حس زندگی در دنیایی که همه‌چیز توش ممکنه، متعلق به کودکیه. این کتاب تجربه دوباره زندگی کردن اون حسه، چه بسا به کیفیتی که به‌خاطر نمی‌آریم.
        

                برای گذروندن وقت خوبه، اما در انتقال هیجان ماجرا و پایان‌بندی قدرتمند چندان موفق نبود.
        

                جذاب‌ترین ویژگی این کتاب هویت راوی، و بعد از اون این نکته‌ست که در طول داستان تمام وقایع پایانی فاش می‌شن ولی خواننده به خوندن ادامه میده. انگار به حسی که کتاب منتقل می‌کنه معتاد می‌شیم، نه وقایع و نتایج!
        

                «عشق» مرز باریک ترسناکیه. یک سوی مرز نیست، خود مرزه. مرز «انداختن» و «لغزیدن». باید به تنهایی و بدون فعل کمکی، فقط در زمان حال صرف بشه. این نمایشنامه همون مرزه و ترس حاصل از این بندبازی رو خیلی خوب منتقل می‌کنه.
        

                تصاویر این کتاب حس آرامشش رو در حد کمال منتقل می‌کنن...

        

                طرح دغدغه بسیار ظریف و با دقت انجام شده بود و تناسب متن و تصاویر با گروه‌سنی مخاطب بی‌نظیر بود!
        

                نگاه تازه و بامزه‌ای داشت، طنز تلخش رو دوست داشتم.
        

                هیچ کتابی این‌طور روحم رو خراش نداده و امیدم به بشریت رو نابود نکرده بود.