بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

مربع های قرمز: خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا از کودکی تا پایان دفاع مقدس

مربع های قرمز: خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا از کودکی تا پایان دفاع مقدس

مربع های قرمز: خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا از کودکی تا پایان دفاع مقدس

4.2
62 نفر |
27 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

20

خوانده‌ام

161

خواهم خواند

78

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب می‌باشد.

ید مهدی من را روی زمین خواباند. تا تنم به خاک رسید، چشم هایم دوباره بسته شد. فقط گرمی بوسه اش را روی پیشانی ام حس کردم. دوید و از من دور شد. صداهای دور و برم کم رنگ می شد. در خلسه سنگینی فرو رفتم. نفهمیدم چقدر در آن حالت بودم که سرفه ای پرخون خیزاند و خواباندم. دوباره به جان دادن افتادم. روی زمین پا می کشیدم. با هر حرکت، چاله ای که زیر پایم درست شده بود، گودتر می شد. نمی دانم چند جان داشتم که خلاص نشدم. از هوش می رفتم و به هوش می آمدم. دوباره به التماس افتادم: - خدایا غلط کردم گناه کردم!

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به مربع های قرمز: خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا از کودکی تا پایان دفاع مقدس

نمایش همه

لیست‌های مرتبط به مربع های قرمز: خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا از کودکی تا پایان دفاع مقدس

نمایش همه

یادداشت‌های مرتبط به مربع های قرمز: خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا از کودکی تا پایان دفاع مقدس

            کتاب رو تماما با صدای حاج حسین در ذهنم می‌شنیدم. این هم که کتاب کسی که می‌شناسید را می‌خوانید لذت خودش را دارد.
به عنوان خاطراتی برای درک جنگ و انقلاب کتاب قوی ای نیست، البته از این رو که حاج حسین، چندان سنی نداشته و پست و مقام خاصی نداشته و اینکه اوایل جنگ را هم به همان دلیل کم بودن سن و سال کامل از دست داده است. اما در نقطه‌ی مقابل تا دلتان بخواهد، عاطفی و اشک و آه دار است. حسابی اشک آدم را می‌آورد دم مشکش و روح و روان شما را می‌لرزاند. به همان نسبت که نوجوان دید فنی و تاکتیکی از جنگ ندارد ولی تا دلتان بخواهد لطافت روحی دارد.
قسمت آخر کتاب که به قرارگاه نوح بر می‌گردد هم خاطرات و گفته ها و عکس های دست اولی داشت که من تا به حال ندیده بودم و اطلاع چندانی هم از فعالیت های قرارگاه نوح نداشتم.
ای کاش حاج حسین و افرادی مثل ایشان که پس از جنگ فعال بوده‌اند و نرفته‌اند پی کاسبی و زندگی و ... به این سال ۶۷ که می‌رسند یا خاطرات را تمام نکنند یا در کتاب دیگری منتشرش کنند. پر واضح است که این حرف راجع به همه‌ی رزمندگان سال‌های  دفاع مقدس صادق نیست.
والسلام