بریده‌های کتاب fatemeh🇮🇷

به نظر من خیلی مهم نیست که آدم از کتاب ها زیاد بدونه.من خودم هم چیز زیادی نمی دونم،ولی فکر می کنم موضوعی که درباره ی یک کتاب اهمیت داره اینه که چطوری روی آدم تأثیر می ذاره.

جالبه.آدم هرجا که بره یا هرچقدر هم که کتاب بخونه،هنوز هیچی نمی دونه و هیچی ندیده.زندگی یعنی همین.ما زندگی هامون رو در تلاش برای پیدا کردن راهمون می گذرونیم.

دستگاه ها دروغ نمی گویند،این کار مختص انسان هاست.

تا زمانی که چیزی برای عشق ورزیدن دارید فقیر نیستید.

هرچقدر هم که ذهن کسی که به صدای موسیقی گوش می ده کوچیک یا لجباز باشه،موسیقی مستقیما قلبش رو لمس می‌کنه.

قدرت مشکلی نداره و حماقت هم معمولا بی خطره. ولی قدرت و حماقت باهم خطرناک می شن.

تا حالا جایی بودی که قراره عاشقش باشی، ولی تموم چیزی که می تونی بهش فکر کنی، خونه باشه؟

بعضی مردم بعد از رفتن، حفره ی بزرگتری از خودشون به جا می ذارن.

همیشه برخورد با تبهکارا و توطئه ها و دشمن ها برام آسون بوده.اما دوستی ها خیلی پیچیده ان. و عشق از همه ی اونا سخت تره.زخمی هم که ایجاد می کنه، عمیق تر از هر زخمیه که شمشیر می تونه به وجود آدم وارد کنه.

ارزش زندگی بیشتر از اونه که برای ایمن موندن همیشه توی قفس باشی...

اندوه آدم ها رو عوض می کنه.

کسانی که ثروت و قدرت ندارند،خیال می کنند اگر این دو را داشته باشند،به هر چیزی می توانند دست پیدا کنند.اشتباه می کنند. نمونه اش عشق است.

بعضی وقتا آدما می گن دوباره می بینیشون...ولی دیگه اونارو نمی بینی!

فضای خالی ای که به جا می‌گذارد وسیع است،تنهایی جانکاه نشان دادن قلبت به کسی و بعد فهمیدن اینکه هرگز دلشان نمی خواست آن را ببینند.

کاش همگی با پستی و بلندی های ترک خورده ی قلب های شکسته ی یکدیگر آشنا بودیم.شاید در آن صورت اینطور بی رحمانه با کسانی که همراه ما در این دنیای تنها گام بر میدارند،رفتار نمی‌کردیم.

عجیب است که سکوت چطور می تواند به بلندی هر فریادی حرف بزند.

خونواده ارزش اینو دارن که براشون بمیری،براشون آدم بکشی.جنگیدن برای اون ها تنها چیزیه که وقتی همه چی از دست رفته،بهمون کمک می کنه ادامه بدیم.

جاسوس یا برده؟جنگجو یا بزدل؟فکر می کردم جواب چنین سوال هایی آسان خواهد بود.این قبل از آن بود که بفهمم ترس واقعی چیست.

زندگی از هزاران لحظه تشکیل شده که هیچ معنای به خصوصی ندارند. بعد یک روز،یک لحظه ی تنها از راه می رسد تا به هر ثانیه ای که پس از آن می آید،معنا ببخشد.

دلش می خواست فریاد بزند و به دنیا بگوید که تقصیر خودش نبوده که این شکلی است. او هیچ کاری نکرده بود.