مرگ ایوان ایلیچ
این رمان [کوتاه] به لحاظ ایجاز و از نظر بهره گیری از کوتاه نمایی نمایشی (دراماتیک) اثری است استادانه. خواننده به سرعت درمی یابد که برای تماشای بستر آشنای مرگ در قرن نوزدهم با ژرفنمایی (پرسپکتیو) معمول روبه رو نیست؛ این جا به چشم برهم زدنی خود را در واقعیت های مربوط به خویشتن غوطه ور می بیند؛ ناگزیر به پایین می نگرد و نظاره گر مردی می شود بی فریادرس که بی هیچ عزّت و شوکتی به صخره ای چنگ انداخته است. بالاتر، اندکی دور از دسترس این مرد، تمامی آن چیزهایی قرار دارد که زمانی مای? امن و سلامتش بوده؛ خانه، خانواده، شغل و جامعه. و در پایین گردابی از تاریکی، تاریکی دوّار.
بریدۀ کتابهای مرتبط به مرگ ایوان ایلیچ
نمایش همهیادداشتهای مرتبط به مرگ ایوان ایلیچ