عالی
مطالب کتاب امیدبخش، طنز و گاهی غمگین و دردناک بودن. دنیای پزشکی رو بدون هیچ فیلتری نشون می‌ده و در عین حال نیازی نیست شما پزشک باشین برای خوندنش. به نظرم مخاطب کتاب همه هستن و می‌تونن ازش لذت ببرن (خصوصا اینکه بیشتر خاطرات طنز هستن)
ترجمه خیلی خوبی هم داشت.
      

        به نظرم هر کسی که می‌خواد بدونه به پزشکی علاقه داره یا نه باید اینو بخونه
با اینکه خاطرات نویسنده به عنوان یک پزشک هستش، ولی قلم خیلی خوبی داره. داستان‌ها هیجان و کشش مورد نیاز رو دارن. ترجمه هم ترجمه خوبیه.
      

        من اونقدرا که ازش تعریف شنیدم برام جالب نبود. شاید به خاطر اینکه ژانر عاشقانه (اونم تقریبا عاشقانه محض!) اونقدرا برام جذاب نیست. یه داستان عاشقانه کوتاه با دیالوگ‌های طولانی و تشبیه‌ها و مثال‌های پشت سر هم که حوصله‌م سر می‌رفت
      

        قبلا کتاب یک شب فاصله رو از همین نویسنده خونده بودم و باعث شد برای خوندن این کتاب ترغیب بشم. 
اینکه کتاب از ۵ زاویه دید مختلف به جنگ جهانی اول نگاه کرده بود ویژگی خاص کتاب بود (حتی به اطلاعات تاریخیم اضافه کرد!).
به کتاب "اکو" شباهت داشت و اگه از اون خوشتون اومده باشه، احتمالا از اینم خوشتون بیاد
      

        عالی بود. یه کتاب جمع و جور با گرافیک فوق‌العاده زیبا و آرامش‌بخش. چقدر حس خوب داشت. تو شرایطی که احساس کمبود می‌کنیم، می‌تونه یه مرهم باشه؛ یه کیک 🍰!
      

        دوست نداشتم. نویسنده سوالات زیادی که توی ذهنم داشتم رو مطرح کرده بود و من هی داستان رو دنبال می‌کردم به امید اینکه یه جواب خوب داده باشه اما... شاید فقط باید به چشم یک داستان معمولی بهش نگاه می‌کردم. پایانش اصلا برام قانع‌کننده نبود و به نظرم جوابی که داده بود، آرمانی و بیشتر ادبیاتی بود
      

        کتاب عالی بود. انگار به جای کتاب خوندن، من هم داشتم به موسیقی گوش می‌دادم؛ صدای سازهای مختلف توی سرم می‌پیچید و داستان رو تعریف می‌کردند. خیلی حس خوبی داشتم 
      

        تو لحظه به لحظه کتاب رو می‌بینی و لمس می‌کنی. وقتی کتاب رو می‌خونی، انگار داری سریال می‌بینی؛ حتی رنگ لباس‌ها، عطر غذاها، همه و همه قابل لمسه. این کتاب فوق‌العاده است :)
      

        از اون کتاباست که آینده تکنولوژی رو همراه با هیجان به زیبایی به تصویر کشیده. آخر کتاب، نویسنده یهو غافلگیرم کرد و باعث شد سریع همون شب بیفتم دنبال جلد دوم :>
البته شاید گاهی تصویرسازی بعضی صحنه‌ها، سخت باشه ولی خسته‌کننده نیست.