بریده‌های کتاب و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می شود

یک فکر بزرگ رو هرگز نمیشه روی زمین نگه داشت.

بزرگترین ترس من این است که تخیلم را قبل از بدنم از دست بدهم. :))

زمانی یکی از بت‌های زندگی من گفت: یکی از بدترین چیزهای پیری این است که دیگر هیچ ایده تازه‌ای به ذهنم نمی‌رسد. این کلمات را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم زیرا که بزرگترین ترس من این است که تخیلم را قبل از بدنم از دست بدهم. حدس می‌زنم که تنها من نیستم که چنین ترسی دارد. نژاد انسان به شکلی عجیب از پیر شدن بیشتر می‌هراسد تا از مردن.

تقریبا همه آدم‌بزرگ‌ها پر از حسرت خداحافظی‌هایی هستن که آرزو می‌کنن کاش می‌تونستن برگردن و بهتر اداش کنن.

«خاطراتم ازم فرار می کنن عشق من، مثل وقتی که سعی کنی آب و روغن رو از هم جدا کنی. من دارم مدام کتابی رو می خونم که بعضی صفحاتش نیستن. همیشه هم مهم ترین صفحه ها نا پدید می شن.»

روی نیمکت بوی آب و آفتاب می‌آید. هرکسی نمی‌داند که آب و آفتاب بو دارند، اما آنها می‌دانند. فقط باید به اندازه کافی از بقیه بو‌ها دور شوی تا آن‌را بفهمی.

«دلم برات تنگ میشه عشق من.» «من که هنوز پیش توام، عزیزک سختگیر.» «ولی حالا فقط توی خاطره هام، فقط اینجا.» «مهم نیست. این همون قسمت از توعه که دوسش دارم.»

- یادت هست درباره اشتباه کردن بهت چی گفتم ؟ + فقط زمانی شکست خورده محسوب میشی که دست از تلاش برداری. - دقیقا نوا نوا ! یه فکر بزرگ را هرگز نمی‌شه روی زمین نگه داشت.

پسرک می‌پرسد: + روی اون کاغدپاره ها چی نوشته؟ بابا بزرگ پاسخ می‌دهد: - همه ایده های من. + به باد رفتن که! - خیلی وقته که به باد رفتن.

دو چیز در زندگی هست که ایمان او به آن‌ها تزلزل‌ناپذیر است: ریاضیات و نوه‌اش. وقتی بابابزرگ جوان بود گروهی از آدم‌ها نشستند و محاسبه کردند که چطور سه نفر را به ماه بفرستند و ریاضیات آن‌ها را برد و برگرداند. اعداد همیشه آدم را برمی‌گردانند.

کسی که برای زندگی شتاب داره در واقع برای مرگ عجله می‌کنه.

به نظرم اون توی قلب من گم شده و نمیتونه راه خروج رو پیدا کنه.

خاطراتم ازم فرار می کنن عشق من، مثل وقتی که سعی کنی آب و روغن رو از هم جدا کنی. من دارم مدام کتابی رو می خونم که بعضی صفحاتش نیستن. همیشه هم مهم ترین صفحه ها ناپدید می شن.

ما به این دلیل که از بیگانه‌ها می‌ترسیم به فضا نمی‌ریم. این کارو می‌کنیم چون از تنهایی می‌ترسیم. تنها بودن تو کائنات به این بزرگی خیلی ترسناکه.

یه نکته مثبت فراموشی این که چیزایی که آزارت میدن رو فراموش میکنی:)

_《دلم برایت تنگ شده عزیزک خوش خواب. دلم برات تنگ شده.》 +《ما زندگی معمولی خارق‌العاده‌ای داشتیم.》 _《یه زندگی خارق‌العاده معمولی.》