وقتی بعد از چند سال تلاش توانستیم سلول بنیادی تولید کنیم، سریع رفتم به نمازخانه کوچک و دو سه متر مربعی کنار آزمایشگاه سجده شکر کردم. وقتی موفقیتی به دست می‌آورید می‌توانید همان لحظه یا بعدش سجده شکر بگذارید، یا دو رکعت نماز شکر به جا آورید. همین کار کوچک باعث بزرگتر شدن بام شما برای دریافت لطف خدا می‌شود. (دکتر حسین بهاروند)

وجدان سرودن منظومه‌ای درباره‌ی وجدان انسانی، هرچند فقط راجع به یک فرد باشد و گرچه این فرد از پست ترین افراد آدمی به شمار رود، عبارت از گردآوردن همه حماسه ها در یک حماسه عالی و قاطع است. وجدان، مرکز اختلاط اوهام ، علائق و ابتلائات، کوره‌ی احلام و کنام افکاری‌ست که شخص از آنها شرم دارد. این جولانگاه سفسطه هاست. این عرصه ی جدال سوداهاست.

شب پیش از خفتن گفت:" هرگز نه از دزدان بترسیم نه از آدمکشان. اینها خطرات بیرونیند، خطرات کوچکند، از خودمان بترسیم. دزدان واقعی حرف های بی دلیل ما هستند. آدمکشان واقعی نادرستی های ما هستند. مهالک بزرگ در درون ماست. چه اهمیت دارد آنچه سرهای ما را یا کیسه پولمان را تهدید می کند؟! نیندیشیم جز در آنچه روحمان را تهدید می کند."

گریه گریه چه نعمتی است واقعا! گمان می برم که اگر خداوند، صدهزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن را هم نمی آورد. گریه، چه نعمتی است واقعا برای آنکس که قلبی دارد.

تاریخ را از نو باید نوشت تمام تاریخ را و تاریخی باید نوشت متکی به حق و حقیقت ، و بیانگر پویندگی واقعیت. تاریخی که ستمگران را به راستی ستمگر و ستم دیدگان را به واقع ستم دیده نشان بدهد تاریخی که آرمانی پیش رو داشته باشد و انسان را به ساخت درست آینده برانگیزد. تاریخ را از نو باید نوشت نه آنگونه که تاریخ نویسانِ نوکرِ دربارها و تاریخ نویسان مطیع اوامر اجانب نوشته‌اند بل آنگونه که حس شود قلم در دست مردم آگاه و دردشناس کوچه و بازار بوده است. تاریخ را از نو باید نوشت و آنگونه باید نوشت که انسان را در لحظه‌های درد و مصیبت به کار آید در لحظه‌های فشار ستمگران و نامردان در لحظه‌های سلب آزادی از آزادی خواهان راستین.