در ستایش جلال 🛐
      

        دومین داستان کوتاه از جلال آل احمد
راستش این روایت ها من را یاد خاطرات دوران کودکی پدربزرگم می اندازد که برایم تعریف می کند ، هم سنت های غلط را روایت می کند و از آنها انتقاد می کند، هم به گونه ای شیرین است.
انگار جلال آل احمد از پدرش دل پُری داشته و در این داستان ها زیر زیرکی از او بدگویی می کند.
      

        غرق کننده و زیبا بود...
راستش‌،خواستم یک توصیف بلند برای کتاب بنویسم؛اما نشد
در این حد بگویم که با خواندن این کتاب ،دنیا را از دریچه ای متفاوت خواهید دید 
دنیای که شاید از نظر من آبی دریایی است
      

        اولین گام در موراکامی خوانی با  یادداشت های روزمره اش آغاز شد ؛ با این که اهل نا داستان خوانی نیستم ولی این کتاب و مخصوصا شخصیت متفاوت موراکامی خیلی مجذوبم کرد.
انگار موراکامی آنقدر شیفته ی دو است که همه ی پند های زندگی اش را در همین دو یاد گرفته است .
گویا با همین اولین کتاب، موراکامی نویسنده مورد علاقه ام شده است.
      

        این کتاب فوق العاده زیبا و غمگین بود.یکی از بهترین کتابایی که این چند وقت خوندم بود و اشکمو در آورد
این عکسم مثلا فضای کتابو نشون میده
      

        فئودر میخائیلوویچ داستایوفسکی عزیز، از تو بسیار ممنونم که زندگی را آنطور به ما شناساندی که واقعا هست: تلخ،تیز،برّنده
به تیزی شمشیر و به تلخی زهر ...
تورا در هر دقیقه میمیراند، به زانو در می آورد و تکه پاره می کند.
      

        درباره یادداشتی در لیست وظیفه  که شاید هرگز تیک نخورد و چه بسا علتش مرگ باشد! 
شاید مرگ باعث جدا شدن عاشق از معشوق گردد؛ اما عشق تا ابد زنده میماند 
عشقی که شاید از همان اول اشتباه بود
اما ،خب..
 عشق اینگونه  است دیگر (:
      

        عزیزان از دست رفته ، عشق های جاویدان،نامه های بین کتاب ها ،خانواده ای که فرو پاشید و دوباره خانواده شد،کتابفروشی که قرار است فروخته شود...
احساسات انسان‌ها در این کتاب حرف اول را میزند و البته کتاب ها ، قلب هایی شکسته و بی حوصله که التیام می یابند ...
      

        در ستایش جلال 🛐
      

        دومین داستان کوتاه از جلال آل احمد
راستش این روایت ها من را یاد خاطرات دوران کودکی پدربزرگم می اندازد که برایم تعریف می کند ، هم سنت های غلط را روایت می کند و از آنها انتقاد می کند، هم به گونه ای شیرین است.
انگار جلال آل احمد از پدرش دل پُری داشته و در این داستان ها زیر زیرکی از او بدگویی می کند.
      

        غرق کننده و زیبا بود...
راستش‌،خواستم یک توصیف بلند برای کتاب بنویسم؛اما نشد
در این حد بگویم که با خواندن این کتاب ،دنیا را از دریچه ای متفاوت خواهید دید 
دنیای که شاید از نظر من آبی دریایی است
      

        اولین گام در موراکامی خوانی با  یادداشت های روزمره اش آغاز شد ؛ با این که اهل نا داستان خوانی نیستم ولی این کتاب و مخصوصا شخصیت متفاوت موراکامی خیلی مجذوبم کرد.
انگار موراکامی آنقدر شیفته ی دو است که همه ی پند های زندگی اش را در همین دو یاد گرفته است .
گویا با همین اولین کتاب، موراکامی نویسنده مورد علاقه ام شده است.
      

        این کتاب فوق العاده زیبا و غمگین بود.یکی از بهترین کتابایی که این چند وقت خوندم بود و اشکمو در آورد
این عکسم مثلا فضای کتابو نشون میده
      

        فئودر میخائیلوویچ داستایوفسکی عزیز، از تو بسیار ممنونم که زندگی را آنطور به ما شناساندی که واقعا هست: تلخ،تیز،برّنده
به تیزی شمشیر و به تلخی زهر ...
تورا در هر دقیقه میمیراند، به زانو در می آورد و تکه پاره می کند.
      

        درباره یادداشتی در لیست وظیفه  که شاید هرگز تیک نخورد و چه بسا علتش مرگ باشد! 
شاید مرگ باعث جدا شدن عاشق از معشوق گردد؛ اما عشق تا ابد زنده میماند 
عشقی که شاید از همان اول اشتباه بود
اما ،خب..
 عشق اینگونه  است دیگر (:
      

        عزیزان از دست رفته ، عشق های جاویدان،نامه های بین کتاب ها ،خانواده ای که فرو پاشید و دوباره خانواده شد،کتابفروشی که قرار است فروخته شود...
احساسات انسان‌ها در این کتاب حرف اول را میزند و البته کتاب ها ، قلب هایی شکسته و بی حوصله که التیام می یابند ...