یادداشت‌های فاطمه‌زهرا؛ (50)

          آیا نویسنده موقعی که می‌خواست پایان این کتابو بنویسه از خودش پرسید چرا؟ چرا دارم این کارو میکنم؟ چرا باید اینجوری بشه؟؟؟ (بله عصبیممممم🤡😂) 
آخه مرد حسابی ایده کتاب خیلی جالب بود تا نیمه واقعا به نظرم کتاب جذابی بود و داشتم باهاش حال می‌کردم چرا اینجوری داستانو ادامه دادی و تموم کردی آخه؟
فکر می‌کردم خیلی دوسش داشته باشم ولی نباید اینجوری پیش می‌رفت، حتی پایان شاد هم نمیخواستم فقط یه پایانی میخواستم که متوجهش بشم و منطقی باشه و به داستان بخوره نه کاملا بی ربط و عشقی🫤
        

          عاشقش شدم😭😭
چقدر هیجان انگیز و خوب بوددد🥲🥲🥲
و واقعا یجوری خوندمش و تموم شد انگار نه انگار نزدیک ۵۰۰ صفحه بود.
ترجمه کتاب هم خیلی خوب و حرفه‌ای بود و خداروشکر حذفیاتی نداشت.
تا الان بین کتابایی که تو این ژانر خوندم جز بهترین ها بوده و واقعااا دوسش داشتم🥹
        

          چه کتاب خوبی (: برای نوجوون هایی که دارن از دنیای کودکی خداحافظی میکنن ، برای اونایی که دارن با واقعیت مواجه میشن و این براشون دردناکه🤍.. ادامه بدید بچه‌ها و یادتون باشه از لحظه هم لذت ببرید (:
        

          این چی بود واقعااا🫣
به قول یکی از یادداشت هایی که خوندم منو یاد رمان های سَمیه سایت نود و هشتیا انداخت.
ما دو نوع عاشقانه داریم:
یه نوع منطقی و دلپذیره از اون قلب پروانه ای ها که احساساتشون رو لمس می‌کنی و ذوق میکنی و میمیری براشون.
یه مدل دیگه هم از اون غیر منطقی هاییه که اصلا با عقل جور در نمیاد و اون احساس رو بهت نمیده.
این کتاب از نوع دوم بود.
۸۰ درصد کلیشه رمانای قدیمی رو داشت و اون «جاذبه‌» نبود.
کتاب هم زمان میخواست عاشقانه و فانتزی و معمایی باشه ولی نشد. معمای داستان هم چندان جالب نبود.
بخش هایی از کتاب هم بود که دوسش داشتم مثل فضا سازی داستان که به نظرم به اندازه بود ، 
در حد همون ۲/۵ 
راستش ترجیح میدادم فانتزی های دیگه‌ای رو بخونم تا این کتاب👀
        

          آقا عجب چیزی بود این کتاب😶‍🌫️
ژانر کتاب معمایی بود و بیشتر به عقاید مسیحیت مرتبط بود.
داستان جایی شروع میشه که متصدی موزه لوور یعنی جکوز ساونیر به قتل میرسه! جکوز ساونیر یه شخصیتیه که نقش خیلی مهمی در تاریخ داشته و در روند داستان باهاش آشنا میشید. 
و این یه قتل عادی نبوده ، تا وقتی که ساونیر بمیره و جون بده چند دقیقه طول کشید و اون تو محل مرگش معمایی طراحی کرد که کل داستان رو ساخت...
مامور رمزگشایی پلیس فرانسه برای رمز گشایی وارد عمل شد و اون کسی نبود جز سوفی! سوفی نوه ساونیر بوده و اون رو حدودا چند سالی ترک کرده بوده. چرا؟ چون صحنه ای رو از پدربزرگش دیده که نتونسته فراموش کنه و به شدت براش غیر قابل تحمل بود.
و حالا ما یه شخصیت دیگه هم داریم: رابرت لنگدان آمریکایی
رابرت یه نماد شناس مذهبیه که تو حرفه خودش بسیار مشهوره.
رابرت دقیقا زمان قتل ساونیر قرار بود اون رو ملاقات کنه.
صبح یه روز یه ماموری میاد در هتل و بهش میگه ساونیر خودکشی کرده ، تو پاشو بیا ازت بازجویی کنیم و ببینیم چه خبره.
لنگدان میره و معما رو میبینه که ساونیر با خون خودش نوشته بود و بعد تعجب میکنه تا وقتی که سوفی میاد و بهش میگه: تو دردسری! اینا فکر میکنن تو قاتلی و خط آخر نوشته رو پاک کردن! ساونیر تو خط آخر معماش نوشته بود یه سَری هم به رابرت لنگدان بزنید. سوفی میدونست که کار رابرت نیست.
و بسم الله...
از خوندن این کتاب به هیچ وجه پشیمون نیستم و به نظرم خیلی جذاب بود!!!
علاوه بر اون یه نکته مثبت هم این بود که فصل ها کوتاه و در حد یک تا سه چهار صفحه بودن و این سرعت خوانش رو بیشتر و کتابو هیجان انگیز تر می‌کرد.🧩
        

          هری پاتر ؛ دنیای هاگوارتز هیچوقت قدیمی نمیشه و تنها مدرسه ایه که آدما برای ورود بهش نیاز به رده سنی خاصی ندارن (:🤎
-کاش آخر داستان دامبلدور کاری می‌کرد که گریفیندور و اسلیترین باهم اول بشن ، اونا هم گناه داشتن🥲
        

          منصور ضابطیان، واقعا بهت حسودیم میشه🥲🥲🥲
        

          فضای جدید و جالبی داشت؛ دوسش داشتم🫠
با اینکه بعضی چیز ها گنگ بود و واضح مشخص نشده بود که امیدوارم جلد های بعدی بهتر باشه؛ 
خوبیش هم این بود که شخصیت های زیاد و جزئی نداشت که اسماشونو هی یادمون بره؛ می‌تونست درباره فضای داستان بیشتر توضیح بده؛ جذبش شدم و به نظرم هیجان انگیز و باحال بود✋🏻
        

          باحال بود، سفرنامه مفصلی نبود و درباره چند کشور هر کدوم حدودا ۱۵،۲۰ صفحه توضیح داده شده بود و عکس ها هم متاسفانه سیاه سفید بودن🥲 ولی خب به عنوان یه سفر کتابی به اون کشور ها تجربه جالبی بود و نکات جالبی هم گفته شد✨
        

          خیلی کتاب جالبی بود؛ 
ماجراجویی ریک و باب در زمان ، اون‌ها دانشمندایی مثل ماکس پلانک، انیشتین، لویی دوبروی، هایزنبرگ، شرودینگر و ... رو ملاقات می‌کنن و باهاشون درباره عالم کوانتومی بحث می‌کنن.
واسه من که انسانیم و کلا با علوم تجربی خداحافظی کردم مثل این بود که دارم این کتابو به یه زبون دیگه‌ای می خونم🫠😂 اما کمیک بودنش و بعضی توضیحات ساده تر باعث می‌شد که یچیزای خیلی کمی رو بفهمم.
و این برام خیلی جالب بود که همه علم ها به هم مرتبطن و احساس می‌کنم علوم کوانتومی هم یه ربط هایی به فلسفه داره و ما می‌تونیم جواب بعضی از سوالات رو با علوم دیگه بدیم.
فضای علم واقعا لذت بخشه، (حتی اگه مثل من هیچی متوجه نشی😅) پیشنهادش می‌کنم.
        

          خدای من، یک دقیقه‌ی تمام شادکامی! آیا این نعمت برای سراسر زندگی یک انسان کافی نیست؟
غم.
غم عشق در پرتو ستاره های آخرین شب روشن.
...🌌🌙
        

          این یادداشت از دید من ۱۶ سالست:
داستانش جالب بود ، یه زندگی‌نامه و شرح اتفاق‌هایی که برای امیر افتاده بود ، اما به نظر من شاهکار نبود ، هیچ چیز خیلی عمیقی نداشت و فلسفه کتاب سطحی بود و می‌شد برای درک و ارتباط بهتر خواننده از توصیفات دقیق و قابل لمس تری استفاده بشه و به نظرم یه خط داستانی عادی بود. باعث شد که درک و تصورات بهتری از افغانستان و طالبان داشته باشم ولی حین خوندن حس کردم یه چیزی کمه، یه اتفاق که بگیم داستان بر پایه اون اتفاق مهمه ، نه فقط یه زندگی‌نامه.
مطمئنا تو ژانر خودش کتاب بسیار حرفه ای نوشته شده اما به نظر من معروف شدن کتاب تو دنیا صرفا به این دلیل بود که مردم تصوری از جنگ و افغانستان و بدبختی نداشتن، فکر می‌کنم اگر کتابی درباره فلسطین به همین شکل نوشته بشه هم برای مردم تازگی داره و با استقبال زیادی روبرو میشه.
خیلی دلم می‌خواست این کتاب رو بخونم و شاید سنم مناسب نبود که به‌نظرم کتاب کلیشه ای ای بود و می‌تونست متفاوت تر و جالب تر باشه به عنوان یه شاهکار؛ شاید هم انتظارات من بالا بود.
اما اگر معروفیت کتاب رو کنار بذاریم ، خوشحالم که این کتاب رو خوندم ، فضای کتاب در بعضی بخشها قابل لمس بود و یه روایت جالب از جنگ اون زمان خوانده شد و چقدر خوب که فضای جنگ و سختی به گوش دنیا رسید و مورد استقبال قرار گرفت، با اینکه از دید من نوجوان (که خب قطعا کتاب های شاهکار زیادی نخوندم و قطعا با توجه به سنم به طور کامل نمی‌تونم فضا رو درک کنم) میتونست حرفه‌ای تر باشه و زیرکانه تر نوشته بشه.
        

          یه کتاب رمانتیک-کمدی تابستونی🌿🏞️
این رو نشون می‌داد که ما باید بین زندگی عادی و کارمون تعادل برقرار کنیم تا دچار آسیب نشیم .
درباره یه دختر وکیله که خیلی درگیر کارش شده طوری که زندگی واقعی رو فراموش کرده و هر دقیقه داره استرس و درگیری رو تجربه می‌کنه ، که بعد یه سری ماجرا هایی پیش میاد تا سامانتا در قالب یه خدمتکار خونه قرار می‌گیره و مجبوره با شرایط سازگار بشه.
داستان شاهکاری نبود اما به عنوان یه کتاب تابستونه  احساس خوبی داشت🫠 
        

          با خوندن این کتاب کلمه «لحظه» براتون با معنا تر میشه، اینکه ما کی هستیم و چقدر روی زندگی خودمون و دیگران تاثیرگذاریم. اینکه ما می‌تونیم زندگی‌ای رو با لبخندمون نجات بدیم یا باعث مرگ روح یه نفر بشیم.
ژانر این کتاب تینجری/ و برای نوجوان هاست و با سبک آمریکایی ها نوشته شده، پس اگر به این موضوع علاقه‌ای ندارید این کتاب مناسبی براتون نیست.
اما من واقعا با شخصیت سم و رشدش ارتباط برقرار کردم و درکش کردم.
ایده کتاب متفاوت و جالب بود. سم یکی از دختر های دبیرستان توماس جفرسونه، و عضو یکی از اکیپ های شاخ مدرسشونه، از اونایی که همه‌رو مسخره میکنن و دنبال دردسرن، یه روز سم تو یه تصادفی همراه با دوستاش میمیره، اما اون روز ۷ بار تکرار میشه و سم سعی میکنه از اون ماجرا بیرون بیاد و اونجاست که متوجه چیز های جدیدی میشه؛ چیزایی که هیچوقت تو زندگی عادی بهشون توجه نمی‌کرد، و این داستان رو می‌سازه.
پایان کتاب باز بود و به درک ما برمیگشت. نویسنده چیز واضحی که منتظرشیم رو به ما نگفته و گذاشته به عهده خودمون که خب به نظرم اگه یه ذره توضیح میداد بهتر می‌شد.
و ترجمه کتاب ، واقعا ناقص بود و خیلی جاهارو مترجم به خواست خودش ترجمه نکرده، اینطور نیست که سانسور داشته باشه، بعضی قسمت های عادی هم گذاشته نشده و عوضش میبینیم خیلی از جاهایی که احتمال می‌دادیم سانسور بشه تو کتاب هست.
در آخر؛ خوشحالم از اینکه این کتابو خوندم (:
        

          ❗❗اگر جلد دو رو خوندین یادداشت رو بخونید.


خب الان که این جلد رو خوندم میتونم بگم آدام، دیگه ازت خوشم نمیاد؛ کمتر احساس عذاب وجدان میکنم نسبت به اینکه جولیت آدام رو ول کرد و داره با آرون خوب میشه. 
این جلد طرف دوم تقریبا ده تا فصل آخر کتاب کشفم کن رو نقل میکنه. فصل های اولش رو دقیقا تو جلد دو داشتیم ولی اواسط به آخر ، اونجاهایی که جولیت از آدام و کنجی جدا میشه رو از زبون آدام و افراد نقطه امگا تعریف میکنه. باعث میشه تصورات اون ها رو هم نسبت به ماجرایی که اتفاق افتاد درک کنیم و آدام رو بهتر بشناسیم🤝🏼.
        

          بابا به‌به! این شد چیزی که همه میگفتن و تعریف میکردن!🔥
عجب جلد جذابی بود. خیلی هیجان انگیز بود و جوری بود که انگار تازه روند داستان شروع شده ، داستان اصلا حوصله سر بر نبود ، پیچیدگی نداشت و ترغیبت می‌کرد که هی بیشتر و بیشتر بخونیش و اصلا ۴۰۰ صفحه بودنش احساس نشد.
اگر میخواید مفهوم جزئی داستان رو متوجه بشید در کنار کتاب پی‌دی‌اف رو هم مطالعه کنید که چیزی جا نمونه، چون تو کتاب سانسور زیادی وجود داشت و بعضی جاها عوض میشد و ممکن بود گیج کننده باشه.
هیچ شکی تو خریدن و خوندن این کتاب نداشته باشید و با ضمانت و خیال راحت بخونین و لذت ببرین.🧨
-ای آرون وارنر جذاب (:
        

          عجب کتابی بود.. عجب چیزی بود.
تازه کتابو بستم و واقعا نمیدونم چی بگم...
خیلی هیجان انگیز و جالب بود ، میتونستی حدس بزنی بعضی جاها شو ، پیش بینی های من درست در اومد ولی واقعا خیلی داستان هیجان انگیزی بود . اولین کتابیه که من تو یک روز و نصف تمومش کردم و مشتاقانه ادامش دادم. 
فصل های کتاب کوتاهن و حوصله سر بر نیستن و جورین که واقعا دلت میخواد هی بیشتر و بیشتر بخونی و یدفعه به خودم اومدم دیدم تموم شد..
سبک و ایده جدیدی بود برام. و واقعا 🌪️🌀
        

          واقعا کتاب جذابی بود و همه چیش به اندازه بود ، اینطور نبود که آدم خسته بشه از جزئیات زیاد یه جوری اشتیاقت رو واسه خوندن بیشتر میکرد. فقط یذره از اسم ها و اتفاق ها و داستان هایی که تعریف میشد گیج  میشدم😭😂
نیمه اول کتاب و نیمه دومش باهم متفاوت بودن ، اما درکل یه جلد خوبی بود که باعث میشد احساس کنی با شخصیتایی و غرق فضای داستان بشی ، هیجانش هم کافی و به اندازه بود.
فقط جزئیات زیاد روایت هایی که داشت باعث میشه یذره یجاهاییش گیج کننده و قاطی بشه ، اما من خوشحالم که خوندمش ، سبک جدیدی از فانتزی و حماسی بود واسم.
        

          جالب بود ، چون از زبون وارنر بود باعث میشد دیدگاهشو متوجه بشیم و دید بهتری داشته باشیم ، داستان خاص و اتفاق مهمی نداشت ولی برای آشنایی با وارنر و احساساتش اینو بخونین.
و احساساتش انقدر خوب بود که بتونین لمسش کنین (:
        

          قراره خیلی خیلی دلم براتون تنگ بشه (:
لحظه لحظه این مجموعه هیجان بود و من اون رو زندگی کردم.
این جلد پر از ذوق کردن های من بود😭 چقدر زیبا و قشنگ بود؛ یجورایی برعکس جلد قبل که جذابیت محض بود این جلد زیبا بود🥹 
و شخصیت جود چقدر فرق داشت با جلد قبل ، جلد قبل بی رحم و جذاب و این جلد عاقل و گوگولی و زیبا
خلاصه داستان؟ «ملکه برمیگرده...»
جلد دو پادشاه پلید از بین سه جلد جذاب تر و بهتر بود به نظر من.
و به یه چیزی که بنظرم واقعا کم توجهی شده قلم نویسنده و ترجمه عالی اونه که جذابیت داستان رو دو چندان کرده، البته متاسفانه این جلد هم یه سری سانسور هایی داشت برعکس جلد قبل که کاش نبود.
جود و کاردن و دوستان و همراهان ، دوستتون دارم ، مرسی که طی مدت زمان طولانی‌ای باعث شدین لبخند بزنم ، ذوق داشته باشم ، و مشتاق باشم.🥹💖