هرچی جلد ها جلوتر میره توجه ها و داستان از روی آنی و گیلبرت عزیزم بیشار روی کارکتر های فرعی و بچه ها میاد ولی جالبه که حتی این ها هم باعث خسته کنندگی و کم شدن زیبایی داستان نمیشه
اشاره هایی به جنگ جهانی،دنیای قشنگ و بامزه بچه ها،تفاوت و بحث بیت فرقه های مختلف مسیحیت و.....
انی تا همیشه در قلب من میماند؛)
      

        مثل تمام داستانای اگاتا کریستی پرستیدنی بود
،یک معما،معرفی قاتل در اوایل داستان،بخش هایی فضای خاورمیانه،جواهرات ارزشمند،دو قتل،آدم ربایی و سیاست
تا بخش نسبتا زیادی از داستان اصلا معمای اصلی و  حتی اسم مدرسه ای که حادثه توش اتفاق میوفته یعنی میدوبانک نمیاد،با این حال کم کم مظنون ها و قاتل معرفی میشن،در بخش های آخر پوارو وارد عمل میشه و معما های مطرح شده ارتباط پیدا میکنن.
      

        امید،ترس،شادی،ناامیدی،عشق و غم
زیبا بود:))
      

        تنها نظری که در حال حاضر با خوندن صفحات پایانی کتاب میتونم داشته باشم اینه که،این کتاب یک اثر هنری و شاهکاره و قلم اسکار وایلد پرستیدنیه:)
      

        به سلامتی عشق و روباه ها"))
      

        اعتراف میکنم وقتی فصل اول رو خوندم با خودم گفتم که چقدر روند داستانی سریعه و اگه همینشکلی باشه تا چندصفحه دیگه همه ازدواج کردن و پایان خوش،ولی اینشکلی نبود
روند داستانی کند بود ولی دیالوگ ها و رازهایی که کنجکاو دوستشون بودم باعث شدن سریعتر از باقی کتاب‌ها بخونمش
با اینکه مثل قلم خانم مونتگمری سرشار از توصیفات طبیعت و زیبایی نبود،کتاب برام کسل کننده نشد
دقیقا مطابق تعریف ها طنز ظریف و هوشمندانه ای داشت،مشاجره کارکتر ها خیلی جالب بودن 
باید بگم  حدسیاتی که از شروع کتاب درباره آقای دارسی نازنین ،کالینز و ویکهام داشتم همه درست بودند و از این بابت بینهایت خوشحالم
خب البته که پایان داستان اسپویل شده بود،پشت کتاب نوشته که (جین آستین برخلاف قهرمان های کتابش هایش ازدواج نکرد)خب از همین میشه نتیجه گرفت که همه پایان داستان ازدواج میکنن و جز این نیست
فکر میکردم با دیدن تبعیضات و تفکرات ناجالب اون دوران درباره زنان از این کتاب تقریبا بیزار بشم ولی اون بخش ها و حماقت ها بیشتر منو به خنده وامیداشتند. 
و در اخر بگم که سفر خیلی خوبی به انگلستان داشتم
      

        خوندن این کتاب واقعا تجربه بینظیری بود و با اینکه پایانش به اندازه روندش قشنگ نبود بازهم  چیزی از زیبایی کتاب کم نکرد.
توصیفات و برداشت ها از مفهوم هایی مثل کتاب خوندن،هنر،آغوش،نوشتن و حتی گرفتن دست ها بینهایت منو مجذوب خودشون کردن و باعث شدن علاقم به این داستان چندین برابر بشه‌
کشش داستانی عالی ای داشت و رازهایی که از اول داستان مطرح میشدن ظریف و کم کم برملا میشدن،شخصیت ها بی نقص نبودن،امید واهی نداشتن،فکر نمیکردن اوضاع قراره براشون بهتر پیش بره بجاش سعی میکردن از زمان استفاده کنن...
بخش هایی از کتاب باعث میشدن فقط اون صفحه رو ببندم  و به این فکر کنم که،چرا،چطور و...
و از یه جایی به بعد با وجود غم زیاد گنجونده شده  داخل کلمات و صفحه ها،نمیتونستم کتابو ول کنم  و گذر زمانو متوجه نمی‌شدم.با اینکه مدت زیادی بین شروع و تموم کردن کتاب نبود تو همین مدت کوتاه تونستم به معنای واقعی کلمه با کارکترا زندگی کنم :)))

      

        واقعا دارم به کتابای این نویسنده علاقه شدیدی پیدا میکنم،با هر داستان و با هر کتابش آگاهی و بخشی از تاریخ جهانو یاد میده
 و اینکه کتاب هایی با موضوع تاریخی بر اساس واقعیت نوشته شدن (یا ریشه در واقعیت دارن) ارزش اون کتاب رو چند برابر میکنه.
تلاش و فداکاری مردم لیتوانی برای نگهداری فرهنگ،زبان و کتاب هاشون در چرخه تاریخ گم شده بود و افراد کمی حتی کوچکترین چیزی از اون شنیده بودن و این داستان روایت اون سال ها و زندگی مردم لیتوانی در زمان ممنوعیته.
پیشنهاد میکنم به هیچ وجه این کتاب رو از دست ندید
      

        نسبت به جلد قبل خیلی غمگین تر بود ولی با اینحال فضای قشنگی داشت و نسبت به جلد قبل خیلی بیشتر دوستش داشتم و یجورایی تصوراتم از آنی شرلی رو عوض کرد:))
این کتاب بزرگ شدن،تحمل غم،کنار اومدن با شرایط و کمی هم فمینیست رو به من یاد داد...
      

        خب از اونجایی که به داستان  و افسانه های یونانی خییلیی علاقه داشتم خوندن این کتاب یه تجربه خیلی قشنگ و خاص بود و صدالبته اگه کتاب پرسی جکسونو نخونده بودم هر دو دقیقه یکبار به ویکی پدیا هجوم میآوردم،تلفیق زمان ها و داستان های مختلف با ترکیب قلم نویسنده یک شاهکار ساخته بود و از بخش های طنزش هم که نمیشه گذشت
(همه ایزدان آرزو دارند فرزندی داشته باشند که وقتی بزرگ شود،دکتر شود)
عقاید و نظرهای یک ایزد نامیرا که چنیدن هزار سال زندگی کرده،در قالب یک نوجوون شونزده ساله؟....
بخش هایی واقعا آدم رو به فکر وامیداشت و باوجود اینکه داستان ژانر های مختلفی داشت هیچکدوم از اونها تکه ای احساس نمیشدند،یعنی چندین صفحه کاملاا طنز باشه و چندین صفحه کاملاا غمگین و فلسفی، این درآمیختگی موضوعاتش باعث جذاب شدن داستان شده بود،خوندن این کتاب یکی از بهترین تجربه های کتابخونیم شده و پیشنهاد میکنم اگه پرسی جکسونو روست داشتین یا به داستان های اساطیری علاقه مندین از دستش ندین:].
      

        تد..فرد...اسنیپ...لوپین...تانکس....ریگولس....من یه پایان قشنگتر میخوام:))))
      

        خب این مجموعه به راحتی میتونه جزو مورد علاقه هام بشه:]
جلد اول خیلی هیجان داشت و فضای قشنگی داشت و هرچی صفحات جلوتر میرفت فضای کتاب تاریک تر میشد،
داستان خیلییی جالب و متفاوتی با کتاب های سبک آخرالزمانی دیگه داشت و به طور واضح نشون میداد بعضی انسان ها بدون محدودیت، بدون قانون و  قدرت میتونن به چه هیولاهایی تبدیل بشن! ،دنیایی که مرگ ،بیماری و... وجود نداره و تنها داس ها میتونن به زندگی پایان بدن و ابر تندر میتونه بر همه چیز نظارت کنه جز داس ها!
درمورد کارکترا هم بعضی هاشون واقعا لایق زندگی و پایان خیلیی بهتری بودن (مثل روئن:) ) و بعضی لایق سرنوشت خیلی بدتری!
این کتاب آینده هوش مصنوعی رو نشون میده که یجورایی به محقق شدنش هم نزدیکیم.
قلم نویسنده عالی بود و می‌شد به راحتی باهاش ارتباط گرفت و بعد چند صفحه دیگه نمیشه از خوندن دست برداشت:>
این مجموعه واقعا پیشنهاد منه و امیدوارم شما هم ازش لذت ببرین:]
      

        این کتاب بشدتتتت جذاب هست و دو داستان در یک داستانه بشدتتت قشنگه و از یه جایی به بعد دیگه نمی‌تونید ولش کنید!
به نژاد پرستی زیاد در طول تاریخ اشاره داره و یکی از اون کتاباییه که به اصطلاح ذهنو باز میکنه و من واقعا پیشنهاد میکنم این کتابو بخونید:]
      

        اگه حوصله خوندن کتابای قطور و 100۰ صفحه ای کسل کننده تاریخ رو ندارید ولی بازم به تاریخ علاقه دارید این کتاب خیلییی مناسبه و وقایع مهم و جالب در طول تاریخ (مربوط یه موضوع خاص ) رو با طنز و خلاصه بیان  کرده
      

        کتاب فوق العاده جذابی بود و من چند بار از کتابخونه خوندمش و بشدت جذب داستانش شدم  و میشه گفت یجورایی داستان ساده و واقع گرایی هست ولی با اینحال بشدت زیبا نگارش شده و آدمو جذب خودش میکنه♡