یادداشت محمد رحمانی گورجی

        ماجرای آوینی، روایتی است که اندیشه ها و خوانشی است از کنش یکی از سربازان خمینی که جلوتر از زمانه خویش و عمیق تر از هم عصران خویش به افق تمدن اسلامی و اهمیت انقلاب اسلامی واقف گشت و رسالت خویش را نه تنها در تغییر خود، که در تغییر اجتماع پیرامون خویش دید. 
آوینی یک «سرباز واکنش سریع» بود که انسان را به یاد آن رزمنده ای می اندازد که وقتی در خط مقدم یکه و تنهاست دائما از یک سو به سوی دیگر میدوید. گاهی با آرپی چی شلیک می کرد و گاهی با مسلسل و گاهی کلاشینکف. وقتی از او علت را جویا می شوند می گوید می دانم که شاید کاری از دست من بر نیاید اما نمی خواهم دشمن غربت رزمندگان اسلام را در خط درک کند. بلی؛ او گرچه در زمانه خویش غریب بود اما پایه گذار سنتی عمیق در جریان فکری انقلاب اسلامی گردید که امروزه تبدیل به نهالی تنومند گردیده و در حوزه های مختلف فرهنگ بروز و ظهور دارد. 
کتاب ماجرای فکر آوینی، گرچه شرحی مزجی از متون آوینی نیست و خود را پایبند به روایت مستند از وی نمی داند - که گاهی انسان شک می کند که این تحلیل نظر نویسنده است یا آوینی - اما به شدت پیش درآمدی برای شروع آثار آوینی و دریچه ای است برای انگیزه بخشی به نسل جوان برای مواجه منتقدانه به درگیری تمدنی انقلاب اسلامی با مدرنیته. 
با آرزوی قرارگیری در مسیر سید شهیدان اهل قم ...