یادداشت‌های مهدی نانکلی (165)

          یکی از مستدل‌ترین پژوهش‌ها برای پاسخ به شبهات مدعی دروغین بحث مهدویت ‌احمد الحسن. یک معرفی جامع و مانه بر پایه روایات و با بررسی تطبیقی بین شبهات و روایات اصیل.
        

          به نسبت توقعی که از حضور راوی در زمان و مکانی چنین حساس، و حتی به نسبت سفرنامه قبلی نویسنده، بسیار کمتر از حد انتظار بود. گویا صرفا به لبنان سفر کرده که چند گزارش تلویزیونی تهیه کند و حالا چند یادداشت سطحی نیز به رشته تحریر در آورده‌است.
        

          مجموعه ۸ داستان کوتاه که در جشنواره جلال شایسته تقدیر دانسته‌شد. داستان‌هایی با تم تاثیرات اجتماعی جنگ بر زندگی مردم عادی‌. روایت دقیق و با جزییات و صحنه‌پردازی زیبا از زمان و‌ مکان‌های متفاوت از محاسن این کتاب است ولی به شخصه این حجم از تلخی را مناسب امروز ما نمی‌دانم
        

          مستور در ادامه زیست در جهان خاص آثارش، کاراکترهایی بی‌نظیر خلق می‌کند ولی چیزی بیشتر از تکرار شخصیت‌های داستان‌های قبلی‌اش به دست نمی‌آورد. جهانی پارادوکسیکال که وجه تماتیک غالب آن، پهلو به هیچ‌انگاری زده و سیر تطور مستور از مذهب به پوچی را تکمیل می‌کند.
        

          در قالب یک زندگی‌نامه تاریخی، نویسنده سعی کردن رمانی با قالبی غیر تکراری عرضه کند. زندگی یک کاتب نگون‌بخت دوره انتقال قدرت از قاجار به پهلوی با نقبی به ماجرای  لژ فراماسونری در ایران. گره‌های داستان خیلی پر کشش نبود ولی زبان داستان نثری مناسب و گیرا داشت.
        

          یک اثر پژوهشی فاخر‌. و خیاطی که در کوزه افتاد! نقد و بررسی مقالات و نقدهای مرحوم عبدالحسین زرین کوب بر آثار شعرای بزرگ پارسی زبان.
        

          از بهترین آثار آگاتا کریستی نبود، ولی برای علاقمندان آثار معمایی، جذابیت نسبی داشت. و شاید بتوان گفت جزو معدود داستان‌هایی بود که نسخه تصویری آن را بیشتر از نسخه مکتوب دوست داشتم.
        

          خرده روایت‌هایی از انواع متفاوتی از جدا شدن‌ها. به سبب ناهمگونی نویسندگان، یکدستی لازم در کتاب به چشم نمی‌خورد. مثلا برخی روایت‌ها شبیه خاطره‌نویسی شده و برخی شبیه جستار و حتی مقاله. حتی نام کتاب سبب می‌شود شما با سوگیری سراغ روایت‌ها بروید. رهایی؟!
        

          داستانی از مهاجری فلسطینی در آمریکا، که گرچه مخالف رژیم صهیونیستی است ولی  بیشتر از آنکه طرفدار مقاومت‌ باشد، دلش می‌خواهد به آرامی زندگی کند، حتی به صورت مسالمت‌آمیز در کنار دشمنان ولی کم‌کم متوجه می‌شود که امکان پذیر نیست ...
        

          شاید مشهور شدن و جایزه بردن، این حاشیه امنیت را به نویسنده می‌دهد که به دنبال تجربیات جدید و بازی‌های فرمی باشد اما اگر از حد بگذرد...کتاب تا قبل از فصل پایانی با روایتی ترکیبی از یک عاشقانه‌ی ناکام و جنایات ساواک، بد پیش نمی‌رود ولی به یک‌باره زمان و مکان را به هم‌ می‌ریزد...
        

          قصه‌ای برگرفته از واقعیات زندگی روزمره در غزه، به قلم شهیدی با دراماتیک‌ترین حسن عاقبت. سنوار با قلم روان‌ و ریزه‌کاری‌های ملموس تاریخ مبارزات فلسطین را به تصویر کشیده. ارزش خواندن داشت ولی همچنان با اینکه زاویه دید راوی اول شخصی، به صورت نامحدود عمل کند، مشکل دارم.
        

          روایتی عجیب از خلبانی که پس از سقوط هواپیمایش، در داخل خاک ایران، اسیر کومله‌ها می‌شود و با وجود زخم و درد زیاد، شاهد درگیری بین خود احزاب کرد است که در اثر پیگیری و تلاش پدر پیرش آزاد‌ می‌شود ولی حتی در ارتش هم از او استقبال چندان درخوری نمی‌شود!
        

          جذابیت خاطرات یک آدم معمولی که دفتردار مسافرخانه پدرش بوده، عاشق که نه، معشوق دختر هم محله‌اش واقع می‌شود! که به سبب حضور در جبهه با مرد دیگری ازدواج می‌کند، او از یک سرباز ساده تا یک چترباز ماهر ارتقا پیدا می‌کند و پس از جنگ هم به زندگی معمول برمی‌گردد.
        

          نویسنده از بین انبوهی از روایت‌های مشابه درباره آدم‌های دفاع مقدس، سراغ آدمی رفته که در عین معمولی بودن، گاهی خلاف مسیر شنا کرده. عاشق حضور در جبهه بوده ولی بعد از مدتی به دلیل روحیات خاص، از سپاه استعفا می‌دهد و به عنوان یک بسیجی ساده عازم خط مقدم می‌شود.
        

          برای اولین بار  خاطرات یک شهید را خواندم که از اول تا آخر تعریف از او بود و دافعه پیدا نکردم. شاید به دلیل علاقه بیش از حدم به حاج حسین همدانی بود که واقعا هیچکس جز خوبی از او به یاد ندارد، شاید هم لحن صادقانه اثر‌. از بخت خوب راوی، همسر شهید، او را از کودکی می‌شناخته است!
        

          داستانی پر تلاطم از روند درگیریهای شدید و همیشگی جدایی‌طلبان اسپانیا با دولت مرکزی. سال‌هاست که این زخم کهنه در کاتالان و باسک تشدید می‌شود. هم نویسنده تصویر دقیقی ارائه داده و هم مترجم این فضا را منتقل کرده ولی لحن بیش از‌حد سرد اثر، آزاردهنده است.