من جلد های ۱ و ۲ این کتاب رو نخوندم ولی همین جلد کافی بود تا عاشق مجموعه کتاب های اکو بشم
نویسنده یه جور خاصی داستان آیوی رو با موسیقی پیوند زده و همین باعث شده کتاب خیلی شاعرانه و زیبا باشه
برای نوجوانان خیلی×۱۰۰۰۰۰۰ مناسبه.
        

          سخت است بتوانی نیروی عجیب موسیقی را درک کنی و با آن زندگی کنی
این کتاب را بخوان تا به این قدرت دست یابی 
        

          یک پایان دوست‌داشتنی برای یک مجموعهٔ متفاوت. 
صحبت کردن از دردهای متفاوتی که در دنیای انسان‌ها جریان دارند، آن هم در سه کتاب کوتاه، دشوار است اما رایان به خوبی از عهدهٔ این کار برآمده. روایت کردن از زبان کودکان هم قطعاً در انتقال درست عواطفی که مدنظر داشته مؤثر بوده.
        

          هر شب که در تختخوابشان دراز می‌کشیدند و فکر می‌کردند که فردا چه خوشی‌ای منتظرشان است. آگاه بودند که زندگی چقدر باارزش است و با خود تکرار می‌کردند:سرنوشت تو هنوز قطعی نشده؛ حتی در سیاه‌ترین شب‌ها هم ستاره‌ای می‌درخشد، زنگی به صدا در می‌آید و راهی برایت آشکار می‌شود..
        

          در جلد سوم با عنوان «داستان آیوی»؛ «آیوی لوپز» به تازگی همراه با خانواده‌اش به کالیفرنیا مهاجرت کرده است. او به هیچ وجه کالیفرنیا را دوست ندارد چراکه با آمدن به آن جا از دوستان و تمام چیزهایی که می‌شناخته دور شده است. تازه در کالیفرنیا هیچ کس آن‌ها را به‌عنوان یک خانواده آمریکایی نمی‌پذیرد و همه جور دیگری به آن‌ها نگاه می‌کنند. درست در همین زمان است که آیوی سازدهنی را پیدا می‌کند. او عاشق سازدهنی می‌شود...
        

          واقعا دوسش داشتم
جوری که سه داستان مختلف در آخر به یک نقطه‌ی مشترک رسیدن محشر بود
        

          خیلی فوق العاده بود و نویسنده خیلی خوب این سه داستان رو به هم ربط داده بود.
خیلی دوسش داشتم.
        

          سه‌گانه‌‌ای که واقعا بهم چسبید =}
با اینکه یک سری جمله‌های کلیشه‌ای درباره‌ی موسیقی و تاثیرش داشت، اما فکر کنم هنوز به شنیدن این کلمات نیاز داریم‌. 
ماجرای ساز‌دهنی‌ای که سه خانواده را نجات میده و آن‌ها را  بهم وصل می‌کنه.
        

          سازدهنی سفر خود را در سری رمان‌های اکو شروع می‌کند و بر سر راه افراد مختلف قرار می‌گیرد تا این‌که بتواند به هدف اصلی خود برسد.
الان میدانی سازدهنی دست چه کسی افتاده⁉️
دختری به نام آیوی شخصیت محوری داستان است، داستانی که با حسن ختامی خیره‌کننده شما را شیفته‌ی این سه‌گانه می‌کند.
        

          اکوی ۱ رو بیشتر دوست داشتم
        

          کتاب عالی بود. انگار به جای کتاب خوندن، من هم داشتم به موسیقی گوش می‌دادم؛ صدای سازهای مختلف توی سرم می‌پیچید و داستان رو تعریف می‌کردند. خیلی حس خوبی داشتم