یادداشتی بر دکتر جکیل و آقای هاید:

نوشتن از این کتاب، بدون لو دادن معمای آن، کاری بسیار سخت است. پس من خودم را راحت‌ می‌کنم و یادداشتم را با چاشنی اسپویل می‌نویسم.

آزمایشگاهی شخصی، و مردی که نمی‌داند با نیمه‌‌ی شر خود چه کند. او که درگیر جنگ خیر و شر درونی‌ست، تصمیم می‌گیرد خود را از شر خود خلاص کند. بنابراین دکتر جکیل، به آقای هاید تبدیل می‌شود. بسیار کوچک‌اندام‌تر، نحیف‌تر، پست‌تر و البته بدذات‌تر. او می‌خواست بداند آیا می‌شود خود را از شر جدا کرد؟ اما سؤال اصلی‌تر این است که اگر به شر، آزادی دهیم، چه بر سر ما خواهد آمد؟
در ابتدای رابطه‌ی تنگاتنگ دکتر جکیل و آقای هاید، جکیل که قدرت‌مندتر و پرورش‌یافته است، حق انتخاب دارد هاید را هر زمان به جکیل تبدیل کند. اما هاید دیگر در قفسی که پس از یک عمر طعم آزادی را چشیده است، دوام نمی‌آورد؛ پس رشد می‌کند، کاراکترش شکل می‌گیرد، و جکیل را ضعیف و ضعیف‌تر می‌کند. شری که در ابتدا کوچک و پست است، با وسوسه کردن جکیل او را از پا در می‌آورد، منزوی‌اش می‌کند و در نهایت این جکیل است که برای نابودی هاید، خودش را از میان برمی‌دارد. 

در طول رمان راوی خواننده را نه با جکیل، که با دوست و وکیل‌اش، آقای آترسن هم‌راه می‌کند. جکیل خود هم قهرمان و هم ضدقهرمان است، اما او در نهایت یک انسان است در تقلای رسیدن به کمال. جکیل پرسش‌گری‌ست که پاسخ در خودش نهفته است. او با مجال دادن به شر و تبدیل کردن آن به یک کل، آسیب‌هایی بر خود و دیگران می‌زند که جبرانی ندارند. 
او که در ابتدا درصد کمی از شر را در خود واقعی‌اش حس می‌کرد و با همان در جنگ بود، در پایان درصد کمی از خود واقعی‌اش باقی می‌ماند.
فصل طلایی رمان، فصل آخر آن است، نامه‌ی جکیل به آترسن.

نوشتن از دوگانگی خیر و شر و تقابل این دو، امری تکراری در ادبیات است؛ اما خلاقیت و نوآوری این موضوع را هم‌چنان خواندنی نگه داشته‌است. 
پس اگر به تصویر دوریان گری و حتی فرانکنشتاین علاقه‌مندید، بی‌معطلی این کتاب سبک اما ماندگار را مطالعه کنید.
        

          باورتون میشه؟ رمان مصور، اون هم یکی از داستان‌های جذاب علمی تخیلی و اون هم به فارسی! داستان جذاب همراه با تصویر گری خوب، فقط کاش تصاویر مثل کمیک‌های آمریکایی رنگی و بر روی کاغذ گلاسه بودند!
        

          من وقتی ابتدایی بودم کتاب رو گرفتم، چندین بار از اول کتاب رو شروع کردم ولی هربار نمی‌تونستم از یه جایی در صفحات اولیه به بعد رو ادامه بدم (‌ برای منِ دبستانی مناسب و جذاب نبود اوایل کتاب ) اگه شما هم دچار همین مشکل شدید پیشنهاد می‌کنم یا خوندنش رو موکول کنید به زمان های بعدتر و یا تلاش کنید حداقل تا نصف کتاب پیش برید که داستان جذابی در انتظارتون خواهد بود *-*
        

          از اون داستان‌هایی بود که تا تمومش نمی‌کردم، نمی‌شد کتاب رو ببندم. :)
        

          فرشته و شیطان، خیر و شر، انسان خوب و انسان بد، همیشه بودن و همیشه راجع بهشون حرف زده شده و همیشه هم راجع بهشون بحث خواهد شد. حالا یا یونگ تعریفش می‌کنه، یا هالک و دکتر بنر مارول یا خودمون تو لحظات تاریک زندگیمون تجربش می‌کنیم. 
اگه کتاب کلاسیک، به معنای اینکه مفاهیمش در تمامی دوران‌ها صدق می‌کنه یک مثال داشته باشه، اون مثال دقیقا همین کتابه!
        

          قبلا هم کتاب‌های فانتزی خونده بودم و حقیقتا بیشتر از اون ها لذت بردم تا این کتاب. این کتاب جدای از ژانر فانتزی یک حقیقت عینی که هر شخص دو نفر هست(ترکیب خیر و شر) رو به ما نشون داد. امیدوارم هیچوقت شخصیت شر آدم‌ها به شخصیت خیرشون پیروز نشه...
        

          خوب و بد، خیر و شر، سفید و سیاه همیشه بوده و هستند. 
مبارزه‌ای همیشگی بین خیر و شر...
و این ما هستیم که با تصمیماتمان تعیین میکنیم که کدام یک را برگزینیم
        

          کتاب جذابی بود. آخرش غیرمنتظره‌تر تموم شد و این کمی جذابیتش رو بیشتر کرد.

        

          ساعت‌ها کنار بخاری نشستم و تمام‌اش کردم، به‌طوری که سمت راست صورتم داغ شده بود.