یادداشت‌های محمد (61)

          کتاب «راه راستی» نقد مجوسان است :)) حال می‌توانیم برویم به پر و پای این‌ها بپیچیم.
نویسنده، عزیزان زرتشتی را با خاک کوچه یکسان می‌کند اما احادیثی هم می‌آورد که ائمه می‌گویند ما نباید این‌ها را اذیت کنیم؛ جالب است‌.

خلاصه کتاب یک چیز است و هر وقت از شما سوالی در این حوزه کردند بگویید: هیچ مدرکی و هیچ سند و استدلال درستی از چیزهایی که می‌گویید وجود ندارد. البته هر چقدر کتاب را می‌خوانید مقداری خسته کننده می‌شود چون زرتشتی‌ها چیزی برای گفتن ندارند یا نویسنده آن را ننوشته است!

البته چند جا ظاهرا به کتب تاریخ اسلام و احادیث ما هم ارجاع می‌دهند. طبعاً باید آنجا را بپذیریم. یعنی خودشان هیچی ندارند و به کتب ما استناد می‌کنند.

در کنار نقدهایی که به زرتشتی‌ها می‌کند پاسخ شبهاتی که به اسلام می‌شود را نیز می‌دهد. به نوعی نیز اسلام و زرتشتی را مقایسه می‌کند.

کتاب جالبی است. موضوعی و سوال محور مطالب را نگارش کرده‌اند. از آنجایی که در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که این باستان‌بازی رونق گرفته است پیشنهاد می‌کنم تورق کنید. اما اگر فازتان چیز دیگری است که هچ!
‌
        

          کتاب کوتاهی است، برای مطلع شدن از یک واقعه تاریخی، تقریباً و شاید مفید باشد. هفدهم دی ماه ۱۳۵۶ بر علیه بی‌حجابی تظاهراتی در مشهد اتفاق می‌افتد که این کتاب آن را روایت می‌کند.

یک نکته این است که به نظر من جوری روایت می‌شود که انگار واقعه عظیمی بوده است ولی ظاهرا خیلی محدود بوده است. جمعیت ۲۰۰-۳۰۰ نفر بیش‌تر نبوده است.

نکته دیگری وجود دارد و اینکه خانم‌ها نباید اینکار را می‌کردند. قضیه را ناموسی کردن و زن‌ها را جلو فرستادن و استفاده از مصونیت زنانه مقداری درست نیست البته پهلوی ظاهرا زیاد به مصونیت زنانه معتقد نبودند و دوستان را نوازش کردند.
        

          به نوعی پاسخ «چرا نماز بخوانیم» است. اول نماز را توصیف بسیار قشنگی می‌کنند که به نظر من یک استدلال بسیار قوی است و من خیلی خوشم آمد. در مرحله بعد اذکار و قرائت نماز را تفسیر و توضیح می‌دهند که به نسبت قسمت قبل کم‌تر جالب‌ و بدیع بود.

اصولاً کتب دینی را مدام باید مرور کرد. از طرفی باید در یک موضوع چندین کتاب را خواند و چندین استدلال را شنید تا برای انسان هضم شود.

کتاب جالبی است. توصیه می‌کنم بررسی کنید.
        

          کتاب مطالبی است از شهید امیرعبداللهیان درباره جنگ سوریه است. اضافات خیلی زیاد دارد. به نظر من خیلی می‌توانست کوتاه‌تر باشد. اما در کل کتاب جالبی است. حداقل نشان می‌دهد خیلی در پشت پرده حرف می‌زنند و ما هیچ چیزی نمی‌دانیم. البته در این کتاب هم مسائل را باز نمی‌کند و کلی گویی می‌کنند ولی خب سرنخ خوبی است و نوک کوه یخ مشخص است.
        

          شهبازی کتاب «سفر به ولایت عزرائیل» را معرفی کرد. سفرنامه جلال آل احمد به فلسطین اشغالی است. کتاب کوتاهی است. اطلاعات دهه ۶۰ میلادی از جانب یک ایرانی است. از این منظر و هم اینکه جلال درباره اسرائیل چه فکر می‌کند.
‌
کتاب طبعاً روان نیست و با ادبیات دوران خود نوشته شده است. البته فصل آخر بهتر است.

"این سعودی که احترامی برای کعبه قائل نیست برای من چه احترامی می‌تواند قائل باشد که زائر کعبه بوده‌ام؟ کعبه او اکنون به «ریاض» و «زهران» نقل مکان کرده است که دکل‌های چاه‌های نفت به جای گلدسته مساجد در زمین‌هایش روییده. و اگر هنوز سعیی می‌کند، سعی میان صفا و مروه نیست؛ سعی میان «آرامکو» و «استاندارد اویل» است. یا سعی میان پاریس و نیویورک با حرم سرایی در پشت سر و آبرو ریز اسلام. و با همه فضاحت‌هاشان و معالجه بواسیرها و پروستات‌هاشان. و این منی که از این اعراب بی‌ اصالت چنین چوب خورده است اکنون از حضور اسرائیل در شرق شاد است. از حضور اسرائیل که می‌تواند لوله نفت شیوخ را ببرد و نطفه طلب حق و انصاف را در دل هر عرب بدوی بنشاند سرخرها بسازد برای حکومت‌های بی‌قانون عهد دقیانوسی ایشان."

" ۵ ماه هست که کمیته‌ای به نام «نهضت یک میلیارد فرانک برای ویتنام» دارد فعالیت می‌کند ولی تا به حال ۲۰۰ میلیون فرانک جمع کرده است. اما در عرض ۴۸ ساعت میزان پولی که در فرانسه برای اسرائیل جمع شد از ۳ میلیارد فرانک گذشت… چرا این بشر دوستان این طور به دست و پا افتاده اند؟ چرا یک مرتبه این جوری همبستگی عمومی با اسرائیل تظاهر کرد؟ جواب ساده است. بیست سال است که یک مشت زورگو به کمک سرمایه های بین المللی و به برکت سازمان تروریستی «صهیون» و «هاگانا» خاک فلسطین را اشغال کرده اند و یک میلیون ساکنان آن را بیرون ریخته اند بیست سال است که مرتب ذره ذره از خاک اعراب را تصرف میکنند. بیست سال است که سازمان ملل از آنها میخواهد که آوارگان فلسطین را بگذارند به وطنشان برگردند و آنها با گردن کلفتی رد میکنند. در عرض این مدت درست یازده مرتبه از طرف سازمان ملل محکوم به تجاوز شده اند و سه مرتبه عملاً به خاک همسایگان تجاوز کرده اند و هیچ وقت اعراب مقیم فلسطین را اسرائیلی قبول نداشته اند به این دلیل است که حالا بشر دوستان غربی چنین یک مرتبه چون تنی واحد برای دفاع از آنها قیام کرده اند؛ رفتاری را که دیروز نازیها با یهود کردند امروز یهود به کمک وجدان ناراحت اروپا و آمریکا دارد با اعراب می کند. به مناسبت این که نازیسم این گل سرسبد تمدن بورژوایی غرب شش میلیون یهودی فلک زده را در آن کوره های آدم پزی ریخت امروز دوسه میلیون عربهای فلسطین و غزه و غرب اردن باید در حمایت سرمایه داران وال استریت و بانک روچیلد کشته و آواره بشوند و چون حضرات روشنفکران اروپایی در جنایتهای هیتلر شریک بوده اند و در همان ساعت دم بر نیاورده بوده اند حالا به همان یهودی ها در خاورمیانه سرپل داده اند تا ملل مصر و سوریه و الجزائر و عراق شلاق بخورند و دیگر خیال مبارزه ضد استعمار غرب را در سر نپرورند و دیگر کانال سونز را رو به ملل متمدن نبندند تف بر این تمدن گند بورژوا"

"الان ۹۰ درصد نفت اسرائیل را ایران میدهد و آن وقت حکومت ایران از ترس اعراب اعلامیه میدهد که ما در مقابل کمپانی هیچ کاره ایم ایشان خودشان نفت را به هر که بخواهند می فروشند! و آیا این عذر بدتر از گناه نیست؟ آخر این دم خروس را ببینیم یا کمکهای شیر و خورشید سرخ را به آوارگان اردن که از حدود یک عوام فریبی در داغ ترین شرایط سیاسی فراتر نمی رود؟"

"درست است که فرق میان اسرائیل و اعراب فرق میان قرن بیستم و ماقبل تاریخ است. اسرائیلی از اروپا و یا آمریکا مهاجرت کرده (و) مرد تکنیک این قرن است و عرب خاورمیانه‌ای همان مرد اهرام ساز «ایدول» پرست."

زیاد سفرنامه نیست. بیشتر توضیحات جلال در رابطه با موضوع اسرائیل است. دوست جلال پیشنهاد یک حکومت فدرال عرب و یهود به اسم فلسطین را مطرح می‌کند...

‌
        

          کتاب توسط معاون سیاسی نبیه بری رئیس جنبش امل و رئیس مجلس لبنان و از متحدان حزب الله و از دوستان ایران است. نویسنده علی حسن خلیل است. روزنوشت‌های این فرد در طول جنگ ۳۳ روزه لبنان با اسرائیل است.

کتاب تقریبا غلط املایی زیادی دارد. چارچوب کتاب بدین شکل است که فلانی زنگ زد و فلان به دیدار رئيس بری آمد و فلان چیز را گفت می‌گذرد. این ساختار بعد از اینکه یکمقدار کتاب جلو می‌رود خسته کننده می‌شود.

در کل کتاب جالبی است. حالا که در سال 2024 هم جنگی رخ داده است می‌توان درک کرد که فضای سیاسی لبنان چگونه است؟ حزب الله چه مواضعی دارد؟ حزب الله در چه موقعیت و فشاری از سوی کنشگران سیاسی قرار دارد؟ و چرا آتش بس را پذیرفت؟ و یک مقدار انتظارات را از حزب الله تعدیل می‌کند(طبعا ما حقی نداریم که بخواهیم برای مردمی که زیر آتش هستند تصمیم بگیریم صرفا به معنای دلسوز یا دوست و برادر حزب الله عرض می‌کنم) زیرا با کنشگران سیاسی لبنان و ذی‌نفعان داخلی و بین‌المللی در آنجا آشنا می‌شویم و تحلیل فضایی از موقعیت نخواهیم داشت... توصیه می‌کنم بخوانید...
        

          کتاب ادامه کتاب کوری است که مردم پس از آزاد شدن از آن زندان و به دست آوردن بینایی خود حالا در حال انجام کنش‌های هستند.

من کتاب صوتی این اثر را شنیدم که با صدای آقای مهبد قناعت پیشه بود و به مدت 10 ساعت و 16 دقیقه بود.

دلیل اولم برای خواندن این کتاب صدای آقای قناعت پیشه است و دلیل دومم این است که می خواهم بدانم ادامه داستان کوری به کجا می رسد.

حین خواندن کتاب حس نمی کنید رمان می خوانید؛ بیشتر به متون سیاسی می ماند؛ خیلی سیاسی است. حس جالبی نبود اما مدت زمان تمام کردن کتاب برای من کمتر شد. عجیب است ولی خوشم نیامد. از آن کتاب هایی است که فقط باید بشنوید. اگر این کتاب نسخه صوتی نداشت آن را انتخاب نمی کردم. به طور کلی کتاب ادایی است.

به شدت بهم ربخته به نظر می‌رسد. از طرفی منطق های عجیبی دارد. رای سفید دادند؟ خب به درک! این واویلابازی ها دیگر چیست؟ آخرش چرا اینطوری تمام شد؟ به نظرم نویسنده یک جستار می نوشت و نظرش را می گفت بهتر بود...

کتاب جالبی نبود. توصیه نمی کنم... یعنی داستان خسته کننده‌ای بود.
        

          کتاب حوصله سربری بود. خوب که نه بعضی قسمت‌ها را واقعاً بد توضیح می‌دهد. درسی که می دهد این است که «تصمیم گیران باید تبعات بلند مدت و میان مدت را در کنار پیامد کوتاه مدت طرح های اقتصادی مدنظر قرار دهند همچین طبعات غیرمستقیم را نیز لحاظ کنند». مثال روزش این است که بعضی دوستان میگویند دولت شرایط دایر کردن داروخانه را تسهیل می کند و در کوتاه مدت با دمتان گردو می شکنید و مردم به جهت سهولت دسترسی خوشحال هستند و اشتغال افزایش یافته است اما چند صباح دیگر کارنجات نمی توانند تامین نیاز این همه داروخانه را داشته باشند و به کمبود دارو می خورید، داروساز کم می آید و همچنین با افزایش توزیع درآمد کاهش و تعدیل ها را ممکن است داشته باشید، کاهش حقوق را می بینید و از طرف دیگر چون مواد اولیه وارداتی است خروج ارز غیر بهره ور دارید، فشار روی بیمه ها افزایش می یاید و...

البته نکته دیگر این است که باید تمام گروه ها مدنظر باشند. برای توضیح این نکته 24 مثال در ابعاد مختلف اقتصاد می زند که زیاد شیرین نیست و آدم یک طوری اش می‌شود(یک چیزی تو مایه های ما توسعه می خواهیم و یک عده اگر در بین چرخ دنده‌های این فرایند له شدند هزینه ای است که باید بپردازیم) ولی خب انگار نویسنده معتقد است آن اثرات بد کوتاه مدت است.

مردم یحتمل اگر این نسخه ها را بشنوند زیاد استقبال نخواهند کرد البته این موارد درباره آمریکا نوشته شده است و شاید زیاد کاربردی برای ما نداشته باشد ولی خود درس برای سیاست گذار مهم است. این نسخه های آزاد سازی یا به قول دوستان نئولیبرالی(چی هست؟ :) ) در این دو دهه حداقل تا جایی که من می‌دانم جواب نداده است. شاید عجیب باشد ولی به نظرم این کتاب بو دارد و بسیار هم کثافت است. شاید بگویید خیلی از استدلال‌ها درست است؛ بله قبول داریم اما حسم خیلی بد است.

یک نکته مهم این است که کتاب برای شرایط آمریکا نوشته شده است ‌و اینکه قدیمی است فلذا هنگام خواندن جوگیر نشوید و تز اقتصادی برای ایران ندهید. اما اقتصاد آمریکا جالب است. به نظرم ما باید از اول این‌ها را تحلیل کنیم.
        

          داستان درباره عاشق شدن یک پسر در دانشگاه است. دختر هم در مرحله پایان نامه کارشناسی ارشد است. پدر پسر هم می‌خواهد سالگرد ازدواجش را بگیرد و از طرفی او هم هم‌دانشگاهی پسرش است و جمیع این موارد موقعیت و دیالوگ‌های طنز تولید می‌کند. طبعاً انتظار داستان خاصی ندارید؟

می‌خنداند اما کمتر از سری آبنبات‌های مهرداد صدقی است. می‌شود در مجموع گفت که خُنک است.
‌

        

          این خاطرات خارج رفتن و خارج درس خواندن را که می‌خوانم بعضی مواقع احساس می‌کنم که من هم دوست دارم بروم خارج و درس بخوانم اما احساس دلتنگی به من دست می‌دهد... فکرش هم اذیت کننده است:))

جالب‌ترین چیزی که‌گفت این بود که روسپی‌گری در آمریکا غیرقانونی است... با عقل و شواهد جور در نمی‌آید جستجو کردم ظاهراً یک چیزهایی وجود دارد. انسان چه چیزها که نمی‌شنود...

‌ نکته دیگر در رابطه با احترام پدر و مادر بود که متوجه نشدم استادش چه گفته است. یا برده هستید یا اینکه با والدینتان دوستید؟ این دوگانه از کجا آمده است؟ ارزش گذاری اینکه دوست بودن بالاتر از احترام و محبت به پدر و مادر است بر چه اساسی است؟ اصولاً چیزی تحت عنوان احترام در فرهنگ امریکایی وجود دارد؟ من به شما احترام می‌گذارم یعنی برده شما هستم؟ این دیگر چه مضحکه‌ای است؟ مطمئن هستید این فرد دکتر بوده است؟!

این که جیسون رضائیان را هم دیده بود جالب بود... یا اینکه سر قبر شعبون بی مخ رفته است... حق میراندا نشنیده بودم...

نکته دیگر این بود که می‌گفت بعضی از افراد به خارج می‌آیند و به جهت اینکه جامعه و خانواده فشاری روی آنها نمی‌گذارند آزاد می‌شود. دختر مذهبی بوده است ولی الان فقط حین تماس تصویری با خانواده حجاب می‌گذارد و یا اینکه حین سلفی گرفتن ‌پسرها را کات می‌کند... به این فکر می‌کنم که آیا من هم اگر در آمریکا و نیویورک بودم هنوز این عقایدم را داشتم یا بند را آب داده بودم؟ واقعاً نمی دانم...

‌پیشنهاد می‌کنم؟ احساس متضادی دارم اما خیر، آنقدر مطلب دندان‌گیری برای یادگیری نداشت...
        

          من کتاب صوتی این اثر را با صدای آقای ایوب آقاخانی شنیدم. صداسازی های جالبی دارد ولی آخراش روی اعصاب میرفت. کتاب صوتی حدود 8 ساعت و 40 دقیقه است.

قضیه این است که ماشاالله خان که نگهبان بانک است و همیشه عشق دوران خلیفه عباسی هارون الرشید را داشته است به شکل عجیبی یعنی با کمک یک مرتاض هندی به دوران هارون الرشید می رود. این بزرگوار کلا ضعف دختر داشته است و کنار این موضوع مواجه این شخصیت با شخصیت های قدیمی و مشکلات ماشاالله خان داستان را جلو می برد.

بامزه و خنده دار است منتها شوخی های سبک و و بعضا جنسی هم دارد.
        

          نویسنده(جی.دی.ونس(James Donald Bowman)) خاطرات خود را با حفظ آبروی افراد نوشته است. او متولد ایالت اهایو است. او اصالتا اسکاتلندی -  ایرلندی است. پدرش معتاد بود و او بیشتر نزد پدر بزرگ و مادربزرگش که دبیرستان هم نرفته بودند بزرگ شده است.

ونس کیست؟ همین فردی است که ترامپ به عنوان معاون خود انتخاب کرده و در انتخابات آمریکا همراه او شرکت خواهد کرد. به عبارتی احتمال دارد چندماه دیگر دومین نفر آمریکا باشد. به شدت ملی گرا است.

او می گوید در آمریکا به آنها هیل بیلی یا آپالاشیایی می گویند که لفظ تحقیرآمیزی است و با اغماض همان دهاتی و پشت کوهی خودمان است. 

دیکشنری کالینز: اگر از کسی به عنوان هیل بیلی یاد می‌کنید، به شیوه‌ای نسبتاً بی ادبانه می‌گویید که فکر می‌کنید او بی‌سواد و احمق است، زیرا از روستا آمده است.

 نویسنده خود را از طبقه کارگران سفید پوست می داند. کارگرانی که وضعیت خوبی ندارند و در فقر زندگی می کنند و هیچ امیدی برای بهبود اوضاع آن ها وجود ندارد. به عبارتی «تحرک اجتماعی» امکان ندارد یعنی افراد نمی توانند رشد کنند و از طبقه اجتماعی پایین بالا بیایند. این طبقه اغلب به راه های بد و خلاف کشیده می شوند.

چیزی که به شکل اساسی روی اعصاب من است روایتش از مادرش است. مادرش رسما هرزه بوده است(ان شاالله که توبه کرده است). خود نویسنده از لفظ «رژه مردها» برای تعدد مردان زندگی مادرش یاد می کند. در کتاب فقط 5 بار شوهر کرده است مابقی بماند(در یکی از نشست های انتخاباتی او حضور دارد، جستجو کنید.) حالا او مورد داشته است تو چرا جار می زنی؟!

با روایت این فرد باید این مطلب را دوباره تایید کرد که والدین باید مشکلاتشان را خودشان حل کنند. در اتاق خودشان حل کنند. از این حیث دلم برای او سوخت.

نویسنده با کار در سرامیک فروشی و حمل سرامیک هزینه تحصیل در دانشگاه ییل در رسته حقوق پرداخته است. او ازدواج کرده و خانه دارد و خلاف آن چیزی که برای هیل بیلی ها اتفاق می افتد را رقم زده است.

دانشگاه ییل ظاهرا چهارمین دانشگاه دنیا است عجیب است که این فرد چطور در آنجا پذیرش شده است.

یک قانون جالب هم در آمریکا وجود دارد. GI Bill که امتیازاتی برای سربازان از جنگ برگشته در نظر می گیرد.

کتاب خیلی شلوغ و بهم ریخته است حداقل به نظرم من اینطور بود اما در کل کتاب جالبی است...
        

          کتاب بسیار بسیار کوتاهی است(کتاب تجمیع دو سخنرانی حضرت آیت الله است) و توضیحات زیادی ندارد در کل ۴۰ صفحه است.

حرف شیخ همان است که بارها شنیده‌ایم. هر چیزی ملزوماتی دارد. هر کالا و فناوری و خدمتی حامل فرهنگ خاص خود است و بر ما موثر است. هر ابزاری امکان این را دارد که رفتار ما را تغییر دهد. استفاده از آن به مرور ما را در آن فرهنگ مهاجم غرق خواهد کرد لذا ما باید فرهنگ خودمان را که بر دو پایه ایرانی بودن و اسلامی بودن استوار است گسترش بدهیم و از آن در تولیدات و سیاستگذاری استفاده کنیم وگرنه با مصرف کننده بودن تولیدات دیگران در فرهنگ آن‌ها هضم خواهیم شد.

به نظر من مطالب درستی است ولی خب الان خریدار ندارد.
‌
        

          کتاب روان و خوشخوانی است. اگر تندخوان باشید زود کتاب را تمام کنید.[یک جاهایی هم خسته کننده می‌شود]

کتاب به برخی شبهات پیرامون حادثه کربلا می‌پردازد. استدلال‌های متوسط رو به بالای خوبی دارد(طبعا تمام استدلال‌ها در یک سطح نیست و نظر من برایند استدلال‌ها است) منتها پراکنده است. سر راست نیست. بعضا شاید حس کنید دارد می‌پیچاند اما به نظر من اینطور نیست اگر کسی دل بدهد یحتمل قبول خواهد کرد.

اما نکته‌ای که در کنار روان بودن باید به آن اشاره کرد این است که شاید حجم کتاب می‌توانست کمتر باشد. البته سخنرانی‌ها را مکتوب کرده‌اند و خروجی، قلم آیت الله نیست. به نظرم خیلی از قسمت‌ها را رد کنید. نوار خالی است؛ به هرحال سخنرانی بوده است. میگیرید که چی میگم؟

این کتاب را پیشنهاد میکنم بخوانید. چیز یاد می‌گیرید.

‌
        

          

کتابی است که ۱۰۰ درصد توصیه می‌کنم مطالعه کنید :))

برای من جنبه اطلاعات عمومی داشت و در ضمن عکس‌های بسیار زیبا و جالبی نیز در کتاب وجود دارد. توصیه من از این باب است وگرنه کسی نمی‌خواهد اطلاعات عمومی‌اش زیادتر شود خب نخواند و روی همان زمینه تخصصی خودش کار کند.

من فکر می‌کردم تعداد مومیایی‌ها انگشت شمار و صرفا در مصر است ولی ظاهراً ریخته ...

کتاب کوتاهی است و حین استراحت میتوانید تورق کنید.

من کتاب‌های عکس‌دار را دوست دارم :))
‌
        

          این نمایشنامه توسط «آلبر کامو» 1938 نوشته شده است. من از ترجمه خانم «پری صابری» استفاده کردم البته کتاب صوتی که ایشان ترجمه کرده بودند. این کتاب صوتی به وسیله گروهی از گویندگان اجرا شده بود. مدت زمان کتاب صوتی 2 ساعت و 9 دقیقه است. من از کتاب صوتی که از چند گوینده استفاده کند خوشم می‌آید اما این اثر آن کیفیت را نداشت و گوینده ها را دوست نداشتم اما از کتاب صوتی که یک گوینده داشته باشد بهتر بود. من تا بحال نمایشنامه نخوانده بودم همچنین نمی دانستم کامو نمایشنامه هم نوشته است.

کتاب درباره امپراتوری از روم به نام «کالیگولا» است که اسم کاملش «گایوس یولیوس سزار کالیگولا اگوستوس ژرمانیکوس» است(این رومی ها چطور این اسم ها را حفظ می کردند؟). پس از مرگ معشوقه‌اش دیوانه می‌شود(دیدم نوشته بودند خواهرش است ولی توصیفاتی انجام می دهد که عنوان خواهر برای آن درست در نیست یا برای ما بیگانه است البته برای همه بیگانه باشد). بنابر آنچه نوشته شده است داستان واقعی است. البته به نظرم خر و بیناموس بوده است تا دیوانه!

در ویکی پدیا نوشته است که 4 سال حکومت کرده است و سربازان ویژه اش او را کشته اند. بچه هم داشته است. اول کتاب می گوید که بین هر پرده 3 سال فاصله است(نمایشنامه 4 پرده است) اما کل حکومت این یارو 4 سال است!

با مرگ معشوقه اش دیدگاهش به زندگی و خاصه مرگ عوض میشود و تبدیل به یک بی شرف می شود. یک جورایی شاید میخواهد بگوید درست است که من نمی توانم با خدا در بیافتم اما می توانم با آزادی عمل یک خدا با مردم رفتار کنم تا کافر بشوند. حقیقتا تغییر جهان بینی‌اش را متوجه نمی شوم با اینکه خیلی حرف مفت می‌زند(بعضی مواقع سعی در سخنان بزرگان زدن انسان را به ورطه جفنگیات می اندازد البته شاید صرفا من آن جملات را نفهمیدم). بازی با مفاهیم هم زیاد به چشم می خورد.

من را به یاد نادرشاه افشار انداخت. نادرشاه پسرش رضاقلی میرزا را کور کرد و دیوانه شد و دست به کشت و کشتار زد و در آخر هم سردارانش او را کشتند. البته عده‌ای می‌گویند که این روایت درست نیست.

من درباره این امپراتور چیزی نشنیده بودم ولی ظاهرا محتوای زیادی برای این بنده خدا تولید شده است. نکته مهم این سایت های که من دیدم این است که این امپراتور شخصیت شاسگول کتاب را نداشته و رسما خونخوار و خلاصه اینکاره بوده است. طبعا کامو برای هدف خود تغییراتی ایجاد کرده که طبیعی است چون بعید است که قصد نوشتن کتاب قصه یا تاریخ را داشته باشد.

«حکومت کردن یعنی دزدیدن، اینو همه می دونند. فقط شیوه دزدیدن فرق می کند. من آشکارا خواهم دزدید.»


«و من درست به خاطر این که شما آزاد نیستین از شما متنفرم در تمام سرزمین رم یگانه فرد آزاد منم شادی کنین بالاخره از سرزمین شما مردی برخاست که آزادی رو به شما می آموزد برو کرآ تو هم همینطور سیپیون دوستی برام مسخره است برین و به رومی ها اعلام کنین که بالاخره آزادی به اونا بر میگرده .... آزمون دشواری در پیشه!»


«مردها گریه می‌کنند برای اینکه مسائل اون طور که باید نیستند.»

این استراتژی است که دربار نسبت به کالیگولا مدنظر قرار می دهند زیرا مردم با این موضوع فعلا همراه نیستند:



«با ظلم می‌شود مبارزه کرد ولی به ستمکاری بی‌غرض باید نیرنگ زد و آن را دامن زد و منتظر نشست تا این منطق به جنون بکشد»


قبول دارم که مرگ عزیزان می تواند انسان را به ورطه بی عقلی بیندازد. من هم دیده ام. اما پس از مدتی و سرد شدن فرد دوباره به حالت قبل برمی گردد.


«در وجود انسان‌ها همیشه آرامشی هست که هنگام درماندگی به سوی او پناه می‌برند یک پناهگاه خلوت در مرز گریستن.»

پناهگاه کالینگولا تحقیر کردن است. خلاصه که بافتن این نمایشنامه را نفهمیدم. می شود بافت اما آخرش به چیزی نمی رسم.
        

          کتاب سرگذشت سر راست و کوتاه یک دختر ژاپنی معمولی است. تا حدودی روایت می‌کند که بین ادیان و آیین‌های مختلف چرخیده است و به اسلام و اهل تسنن و سپس به تشیع رسیده است.

تا حدودی مخصوصا آخر کتاب شعاری می‌شود اما این نکته را به نحوی در کتاب پاسخ می‌دهد:«انسان‌ها دنبال آن چیزی هستند که در دستشان نیست» به عبارتی برای ما تبدیل به شعار شده است اما اصل و واقعیت است.

نکات جالبی از فرهنگ و ساختار ژاپن ارائه می‌دهد. این قسمت‌ها را بیشتر دوست داشتم.

فرایند ازدواج عجیبی داشتند. دروغ چرا؟خوشم نیامد. البته ظاهرا خودشان راضی بودند، ان شاءالله خیر است. بچه ندارند؟ به ما چه …