فوق العاده فوق العاده🫶🏻🎀
        

          به نسبت جلد سوم بهتر از دوم بود 
البته تا اواسط کتاب تو حال و هوای جلد دوم بود ولی خب .. عِی بگی نگی سوپرایزم کرد 
میدونی پشیمونم نکرد چرا تا آخرش خوندم ، خوب بود.
        

          از زیباییش بگم؟
از پایان اکلیلیش بگم؟
از فضا سازی بی نظیرش بگم؟
از شخصیت هایی که عاشقشون شدم بگم؟
فقط میتونم بگم که یه روزی میخرمش تا تو کتابخونم داشته باشم و هروقت نگاش کردم برای چند لحظه هم که شده تو دنیای  کارتیا غرق بشم 
        

          کتاب قشنگی هست ولی کتاب های قبلی جالب تر است
        

          با اطمینان میتونم بگم که این کتاب یکی از بهترین کتاب هایی  بود که تو عمرم خوندم.فوق العاده تر و هیجان انگیز تر از دو جلد قبلی.
این کتاب و شخصیت هاش همگی تو قلب من جا پیدا کردن. 
        

          مجموعه سه گانه صعود غیر فانتزی و جذاب ترین مجموعه برای من بود. 
نمیدونم چجوری اما داستان شما رو وادار میکنه همینجوری با خودتون بگید فقط یک فصل دیگه و ..تموم.
سه گانه صعود میشه اولین مجموعه ای که من کامل خوندم و از این بابت خیلی خوشحالم چون واقعا خیلی هیجان انگیز و جذاب بود😭✨
        

          من با این کتاب، با این مجموعه، زندگی کردم.
امتیاز پنج ستاره برای این جلد کمی متعصبانه‌ست؛ اما حاضر نیستم تغییرش بدم. چون داستان به اندازه‌ای هیجان‌انگیز بود و شخصیت‌های اصلی به قدری دوست‌داشتنی بودن که اون چندتا ایراد داستان رو بپوشونن.
یه موضوعی که درباره‌ی قلم خانم نیلسن دوست دارم، اینه که سعی نمی‌کنن پایان داستان‌شون غیرمنتظره و برخلاف انتظار مخاطب باشه. ایشون داستان رو همون‌طور که مخاطب انتظار داره و دلش می‌خواد به پایان می‌رسونن، در حالی که داستان از ابتدا و در هر قدم اون‌قدرررر صحنه‌های غافلگیرکننده و غیرمنتظره داشته که مخاطب فکرش رو هم نمی‌کرده و جذب داستان شده و در پایان هم کتاب رو با رضایت به پایان می‌رسونه. پایان همونیه که ما می‌خوایم؛ اما نه با اون روشی که فکرشو می‌کردیم. 
مرسی که تو ذوقمون نزدید خانم نیلسن 🫶🏻
من صفحه‌صفحه‌ی این کتاب رو با قلبم خوندم. بعضی جاها می‌ترسیدم، بعضی جاها غمگین بودم، با خوندن یه صفحه ذوق می‌کردم و با خوندن صفحه‌ی دیگه استرس می‌گرفتم. با شیطنت‌های شخصیت اصلی یا دیدن تلاش و موفقیتش، نیشم تا بناگوش باز می‌شد😂 و با دیدن غم و ناراحتی‌ش، دلم می‌گرفت. توی چند صحنه از داستان، دلم خیلی خیلی خیلی سوخت و چند سطری از داستان هم بود که منو به گریه انداخت. 
تک‌تک عناصری که وارد داستان می‌شدن، بعداً به درد می‌خوردن. هر اتفاقی که می‌افتاد، یه دلیلی داشت که مخاطب بعداً متوجهش می‌شد =) یه قسمتی بود که با خودم گفتم دیگه واقعا فکر نمی‌کنم این بخش جایی تو داستان داشته باشه. و بعد چی شد؟ همون موضوع زمینه‌ای برا یه غافلگیری دیگه بود :)))
سلطنت پنهان این‌جوریه که: ما به عنوان خواننده‌ی کتاب هیچ کاری از دستمون برنمی‌آد جز این‌که برا شخصیت اصلی دعا کنیم؛ و عجب تفاهمی! اتفاقاً خود شخصیت اصلی هم کاری از دستش برنمی‌آد جز این‌که برا خودش دعا کنه😭😭
از اون‌جا که دیگه خوب شناخته بودمش، توی این جلد بیشتر به خودش و کارای عجیب‌غریبش اعتماد داشتم. به‌ویژه چون از اصلِ "یا راهی خواهم یافت یا راهی خواهم ساخت" پیروی می‌کرد😀 زمانی که نقشه می‌کشید یعنی حالش خوب بود؛ هر قدر هم که نقشه‌اش احمقانه بود، بهتر! مواقعی که می‌گفت هیچ راهی برای نجات از مخمصه‌ای که توش افتاده نداره، دلم می‌ریخت و می‌ترسیدم که ناامید بشه؛ ولی باز به هوش و شجاعتش اعتماد داشتم و منتظر بودم ببینم که این‌بار چه‌جوری می‌خواد غافلگیرم کنه!
من واقعاً هوش این بچه رو تحسین می‌کنم. از شجاعت و نترس بودنش خوشم می‌آد. متعهد بودن و وفادار بودنش رو خیلی دوست دارم. مواقعی که درست مثل یک پادشاه و به قصد دفاع از کشورش صحبت می‌کرد، بهش افتخار می‌کردم خیلی-😭
از هارلو، مات و کرویان بسیار بسیار بسیار متشکرم. کاش می‌شد نقش کرویان بیشتر باشه :") با رفتار و حرف‌های رفقای شخصیت اصلی هم خیلی اکلیلی شدم راستش- و آماریندا؛ ببخشید که اون اوایل ازت خوشم نمی‌اومد :")😂
هر فصل کتاب به خودیِ خود استرس‌زا بود خب؟ اما از حدود صدوپنجاه صفحه مونده تا پایان کتاب، این استرس افزایش پیدا کرد و غم درونش هم بیشتر و بیشتر می‌شد :"""""") و همین اضطراب خیلی دلچسب بود حقیقتش -.-
آها راستی، اون صحنه که شخصیت داون توش نقش داشت خیلی باحال بود پسندیدم :")😂
صحنه‌ی چشمک‌زدن فینک هم خیلی ناز بودددد😭
یه جاهایی بود که خب، خوش‌بینانه پیش رفت. یه اشکال ریز دیگه هم بود اما همون‌طور که اولش گفتم، نقاط قوت کتاب باعث می‌شه نادیده بگیریمشون.
نمی‌دونم درباره‌ی نکته‌ی بعدی اصلاً حق اظهار نظر دارم یا نه؛ ولی خب. می‌دونید، من دوست داشتم مفهوم عشق، خیلی روان‌تر و دلنشین‌تر بیان بشه. اون مفهومی که نویسنده می‌خواست به مخاطب برسونه رو درک می‌کردم، خیلی هم موافقشم؛ اما دلم می‌خواست قشنگ‌تر به تصویر کشیده بشه.
خلاصه، خوشحالم که چند روزی از زندگی‌م رو همراه پادشاه کارتیا (-.-) و مردمش سپری کردم. همراهی با اون‌ها بسیار شیرین و لذت‌بخش بود و البته می‌دونم که این پایان ماجرای من و کارتیا نیست؛ منتظر روزی‌ام که بتونم جلدهای بعدیش رو بخونم :")
بعله.
خوندن این مجموعه شدیدااااا پیشنهاد می‌شه.
        

          این جمله خیلی قشنگ بود:))
        

          جذاب و مهیج. از همون جلد اول جذبش شدم
        

          کتاب سوم مجموعه صعود 
جنگ شروع شده و جارون به عنوان پادشاه، مسئول آینده کارتیا است. این بار قراره جارون از چه حقه‌هایی برای نجات کارتیا استفاده کنه؟
 مجموعه خیلی فوق‌العاده‌ای بود و خوش‌حالم که هنوز دو کتاب دیگه ازش مونده. D: نویسنده این دو کتاب رو سه سال پیش به مجموعه اضافه کرده و هنوز ترجمه نشده؛ برای همین دو جلد بعدی رو باید انگلیسی بخونم. البته تا کتابای در حال خواندنم کمتر از این نشه، نمی‌خوام جلد بعدی رو شروع کنم. 😬😂
از بچگی عاشق فضاهای قرون وسطایی با سرگذشت پادشاهان و شاهزاده‌ها بودم و شخصیت جارون هم بیشتر باعث شد که عاشق این مجموعه بشم. 😁 با این که می‌دونم هر بار قراره جارون نجات پیدا کنه ولی انقدر حقه‌هایی که به کار می‌بره و کاراش جالبه، که باعث میشه باز هم لذت ببرم.
در آخر این که دلم میخواد تا ابد از خوندن کتابای قشر نوجوان سر ذوق بیام. ⁦｡⁠◕⁠‿⁠◕⁠｡⁩
        

          و بالاخره این مجموعه خیلی قشنگ رو تموم کردم، با این مجموعه به معنای واقعی زندگی کردم...و تو قلبم جا جاداره🤌✨✨
        

          حقیقتش خیلی تلاش کردم نمره‌ی بیشتری بدم، ولی نشد. این کتاب کتابی نبود که انتظاراتم رو برآورده بکنه. خیلی از این کتاب انتظار داشتم و منتظر بودم که تبدیل به یکی از بهترین کتاب‌هایی که خوندم بشه، اما...
داستان کتاب، ایده، و ... همه‌ی اینها خوب بودن، ولی به شکل درست اجرا نشدن و در سطح یه رمان مبتدی نوجوان باقی موندن. یه رمانی که حتی من که به عنوان یه نوجوان خوندمش، برام مبتدی و سطح پایین بود! یعنی این کتاب فقط برای شروع کتاب‌خوانی مناسبه، و بس. 
داستان جلد اول که نمی‌دونستم چیه و پیش‌زمینه‌ای ازش نداشتم، برام قابل حدس بود و پیچش داستانی جالبی برام نداشت. جلد دوم به نسبت از همه‌ی جلدها بهتر بود(از نظر من). 
ولی داستان جلد سوم به شدت یکنواخت بود. چند تا پیچش داستانی جالب داشت، ولی در هر سه جلد، شخصیت پردازی به شدت ضعیف بود. رفتارهای شخصیت ها هر جلد عوض میشد. اون هم تنها برای اینکه خواننده غافلگیر بشه. ولی هیچ پیش زمینه‌ای برای این تغییرات وجود نداشت. حتی اگه شخصیت‌ها خاکستری بودن می‌شد باهاش کنار اومد، ولی یه شخصیت سفید در عرض دو فصل تبدیل به یه شخصیت خیلی سیاه می‌شد. یا بالعکس. 
حقیقتش تنها شخصیتی که من از این کتاب به خاطر خواهم سپرد، جارونه. تنها شخصیتی که حداقل شخصیت پردازی بهتری داشت. و اون هم به خاطر زاویه‌ی دید اول شخص و ارتباط نزدیک خواننده با این شخصیت بود.
من به داستان‌هایی که غیر از غافلگیری هیچ عنصر دیگه‌ای ندارن، علاقه‌ای ندارم، به خصوص اگه اون داستان داخل حال و هوای تخیلی و فانتزی باشه. و این داستان هم جز همین دسته بود. از لحاظ ادبی و نوشتاری، ضعیف و از لحاظ هیجان، خوب. برای همین فقط به کسایی که تازه میخوان ادبیات فانتزی و تخیلی رو شروع کنن و سن نسبتا کمی دارن پیشنهادش می‌کنم، چون این داستان اصلا حول محور جادو نمیچرخه (در واقع جادو در این داستان وجود نداره) و برای همین می‌تونه گزینه‌‌ی خوبی باشه. در واقع ژانرش اصلا فانتزی نیست ولی نزدیکی زیادی به این ژانر داره و حال و هوای یکسانی داره فقط عناصر جادویی نداره و یه داستان تخیلیه. من هم اگه چند وقت پیش می‌خوندمش، شاید بیشتر دوستش می‌داشتم. و در غیر این صورت(اگه تازه کتابخوانی رو می‌خواید شروع کنید و سنتون کمه) پیشنهادش نمی‌کنم.

پ.ن: به نظرم کتاب یک شب فاصله از این نویسنده بهتره. خیلی بهتر.