یادداشت‌های سید محمد مهدی عمادی (8)

            #هوالعماد
#خون_خورده کتاب جذاب و کشنده‌ای بود ، به نظر من نویسنده از روایت و تاریخ صلاح‌الدین یکی از سرداران سپاه مسلمانان در جنگ‌های صلیبی و همینطور از  حمله برای بازپسگیری قدس استفاده  کرد تا  کتاب و داستانش گوشه ذهن مخاطب بنشیند. داستان موازی برادران سوخته و ماجراهای کلیسا و کشیش آنچنان از قدرت داستانی برخوردار نبود که در ذهن مخاطبان ماندگار بماند . برخی از دوستان که با هم کتاب را مطالعه می‌کردیم معتقدد بودند زبان کتاب پر از نیش و کنایه به جریان مذهبی است اما من گمان نمی‌کنم این موارد در ناخودآگاه مخاطب اثر تخریبی داشته باشد چون خالی از استدلال و منطقی برای بیان کنایه ها بود . به هر حال نویسنده به صورت تمام حرفه‌ای تلاش می‌کرد که مخاطب را با خود تا انتهای کتاب همراه کند . مساله اصلی کتاب مرگ و مواجه مختلف با آن است . 
به احتمال زیاد تکرار زیاد ( عبارت تاریخ پر است از) به یاد خوانندگان خواهد ماند اما به یاد نخواهند آورد که نویسنده برای بیان چه مسائلی از آن استفاده کرده است