می‌نوشتم سبک می‌شدم. صفحه‌ی سفید کاغذ بهترین کسی بود که حرف‌هایم را گوش می‌کرد.

از زمانیکه همه روابط خودم را با دیگران بریده‌ام میخواهم خودم را بهتر بشناسم.

زندگی همینه که هست، اگه سخت بگیری، اونم بهت سخت می‌گذرونه. این ماییم که بهش ارزش میدیم. با همه‌ی کمبودهایی که این دنیا داره، زیبایی‌های خودش رو هم داره. نباید از زندگی زیاد انتظار داشته باشیم. نمیشه باهاش جنگید!

شکوه از هر چه و هر کس به خدا کردم گله از کار خدا را به که باید گفت؟