بریده‌ای از کتاب آتش بدون دود: هرگز آرام نخواهی گرفت اثر نادر ابراهیمی

گریه گریه چه نعمتی است واقعا! گمان می برم که اگر خداوند، صدهزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن را هم نمی آورد. گریه، چه نعمتی است واقعا برای آنکس که قلبی دارد.