امید نکته مهمی است. آدم این کتاب را می‌خواند ناامید می‌شود. فضا سنگین است.

درباره کودتاهایی است که سازمان سیا و آمریکا رقم زدند. همه جا یک کرمی ریخته‌اند.

کتاب روضه‌طور است. حین روایت تاریخ روضه می‌خواند. چهارچوب و خط زمانی ندارد.انگار یک مشت اطلاعات بی سر و ته را درون متن ریخته است.

به نظر من تنها بخش قابل استفاده همان نوع رویه تغییر حکومت توسط آمریکا است یعنی ۳۰ صفحه. مابقی نکته است. من از کتاب نکته‌دار خوشم نمیاد. من می‌خواهم مطلبی از الف شروع شود و به ی ختم شود. انسجام و یک سیر داشته باشد. این ندارد یا به زعم من ندارد. پر از اسم و تاریخ است. گیج کننده است. الان من نمی‌فهمم چه چیزی را یاد گرفتم. شاید بشود نام کتاب را «تاریخ فشرده و درهم کودتاهای آمریکا» نامید.

یک حسی هم حین خواندن کتاب داشتم. احساس می‌کردم خیلی یک طرفه است. کم کم داشت به آمریکا فحش می‌داد. درست است آمریکا جیز است ولی خب... بد نوشته است.

ترجمه هم خوب است. یه جا می‌گوید شوروی طرحی به نام نظم نوین بین‌المللی اقتصادی پیشنهاد کرد. بعد سر واژه‌اش را اینگونه نوشته است: ن‌ن‌ب‌ا... ما باید بخوانیم نون نون ب الف/آ؟

پیشنهاد می‌کنم بخوانید؟ به نظر بنده خیر... حال نکردم.