الکساندر دوما به زیبایی احساسات خواننده رو درگیر میکنه، شادی، غم، اضطراب، هیجان، عصبانیت و انتقام.

      

        برای بار دوم هست که این کتاب رو میخونم ،کتابی مختصر و مفید.خلاصه ای ارزشمند از مجموعه موضوعات روانشناسی که به زیبایی در این کتاب  گنجانده شده است. در دنیای پر دغدغه امروز که خودمون رو فراموش کردیم و ربات وارانه روزهای تکراری رو یکی پس از دیگری پشت سر میزاریم می‌تونه بسیار کمک کننده باشه. نویسنده به ما گوشزد میکنه که زندگی مجموعه‌ای از داشته‌ها و نداشته‌هاست ، قدر زمان حال رو بدونیم  و از همه مهمتر خودمون رو دوست داشته باشیم.
      

        همیشه زندگی آن طور که ما می‌خواهیم و  انتظارش را داریم پیش نمی‌رود. و این جاست که سرنوشت قدرت نمایی میکند، واقعا سرنوشت چیز عجیبی ست، گاهی ما را به عرش و گاهی به فرش می‌کشاند.
      

        شاهکاری دیگر از تولستوی 
ایوان ایلیچ شاید به تنها چیزی که فکر نمی‌کرد مرگ بود...
اما چقدر غمناک به سراغش آمد زمانیکه در اوج قدرت و موفقیت بود...
مرگ حقیقتی غیر قابل انکار، غریب و ناشناخته ولی تلخ و واقعی...
      

        کتاب جذابی بود.
همهٔ ما برای یک بار هم که شده حسرت زندگی دیگران رو داشتیم. شخصیت داستان مثل هر انسانی دیگه در دام حسرت و مقایسه میفته.مقایسه‌ای که در دنیای پر دغدغه امروز باطن زندگی خودمون رو با ظاهر پر زرق و برق زندگی دیگران مورد مقایسه قرار میدهیم  و این جاست که میگن، مقایسه دزد آرامش و خوشبختی ست .
یادم مون میره که ما نه از دیگران عقب تریم و نه جلوتر....
این مسیر و نوع زندگی مختص ماست با چالش‌هایی خاص برای ما، بالا و پایین داره مثل هر زندگی دیگه.
خوشبختی اونجاست که خودمون  رو دوست داشته باشیم هر جور که هستیم با تمام ویژگی‌های مثبت و منفی.
و به یاد داشته باشیم هیچ زندگی عاری از کمبود و نقص نیست...
 یکی پول داره، سلامتی نداره
یکی سلامتی داره، پول نداره
یکی دوچرخه داره، پا نداره
یکی پا داره، دوچرخه نداره
یکی، یکی،یکی....
      

        سووشون  با گذشت سالها، هم چنان حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
در این اثر ارزشمند دغدغه‌های زندگی فردی و اجتماعی یک بانوی تحصیلکرده ایرانی به زیبایی هر چه تمام‌تر به تصویر کشیده شده است. زنی که تلاش کرد با وجود تمام ناملایمت‌ها قوی بماند...

      

        جدا از مذهب و سیاست و...
چیزی که بسیار مهمه اینه که:
مواظب حرفها و قضاوت هامون باشیم
چرا که خوب یا بد بودنش ممکن است آینده یه نفر را به کلی تغییر دهد.
آدم خوب را بد
و آدم بد را خوب
مراقب باشیم که با گفته هامون انسان‌ها را بد نکنیم، آینده انسان‌ها را تباه نکنیم 


      

        اگر چه در ابتدای داستان بر انزوا و تنهایی تاکید می‌شود اما رفته رفته این دیدگاه تغییر کرده و در پایان انسان‌ها را جزئی از یک کل بزرگتر
 به نام بشریت می‌داند و اینکه ما جدا از جامعه و اجتماع نیستیم.
      

        دوست قدیمی ظفر، صبر است.
چقدر این جمله نکته داره، یکی از کلیدی ترین رمزهای پیروزی همین داشتن صبر است.
      

        جای خالی سلوچ 
از پدر می گوید... از ستون خانواده...
از رنج مادر می‌گوید... مادری که در نبود پدر هم باید پدر باشد هم مادر...
از فقر می‌گوید... فقری که دامن گیر روستاییان ست...
از کودک همسری می‌گوید...
از مهاجرت می‌گوید...
تلخ و تکان دهنده...

      

        If you’ve found meaning in your life, you don’t want to go back.
The truth is . . . once you learn how to die, you learn how to live.
      

        موری: پادزهر فقر، تحصیل است.
چقدر این جمله رو دوست داشتم، بسیار پر مفهوم و زیبا.
      

        جای تأسف داره اینکه یه خارجی از خودت بهتر کشورت رو بشناسه، و از تمام نقاط ضعف و قوت مردم و حکومتت آگاه باشه، و راجع به مسائلی تحقیق و تفحص کنه که حتی خود مردم آن دوران ازش بی اطلاع بودن.
هر ایرانی برای یکبار هم شده باید این کتاب رو بخونه.
      

        کلیدر یکی از آثار فاخر ادبیات داستانی  است که حکایتی تمام نشدنی از ظلم به رعیت و مردم را به زیبایی بیان می‌کند. تاریخ مدیون گل محمدها،مارال‌ها، بیگ محمدها، خان عموها، بلقیس‌ها، زیورها، ستارها و شیروها ست، کسانی که برای مبارزه با ظلم  از جانشان مایه گذاشتن. 
به تاریخ پنجشنبه ۱۴۰۳/۶/۸ سفر من به کلیدر به پایان رسید.
به همهٔ شما، کتاب دوستان عزیز پیشنهاد میکنم از خوندن کلیدر غافل نشید.

      

        دشوار نیست قهرمان شدن...
دشوار است قهرمان ماندن...