بریده‌های کتاب آتش بدون دود: هرگز آرام نخواهی گرفت

"ساقی، نکته‌ی شگفت انگیزی را به من آموخت: هرکس، به اندازه‌یی که از او توقّع دارند، قوی‌ست؛ یعنی می‌تواند باشد."

"آلنی! مارا، اغلبِ مارا، نه وسوسه‌ی رسیدن به مقام، نه خیالِ باطلِ حکومت کردن، بلکه عشقِ به استقلال و سربلندی ایران، به این روز سیاه انداخت. باور کن، حرفم را باور کن!"

گریه ، چه نعمتی است واقعاً ! گمان می برم که اگر خداوند ، صد هزار گونه خنده می آفرید امّا رسم اشک ریختن را نمی آموخت ، قلب حتّی تاب ده روز تپیدن را هم نمی آورد. گریه ، چه نعمتی است واقعاً _برای آن کس که قلبی دارد .

گریه گریه چه نعمتی است واقعا! گمان می برم که اگر خداوند، صدهزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن را هم نمی آورد. گریه، چه نعمتی است واقعا برای آنکس که قلبی دارد.

_اشتباه کردی پدر، اشتباه کردی؛ از همان ابتدا اشتباه کردی. تو باید تمام قدرتت را در راه مبارزه با ابلیس_ با حکومت ظلم_ به کار می‌گرفتی؛ چراکه تا شیطان هست، هیچ زمینی زمین نمی‌شود، هیچ فرزندی فرزند. تو به ما بُزدلی آموختی پدر، تنهایی گُزینی، پَرت افتادگی، خودخواهی، خوداندیشی، خودباوری، خودگرایی... تو به ما آموختی که فقط به خودمان بیندیشیم، و این یعنی سیه بختی، یعنی دنائت روح، یعنی جُبن و رذالت و فساد و مرض. در حق فرزندانت جُرمی نابخشودنی مرتکب شدی؛ چراکه در جهنّم، در قلبِ قلبِ جهنّم، خواستی که به آنها پرورش گل را بیاموزی، حال آنکه گل‌هایی که در جهنّم می‌روید نیز جهنّمی‌ست...

مصدق ابرمردی بود از خیل بزرگان، نه مردی از میان مردم کوچه و بازار و خیابان! رعیت‌پرور بود، رعیت نبود. ارباب روستایی‌نواز دادخواه بود، روستایی دل‌سوخته گرسنه وامانده در کمرکش راه نبود. مرفه در پرتو نور پرورش یافته بود، کارگر بیمار پستوهای تاریک و کور نبود؛ آزادی برای او چلچراغی بود و او چلچراغ می‌شناخت! بر دل ستمدیدگان داغ را نمی‌شناخت. دست‌های پینه‌بسته را، با فروتنی کامل بوسیده بود؛ بر دست‌های خویش اما ذره‌ای پینه ندیده بود.

"کسی که وارد گود سیاست می‌شود باید دلش را هم داشته باشد؛ مردانگی‌اش را هم، غیرتش راهم، تحملش راهم، خیلی چیزهای دیگرش راهم. سیاست، جای بچه هایی که از نَنه‌جانشان قهر کرده‌اند نیست."

این آلنی کافر، که ملامت همه‌ی عالِمان دین را به جان خریده‌است، در بالای سرش چتر محبت علی (ع) را دارد.

از این گذشته، مطمئن باشید که اگر سراپا ظرافت لطافت و زیبایی زنانه بودم هم چیزی از آن نصیب شما نمی شد. من آنقدرها که به نظر می رسد کج سلیقه نیستم مهندس عثمان خادم عثمان!

"من از شما سوال می‌کنم: علی(ع) مرا می‌شکند، یا شکسته‌ام را ترمیم می‌کند؟ علی ، ناامیدم می‌کند یا سرشار از امید؟ علی از مبارزه بازم می‌دارد یا به قلب مبارزه‌ام می‌کشد؟" علی(ع) در آلنی رسوب کرد...