بریده‌ای از کتاب آتش بدون دود: هرگز آرام نخواهی گرفت اثر نادر ابراهیمی

گریه ، چه نعمتی است واقعاً ! گمان می برم که اگر خداوند ، صد هزار گونه خنده می آفرید امّا رسم اشک ریختن را نمی آموخت ، قلب حتّی تاب ده روز تپیدن را هم نمی آورد. گریه ، چه نعمتی است واقعاً _برای آن کس که قلبی دارد .