یادداشت‌های مسعود میرزینلی (11)

          دوران راهنمایی بود که این کتاب رو خوندم هنوز هم فکر کردن بهش شیرین و لذت بخشه برام.
        

          فوق‌العاده است.
بعد از یک جنایت ( شخصیت آنرا خدمت به خلق میداند ) درگیر مکافات میشود .شخصیت پردازی که ویژه ترین توانایی داستایفسکی است در این کتاب بیش از هر کتابی که از او خواندم خودش رو نشون میده و بی همتاست.
        

          فقط باید گفت فوق‌العاده بود.
تکنیک در داستان نویسی که هیچ لطمه ای نزده بود و رفت و آمد به قبل و حال جذاب و لذت‌بخش بود .
در عین تکنیک داستان فوق العاده جذاب و گیرا بود و چه سرنوشت تلخی داشتند آیدین های این مُلک.
        

          شروعی فوق‌العاده که مجبورت می‌کنه تا آخر داستان رو ادامه بدید.
خیلی از جاهای داستان گنگه و هضمش کار سختیه،در کل داستانی عجیب،جذاب،خلاقانه و سخت است.
        

          کتاب مفید است.
خیلی از بخش های کتاب تو رو مجبور به فکر کردن و مثال آوردن میکنه و چیز هایی رو گوش زد میکنه که حقیقت داره ولی ما  هیچ وقت بهشون دقت نداشتیم .
        

          حال و هوای خوبی داشت.
ولی نویسنده کمی پرحرفی می‌کنه به نظرم ، ولی با این وجود لذت‌بخش بود
        

          چند داستان گیرا و چند داستان  معمولی بود .
برای کسانی که خاطره بازی رو دوست دارند،خالی از لطف نیست.


        

          کتابی که از آغاز تا پایانش لذت بود، لذتی که اجازه نمی‌داد کتاب رو زمین بگذارم.
ترجمه هم عالی و روان بود.
        

          اولین رمانی که از ادبیات عرب خواندم،واحه ی غروب بود و چقدر داستان پرکشش و جذابی داره این کتاب و چه پایان جالب و آموزنده ای. واقعا شایسته پیشنهاد هست این کتاب و البته ترجمه روان و در اختیار متن رو هم نباید فراموش کرد.



        

          برای هر کس که روزی میمیرد خواندنش مفید است.