یادداشت‌های محمد رحمانی گورجی (18)

          کتاب مسأله مدرسه نوشته‌ی نعمت‌الله فاضلی، یکی از آثار پرخواننده در سال‌های اخیر درباره آموزش و پرورش ایران است. نویسنده با رویکرد جامعه‌شناختی و انسان‌شناختی، مدرسه را به‌مثابه یک «مسأله» مورد تحلیل قرار می‌دهد؛ نهادی که به‌زعم او در ایران معاصر نتوانسته کارکردهای مورد انتظار مدرن، همچون تربیت شهروند، پرورش تفکر انتقادی و سازگاری با تحولات اجتماعی را به‌درستی انجام دهد.
با این حال، این اثر – با وجود ارزش‌های تحلیلی‌اش – به شدت تحت تأثیر نگاه مدرن‌گرایانه است و همین امر باعث بروز کاستی‌ها و یک‌سویه‌نگری‌های جدی شده است. نقدی که در ادامه می‌آید، دقیقاً ناظر به همین رویکرد مدرن‌گرایانه است.
۱. مدرسه به‌مثابه نسخه ناقص مدرنیته
فاضلی مدرسه را عمدتاً یک برساخته‌ی مدرن معرفی می‌کند؛ نهادی وابسته به دولت–ملت، شهروندی مدنی و بوروکراسی آموزشی. در نتیجه، تاریخ مدرسه در ایران صرفاً به‌عنوان تلاشی برای «کامل‌کردن پروژه مدرن» روایت می‌شود. این رویکرد مانع آن است که بتوان به مدرسه به‌مثابه نهادی بومی، تمدنی و ریشه‌دار در سنت‌های ایرانی–اسلامی اندیشید.
۲. انسان‌شناسی تک‌ساحتی
انسان مطلوب در مسأله مدرسه، همان سوژه خودبنیاد و خوداتکای مدرن است؛ انسانی که باید آزاد، انتقادی و مستقل باشد. گرچه این تصویر در سنت غربی معنا دارد، اما در بافت ایرانی–اسلامی مفاهیم دیگری چون «عبد»، «تزکیه» و «حکمت» نیز محور تربیت‌اند. غلبه انسان‌شناسی مدرن در کتاب باعث شده که ساحت‌های معنوی و تمدنی تربیت نادیده گرفته شود.
۳. غیبت رویکرد تمدنی
کتاب، مدرسه را اساساً ابزاری برای بازتولید نظم سیاسی و اجتماعی مدرن می‌داند. اما در تاریخ ایران، مدرسه و نهادهای آموزشی همواره پیوندی عمیق با افق تمدنی و معرفتی داشته‌اند: از مکتب‌خانه‌ها و مدارس سنتی گرفته تا حوزه‌های علمیه. حذف این لایه تمدنی از تحلیل، تصویری ناقص و تقلیل‌یافته از مدرسه ارائه می‌دهد.
۴. نقدی درون مدرنیته
فاضلی در نهایت مدرسه را نقد می‌کند، اما نقد او بیشتر به «چرا مدرن نشده‌ایم؟» بازمی‌گردد تا پرسش از «آیا مدرنیته خود مسأله‌ساز است؟». در نتیجه، افق نقد او درون مدرنیته باقی می‌ماند و راهی به بدیل‌های غیرمدرن نمی‌گشاید. این همان جایی است که نقد کتاب باید آغاز شود: بازاندیشی در بنیان‌های خودِ مدرسه مدرن، نه صرفاً شکایت از ناکامی در تحقق آن.
جمع‌بندی اینکه مسأله مدرسه بی‌تردید اثری ارزشمند است، چون جرأت می‌کند مدرسه را بدیهی نگیرد و آن را به پرسش بکشد. اما سیطره نگاه مدرن‌گرایانه بر کتاب، باعث شده که مدرسه تنها در افق پروژه مدرنیته دیده شود و افق‌های تمدنی و بومی ما در حاشیه قرار گیرد.
نقد این نگاه نشان می‌دهد که اگر بخواهیم واقعاً از «مسأله مدرسه» عبور کنیم، باید به امکان‌های تربیت غیرمدرن بیندیشیم؛ مدرسه‌ای که ریشه در حکمت، دین و فرهنگ ایرانی–اسلامی دارد، نه صرفاً در بوروکراسی و شهروندی مدرن.
        

4

          مدیریت راهبردی در بسیاری از سازمان‌ها و نهادها – به‌ویژه در حوزه فرهنگ – همچنان از کم‌توجه‌ترین و کم‌عمق‌ترین عرصه‌های مدیریت محسوب می‌شود. در چنین فضایی، تدوین استراتژی غالباً به یک «وظیفه تشریفاتی» تقلیل می‌یابد؛ حاصلش هم اغلب یک جلد سند رسمی است که سال‌ها در کتابخانه مدیران خاک می‌خورد.

حتی آن دسته از سازمان‌هایی که اراده و جسارت تدوین برنامه راهبردی را دارند، به‌دلیل فاصله از آخرین رویکردها و تغییرات جهان امروز، در دام «ابزارزدگی» می‌افتند؛ گویی که مدل‌ها و چارچوب‌ها، نسخه‌ای مقدس و تغییرناپذیرند. این رویکرد، سازمان را به انباری از جداول و نمودارها تبدیل می‌کند، بی‌آن‌که به پویایی، خلاقیت و تصمیم‌سازی مؤثر منجر شود.

کتاب «هنر رقص با استراتژی» از بهترین منابع برای شکستن این کلیشه است. نویسنده با نگاهی تازه، استراتژی را نه یک سند خشک و ایستا، بلکه مهارتی زنده و سیال می‌بیند؛ مهارتی که همچون «رقص»، نیازمند هماهنگی، حساسیت به تغییرات محیط و انتخاب گام‌های سنجیده در لحظه است. این کتاب برای مدیران ارشد و به‌ویژه واحدهای راهبردی سازمان‌ها فرصتی است تا تصویر درستی از «امر راهبردی» پیدا کنند و بیاموزند چگونه با ظرافت و جسارت، مسیر مناسب را برای حرکت سازمان برگزینند.
        

0

          تصمیم گیری در هر ساحتی، از تصمیم برای خرید خانه در شرایط رکود اقتصادی و یا تصمیم بر آزادسازی قیمت دلار در لایه حکمرانی، همواره منوط به شناخت محیط در بستر زمان یا روندشناسی است. نگاهی پویا به محیط که متاسفانه در لایه های تصمیم گیر ما به دلیل فقدان الگوهای تصمیم گیری مبتنی بر داده،‌ کمتر مشاهده می شود. کافی است به برخی از تصمیمات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در چند دهه گذشته نگاه کرده و پیامدهای تصمیمات اشتباه متولیان را در دوران کنونی مشاهده کنید.
کتاب پویاشناسی سیستم ها در تلاش است تا با آشنا سازی مخاطبین با ادبیات نگاه سیستمی، این خلا را پر نماید. کتابی روان به همراه انبوهی از مثال های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی که به همراه توضیحات کافی مفاهیم پایه را برای خواننده جا انداخته و به مثابه یک درسنامه، تمریناتی را هم به او پیشنهاد می دهد. به دوستانی که علاقه مند به مطالعه در حوزه مساله شناسی و تحلیل سیستمی هستند این کتاب را حتما توصیه می کنم.
        

2

          وضعیت اجتماعی امروزین ما، همراه با تلاقی و جدال فرهنگ های مختلفی است که ما را صحنه تعارض و نبرد خود قرار داده اند. فرهنگ سنتی ایران، فرهنگ دینی و مذهبی، فرهنگ انقلابی برخواسته از قیام ۵۷ از طرفی، و هژمونی فرهنگ مدرن که گاهی خود را در لباس شرقی نیز نمایان می کند. دلسوزان همواره به دنبال فهم این پیچیدگی فرهنگی و بهبود آن بوده و چه از این بهتر که روایت شبیه این اتفاق را - البته با تمایزات بیشمار - در تاریخ ایتالیا در این کتاب مرور کنیم.
ایتالیای قرن ۱۴، ۱۵ و ۱۶ از طرفی با حاکمیت دین و نهاد پاپ - که از طرفی دچار فساد سیستماتیک گردیده و از طرفی واعظان زاهدی در خود پرورش داده بود - و از طرف دیگر با فرهنگ باستان - که پیروان و مروجانی با نام اومانیسم داشت و خوب و بد آن را ترویج میکرد - مواجه بود و این تعارضات فرهنگی در لایه نخبگان و عموم مردم بروز و ظهور میکرد.
بررسی تاریخی نویسنده از حوزه موسیقی و هنرهای تجسمی گرفته تا ویژگی های اخلاقی، از نظامات قدرت گرفته تا گرایش مردم به دین و کلیسا و بسیاری از مباحث جذاب دیگر را شامل میشود. 
این کتاب اولین جلد از سیر مطالعات حوزه مدرنیته است که مطالعه آن را به دوستان غرب پژوه توصیه می کنم.
        

3

1

          ماجرای آوینی، روایتی است که اندیشه ها و خوانشی است از کنش یکی از سربازان خمینی که جلوتر از زمانه خویش و عمیق تر از هم عصران خویش به افق تمدن اسلامی و اهمیت انقلاب اسلامی واقف گشت و رسالت خویش را نه تنها در تغییر خود، که در تغییر اجتماع پیرامون خویش دید. 
آوینی یک «سرباز واکنش سریع» بود که انسان را به یاد آن رزمنده ای می اندازد که وقتی در خط مقدم یکه و تنهاست دائما از یک سو به سوی دیگر میدوید. گاهی با آرپی چی شلیک می کرد و گاهی با مسلسل و گاهی کلاشینکف. وقتی از او علت را جویا می شوند می گوید می دانم که شاید کاری از دست من بر نیاید اما نمی خواهم دشمن غربت رزمندگان اسلام را در خط درک کند. بلی؛ او گرچه در زمانه خویش غریب بود اما پایه گذار سنتی عمیق در جریان فکری انقلاب اسلامی گردید که امروزه تبدیل به نهالی تنومند گردیده و در حوزه های مختلف فرهنگ بروز و ظهور دارد. 
کتاب ماجرای فکر آوینی، گرچه شرحی مزجی از متون آوینی نیست و خود را پایبند به روایت مستند از وی نمی داند - که گاهی انسان شک می کند که این تحلیل نظر نویسنده است یا آوینی - اما به شدت پیش درآمدی برای شروع آثار آوینی و دریچه ای است برای انگیزه بخشی به نسل جوان برای مواجه منتقدانه به درگیری تمدنی انقلاب اسلامی با مدرنیته. 
با آرزوی قرارگیری در مسیر سید شهیدان اهل قم ...
        

7