این کتاب فوق العاده زیبا و غمگین بود.یکی از بهترین کتابایی که این چند وقت خوندم بود و اشکمو در آورد
این عکسم مثلا فضای کتابو نشون میده
      

        فئودر میخائیلوویچ داستایوفسکی عزیز، از تو بسیار ممنونم که زندگی را آنطور به ما شناساندی که واقعا هست: تلخ،تیز،برّنده
ممنون که در این کتاب بار دیگر به ما فهماندی که در نهایت باید تسلیم این تلخی زندگی شد، در نهایت باید زانو زد.
به قول خودت : آه مامکم... زندگی همین است
      

        درباره یادداشتی در لیست وظیفه  که شاید هرگز تیک نخورد و چه بسا علتش مرگ باشد! 
شاید مرگ باعث جدا شدن عاشق از معشوق گردد؛ اما عشق تا ابد زنده میماند 
عشقی که شاید از همان اول اشتباه بود
اما ،خب..
 عشق اینگونه  است دیگر (:
      

        عزیزان از دست رفته ، عشق های جاویدان،نامه های بین کتاب ها ،خانواده ای که فرو پاشید و دوباره خانواده شد،کتابفروشی که قرار است فروخته شود...
احساسات انسان‌ها در این کتاب حرف اول را میزند و البته کتاب ها ، قلب هایی شکسته و بی حوصله که التیام می یابند ...