یادداشت‌های mahan (58)

          من کتاب رو دوست داشتم واقعا با اینکه هیجانی نبود اما تلقین میشدم‌ که هی ادامه بدم و خیلی برام جذاب بود مخصوصا موقع خوندن‌ خاطرات لیلی با اتلس‌ توی دفترچه‌ش خیلی لذت بردم، درکل کتاب خوبی بود.
        

          کتاب جذابی بود، مثل بقیه ی آثاری که از کریستی‌ خوندم این هم واقعا به دلم نشست‌  و لذت بردم. قلم آگاتا توی این داستان رو دوست داشتم، اول قبل از اینکه قتل اتفاق بیفته انگیزه قتل‌ رو به یکی از شخصیت ها قالب‌ کرد‌ ولی بعدش قاتل رو یکی دیگه معرفی کرد و این کارش‌ رو دوست داشتم جالب بود. داستان کوتاهی بود و ارزش خوندن داشت پیشنهاد میشه.
        

          خب به امید دل بستم‌ کتابی بود که تا چند وقت پیش خیلی ترند بود و البته هست، باید بگم همون‌طور که بقیه میگفتن غمگین بود و داستان زیادی داشت و تجربه ی‌ خوبی بود، ولی چرا سه ستاره؟
خب اولین دلیل روند کند داستان بود، جوری که بعضی روز ها اصلا سراغش نمی‌رفتم و خسته‌ شده بودم و به نظرم دیگه تهش‌ حداقل باید ۳۶۰ صفحه می‌شد نه ۵۰۰ صفحه. اگه ریدینگ اسلامپ شدین سمت این کتاب نرین‌
دومین دلیل اینکه دوست داشتم نویسنده بیشتر راجع‌ به بیماری های اعضای اکیپشون‌ توضیح بده ولی خب اینطوری نبود.
درکل ارزش داره‌ و قشنگه‌ برای یه بار خوندن خوبه
        

          داستان راجع‌ به مردی کره ای و قاتل هستش‌ که‌ تنها لذت زندگیش قتله، حالا چند سالی هستش‌ که از قتل فاصله گرفته و کم کم‌ آلزایمر به سراغش میاد و شروع به به یاد آوردن خاطرات‌ قتل هایی که قبلا مرتکب‌ شده میکنه.

به نظرم کتاب جالبی بود، موضوع متفاوتی‌ داشت و برای یه بار خوندن خوب بود.
نظرم اینه که کتاب رو با صدای هوتن شکیبا گوش‌ بدید چون‌ جذابیت داستان رو صد برابر میکنه.
        

          حس میکنم من این مجموعه رو تموم نکردم، این مجموعه من رو تموم کرد.
واقعا واقعا واقعا خوب بود.
هیچوقت فراموشش نمیکنم، هوش پیپ، عشق راوی، رفاقت‌ کارا، همه‌ش خاص‌و دوست داشتنی بود. 
اصلا راجع‌ به خوندنش‌ تردید نکنین‌ و هر جا بودین کتابش رو بخرین‌ چون پشیمون‌ نمیشین‌

پ.ن: سریالش هم ساخته شده
        

          در ظاهر یه کتاب عاشقانه و ساده‌ست، ولی پشتش اضطراب، ترس از قضاوت،و شکستگی غرور پنهان شده.
خب دروغ چرا، قشنگ بود ولی از داستایفسکی یکم انتظار بیشتری داشتم و میخواستم که حداقل بتونم بهش چهار ستاره رو بدم ولی خب از اون چندتا کتابی که ازش خوندم این یکی رو کمتر دوست داشتم.
داستان جالب بود ولی خط یکنواختی داشت و ممکنه‌ کمی خسته کننده باشه براتون، برای یه بار خوندن خوب بود.
        

          (🇷🇺) داستان درمورد دکتری به اسم آندری رگین هستش که مسئول یه بخش روانی توی روسیه‌ست. دکتر نسبت به وضعیت بیماران‌ بی تفاوت است اما داستان با گفت و گوی‌ فلسفی بین دکتر و ایوان گرانوف که مبتلا به پارانویا‌ هستش‌ آغاز می‌شه.

خب به نظرم کتاب پیچیده‌ ای بود و خیلی باید تمرکز میکردم موقع خوندنش( اصلا تمرکز نداشتم) ولی باز هم از جذابیت‌ داستان ‌ ‌و پیام داستان کم نمیکنه. اولین کتابی از چخوف بود که خوندم و قلمش‌ رو دوست داشتم. (پیشنهادم اینه‌ موقع‌ خوندنش‌ اسم شخصیت ها رو یادداشت کنین.)
        

          (🇺🇸)کتاب خوبی بود واقعا ایده‌ جالبی داشت و‌ به کتاب پنج قدم فاصله خیلی شبیه بود. ۲۰۰ صفحه ی اول کتاب عالی بود ولی دیگه صد صفحه ی آخر داستان داشت افت میکرد‌. ژانر غمگینی‌ داشت ولی خب فیلمش‌ از کتابش‌ غمگین تر بود. در کل پیشنهاد میکنم مخصوصا اگر ‌ هردو در نهایت می‌میرند و پنج قدم فاصله رو خوندید، این کتاب واقعا پیشنهاد خوبیه.
        

          (🇺🇸)من زیاد کتاب با این ژانر نخوندم ولی پنج قدم‌ فاصله واقعا یکی از بهترین ها بود، عشقشون‌ خیلی پاک و قشنگ بود.
داستان درمورد دوتا نوجوون‌ هستش‌ که از یک بیماری مشترک رنج میبرند‌ و توی‌ بیمارستان باهم آشنا میشن و داستان شروع میشه .
درکل همه چی خوب بود‌ از شخصیت پردازی بگیر تا پایان بندی و ترجمه.
حتی با وجود فونت ریز کتاب، خوندنش‌ واقعا لذت بخش بود و خسته نمی‌شدم.
        

          (🇲🇽)خیلی خوب بود فقط چرا انقدر کوتاه بود؟ می‌تونست‌ طولانی تر باشه. بگذریم، بذارید‌ توصیفش کنم، داستان اینجوریه که انگار‌ نویسنده شمارو‌ دعوت میکنه‌ که‌ توی داستانش‌ نقش بازی کنید و سناریو ها رو بهتون میده‌. نصف جذابیت کتاب به همین بود.
و اینکه‌ توصیفات، ترجمه، قلم،احساسات و.. همه چی به اندازه بود و درکل راضی بودم
یک و نیم نمره هم کم کردم بخاطر کوتاه بودن داستان و اینکه‌ کتابی نیست که بخوام دوباره بخونم ولی ارزش خوندن رو داشت.
        

          (🇲🇽)حقیقتا کتاب رو بدون‌ دونستن‌ موضوع خریدم، فقط چون راجب مکزیک بود و خب مکزیک کشور‌ مورد علاقمه. به هرحال از خریدش پشیمون نیستم چرا که‌ خیلی هیجان انگیز و خوب بود.‌ شخصیت پردازی، قلم خوب و توصیفات چندش کتاب خیلی قوی هستند. گول جلد رو نخورین و توقع یه کتاب ترسناک رو نداشته باشین، همون ژانر گوتیک بیشتر مناسبشه. درکل  پیشنهاد میشه بخونید
        

          (🇷🇺)‌دومین کتابی‌ که از داستایفسکی خوندم و این یکی هم‌ محشر بود. و فقط سوال اینجاست‌ که چجوری یه آدم میتونه انقدر‌ واقعی احساسات دوتا شخصیت خیالی‌ رو به رخ بکشه؟‌ بخونیدش‌ همین.
        

          (🇺🇸)خیلی قشنگ بود، قلم نویسنده، هیجان، شخصیت پردازی و درکل نویسنده سعی کرده بود که کتاب با کمترین‌ نقص به دست خواننده برسه
        

          محشر بود، درست مثل جلد اول
        

          (🇺🇸)واقعا کتاب رو به زور تموم کردم اصلا خوب نبود، ترجمه هم که یه عالمه ایراد داشت، از میلکان بعید بود
        

          (🇬🇧)محشر بود، واقعا دوستش داشتم و خوشحالم که خوندمش واقعا بهم چسبید مخصوصا توی تعطیلات .
        

          (🇫🇷)همه باید این کتاب رو بخونن واقعا معرکه‌ بود، قلم ژان تولی خیلی خوب بود ترجمه هم ایرادی نداشت و روند داستانی عالی بود. داستان هم که واقعا یکی از عجیب ترین و ترسناک ترین داستان های تاریخی بود که خوندم و درکل پیشنهاد میشه حتما بخونیدش
        

          (🇺🇸)کتاب خوبی بود، چه از لحاظ روند داستانی چه از لحاظ شخصیت و پردازی و.... مخصوصا ترجمه ی کتاب که واقعا خوب بود.
این جلد رو به اندازه ی جلد قبلی دوست نداشتم ولی باز هم ارزش خوندن داشت.
درکل از خوندنش لذت بردم ولی این هم بگم که کتابی نبود که دوباره بخوام بخونمش، بعضی جاها از داستان خسته میشدم.
        

          (🇮🇷)بیش از اندازه خوب بود. اگر میدونستم انقدر خوبه واقعا زودتر میخوندمش. و قطعا هم بعد از یه مدت دوباره بازخوانی میکنم‌. چون دلم خیلی تنگ میشه. مخصوصا برای اکیپ باحالشون توی تیمارستان.
        

          (🇷🇺)اولین باری بود که از داستایفسکی خوندم، و واقعا قشنگ بود و ارزش خوندن رو داشت .  داستان ساده ای داشت اما مکالمه ها و دیالوگ ها خیلی قشنگ بودن.