یادداشت‌های 𝐒𝐨𝐩𝐡𝐢𝐞 (37)

          مثل همیشه کتابهای آگاتا گریستی غیر قابل پیش بینیه.
        

          کتابی که تو رو به یک جنگل ساکت می‌بره و با یک دختر رها شده همراه میکنه،بنظرم این کتاب باید بیشتر از اینا معروف میشد.
        

           کتاب درباره  یک کتابفروش و چند کتابخون بود و ما رو به یه سفر توی کتابفروشی کوچیک جزیره می‌برد. به نظرم کتابی بود که هر کتابخونی باید بخونه.
        

          به نظرم ارزش یکبار خوندن و داشت 
        

          طرح اولیه و قلم نویسندش خیلی خوب بود،یکسری نقص ها هم توش داشت ولی بازم برای من ازون کتابهایی بود که نمیشه زمینشون گذاشت  .
        

          روند داستانش خیلی‌ ساده و روون بود و پایان غیر منتظره ای داشت .
        

          مجموعه آنی شرلی ازون کتابهایی  بود که باعث سرزندگی آدم میشد،و انقدر خوب بود که‌ کتاب منو تموم کرد
        

          با اینکه نقش آنه خیلی کمرنگ شده بود،بازم چیزی از جذابیت داستانش کم نکرد
        

          ایده ی داستانش قشنگ بود ولی قلم نویسنده بشدتت ضعیف و سطحی 
        

          داستانش اگوری پگوری و جالب بود،مطمئنا اگه چند سال پیش میخوندم امتیاز کامل و بهش میدادم
        

          هر جلد قشنگ تر ازجلد قبلی 
        

          ، برعکس جلد اولش خیلی مسخره و بچگونه شد
  نویسنده  فقط داستان و کش داده بود که میتونست 
 همینو تو ۲۰۰ صفحه تموم کنه
        

          داستانش واقعا زیبا بود ولی نه به اندازه ای که معروف شده به خاطر همین ازش توقع بیشتری داشتم
        

          نسبت به جلد های قبلی خیلی ازش خوشم نیومد و روندش تا یه قسمت هایی تکراری بود .
در کل این جلدش  باعث شد بیشتر از قبل آدام بدم بیاد .
        

          قبل از این جلد باید کلاف پرگره خونده بشه،جلد دومش خیلی قشنگ تر از قبلیه 
ودرکل کتاب دوست داشتنیه 

        

          تا آخرای کتاب نمیشد هیچ‌ حدسی زدو از جذابیت شخصیت هاش هم نگم براتون.
 این کتاب و به صورت پادکست گوش دادم و شاید اگه نسخه فیزیکیش‌ رو می‌خوندم  5 ستاره رو هم میدادم.
        

          فکر میکنم از جلد اولش  خیلی جالب تر بود
        

          اولین کتابیه که از فردریک بکمن خوندم و از همین الان عاشق قلمش شدم
        

          نسبت به جلدهای قبلی خیلی بهتر بود
(اصلاً هم دلیلش کنجی نیست)
فقط مشکل اینجاست هنوز نتونستم جولیت و درک کنم و نیازمند اینم با دمپایی پلاستیکی بکنم تو حلقش
        

          از جلد اولش خیلی جالب و هیجان انگیز تربود جوری که یک لحظه هم نمی‌تونستم زمین بذارمش